“Dus jij zou het niet met een oude man kunnen, tegen de garantie van een slordige 10 miljoen?” vraagt mijn broer geamuseerd en enig sarcasme. “Dat zeg ik niet! Dat is een heel ander verhaal. Een keer doen zou ik bijna iedereen voor 10 miljoen,” antwoord ik onverschrokken.
Hoe het (ongeveer) is gegaan
Lang geleden hadden we een wereld, waarin mannen en vrouwen aan elkaar gelijk waren. Wat een mooie, vredige tijd was dat. En toen kwam het patriarchaat. En de kerk. En toen ging alles mis. Nu hebben we een wereld van machtswellustelingen.
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
De sterrenromantiek van Derksens kaars
Vanwege Johans bekentenis zelf mijn interpretatie van romantiek flink heb moeten bijstellen. Zwijmelen bij kaarslicht is voorgoed verleden tijd geworden. Weg romantiek! En al die ‘vallende sterren’ maken het er ook niet beter op.
Boer zoekt vrouw (Afl. 12) – Een reünie, is dat nu wel nodig?
Een reünie uitzending… Ik heb twijfels. Is dat wel nodig, of melken ze het weer lekker uit bij de KRO-NCRV? Maar het hoort er schijnbaar bij. Dus hier gaan we: terugblikken op wat nog niet eens helemaal voorbij is. Of toch wel?
Menstruatieklachten en holbewoners
De Spaanse staatssecretaris Ángela Rodríguez wil onder andere dat vrouwen met menstruatieklachten 3 tot 5 dagen per maand zorgverlof kunnen krijgen. Helaas zijn er wat (mannelijke) holbewoners die nogal last hebben van narcistische, egocentrische, jaloerse trekjes en daarom graag online hun ongenoegen uiten. Speciaal voor hen deze column.
Soms word ik zo moe van mezelf
Mijn leven bestaat uit heel enthousiast aan iets nieuws beginnen, om na een paar maanden afgeleid te worden door iets anders en dáár dan weer vol enthousiasme aan te beginnen. En daarom word ik soms heel erg moe van mezelf.
Boer zoekt Vrouw (Afl. 11) – Pieken en Dalen
Eerlijk is eerlijk: ik begin een beetje medelijden met Rob te krijgen. Voor zover je natuurlijk medelijden kunt hebben met een man met een enorm bord voor zijn kop. En Janine heeft zware complexen. Maar: de rest doet het goed! #bzv
De wachtkamer van McDreamy
“Mocht de pijn aanhouden, of mocht u het niet helemaal vertrouwen,” gaat McDreamy verder, “dan kunt u gerust weer even bellen.” Oh, die pijn houdt vást nog wel even aan, denk ik verrukt. Ik glimlach nog maar eens op mijn allerliefst.
Van Moederdag naar Dag Moeder?
Moederdag. De dag dat je je moeder viert. De allerliefste, allerleukste en allerbeste. En dat doe ik dit jaar, meer dan ooit tevoren. Want wie weet hoe anders, hoe leeg en verdrietig, de volgende mogelijk zal zijn…
Assertiviteitscursus
Mijn moeder gaat met haar ex-vriend op vakantie. Als vrienden, meer niet. En na enige ‘correctieve maatregelen’ luistert hij ook nog als de beste naar haar orders.
Wakey Wokey
Door Derksen & aanhang denk ik ineens na over een wereld van gelijkheid. Zij praten over een teveel aan ‘woke’, teveel cancelmentaliteit, teveel betutteling. Worden we nu misschien toch een tikje té woke?
Bang voor de Bom?
Bang voor de bom? Ik niet (meer). Ik kan er toch niets aan veranderen. Die afhankelijkheid van ouwe, seniele zakken aan de wereldtop is k*t, maar verder kun je het best maar gewoon gaan slapen. Morgen weer een dag. Of niet.
De zes tekens [kort verhaal – 5 mei]
‘Wat heb je nou gedaan, jong…?’ De stem van de oude man breekt. Tranen lopen over zijn wang. Beschaamd slaat hij zijn eeltige handen met diepe groeven voor zijn gezicht. Dit is de tweede keer dat Ben hem ziet huilen.
Hoera, ik ben een kinderboerderij
Ik kan met mijn lijf inmiddels een hele kinderboerderij vullen. Ik heb geiten(tieten) en een hangbuik(zwijn), kippen(vleugels) en een kalkoen(kaaklijn). En ik ben een kei in schaapachtig kijken.
David [kort verhaal – 4 mei]
‘Zorgt u alstublieft voor hem,’ smeekt de vrouw. Ze loopt alweer weg. Haar benen lijken op dunne stokken. Ze kijkt nog even keer achterom. ‘Zorg goed voor hem!’ roept ze nogmaals huilend. ‘Hij heet David.’ En iets zachter: ‘Hij is een Joodse baby…’