“Bingo? Daar begin ik niet aan!” stuift hij verontwaardigd op van de bruinleren bank. “En een beetje knutselen mot ik ook niet. Ik ga niet figuurzagen!” Wat hij wel leuk zou vinden om te doen, weet hij niet. “Nee, ik heb het gehad en ik ben er klaar mee,” verzucht hij, in de verte starend.
Stella en de Twitter-mennekes
Wolvin Stella Bergsma blafte iets te luid. Daarom moesten de geschrokken bèta-mannetjes even hun denigrerende plasje over haar heen doen, in de hoop dat iemand hen ooit nog een keer ruikt. In háár vacht.
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Het laatste nieuws: Vrouw zonder telefoon gespot!
“Ik ben hier heel erg van geschrokken. En ik heb heel wat meegemaakt hoor, hier in Houten. Ik ben er helemaal van ontdaan. Die rare vrouw stond daar maar, met haar handen in haar zakken.”
#De Laatste# – van Jack Wouterse
Ik werd verrast met een avond theater. De voorstelling #De Laatste# van Jack Wouterse is origineel, visueel aantrekkelijk en een beetje raar. Maar wel leuk!
Een bloeDmooie man
Ik voel me nogal ongemakkelijk. Ik word altijd zenuwachtig van mooie mannen. Natuurlijk is het onzin, maar ik vind mooie mannen vaak te vrouwelijk. Mijn exen waren bijna allemaal uitgesproken lelijk.
Mijn maat was vol (12) – Rollercoaster en feestdagen
Ik ben blij dat het allemaal achter de rug is, maar schreeuw nog zeker niet van de daken dat ik dit jaren eerder had moeten doen. Daarvoor doet mijn lijf het nog niet goed genoeg. Ik ben echt moe, voortdurend misselijk en de pijn doet een mens ook geen goed. Eerlijk gezegd voelde ik me beter (én mooier) toen ik nog dikker was. Daardoor voelt het allemaal nog steeds ontzettend dubbel.
Toeristen stelen de charme van Praag
Ik manoeuvreer tussen de vele toeristen, die nog steeds in de rij voor de kassa staan. Keurig rekenen ze hun souvenirs af, terwijl ze ongewild en onbewust het Praagse Gouden Straatje van de laatste charmes beroven.
Lesje seksuele voorlichting uit de jaren ’50
Lesje seksuele voorlichting uit de jaren ’50. Conclusie: penisharen maken ziek. En van veel seks ga je dood.
Soepzootje
De gezinsleden had ik al dagenlang voorbereid om mijn aankomende vloeibare culinaire kunsten. De man bromde, zoals gebruikelijk, wat onverstaanbaars binnensmonds. De zoon keek verschrikt en zei, overigens zonder enige overtuiging: “O, lekker.”
Winkelen? Mij niet gezien. Oh, wacht…
Als paardenfanaat heb ik echt geen tijd voor uitgebreid shoppen. Wat dat betreft zijn paardenvrouwen dus een beetje als jullie mannen; winkelen doe je omdat het moet, niet omdat het zo leuk is. Te druk met andere dingen.
Godsammelazarus
Er is al heel veel over gezegd, maar ik wil daar toch wat aan toevoegen. ‘Cause it just pisses me off! Die vermaledijde Nashville-verklaring. Wil de echte God NU opstaan? En deze mensen als de bliksem op hun blote knietjes om genade laten vragen?
Heb jij nog geen fobie? Aarghh!! Da’s pas eng!
Ik vroeg mij af: wat zijn dan nu de nieuwste fobieën ONZE tijd? Dé grote angsten van de 21e eeuw? Ik heb er even een paar angstvallig opvallende uitgepikt. Mijn angsten-top10!
#Januhairy, wat is dát nu weer?
#Januhairy, wat mot dat?? Met behaarde onderkin, uitpuilende neusharen, foefbegroeiing, armvachten en beenbont voel ik mij als Ma Flodder. En dat wil ik niet.
Mijn maat was vol (11) – Twee kiwi’s in een all-you-can-eat
Met een verkleinde maag kun je nog prima naar een all-you-can-eat restaurant. Wel zo fijn om dat te doen met iemand die weet wat je doormaakt.
Ik heb m.o.t.s. (marktonderzoekerstelefoonstoornis)
“We hebben al genoeg vijfenveertigplussers uit uw woonplaats, helaas. Dus ik mag u niet verder interviewen.” Ik hoor teleurstelling in haar stem. “Weet je wat? Bel gewoon nog even een keer terug? Dan zal ik zeggen dat ik 21 ben.”