Mannen zijn makkelijk. Oké: badkamer. Zit er een douche in? Check. Zit er een wastafel in? Check. Doet het warme water het? Check. Klaar. Vrouwen daarentegen hebben heel wat meer noten op hun zang…
Papraatje (13) – Schijt an
“Er zijn erbij, waarbij ik een zekere arrogantie voel. Die op een manier met me omgaan dat ik denk: Barst! En dat laat ik ze dan voelen ook,” vervolgt hij, met trotse tevredenheid over eigen handelen. “Ze hebbe er dan wel voor geleerd, maar ze hoeve mij niks te vertelle!” beslist hij fel, terwijl hij rood aanloopt.
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Chinese vrouwen prefereren digitale mannen (Love and Producer)
In de eerste twee maanden na lancering (eind 2017) werd ‘Love and Producer’ al meer dan 10 miljoen keer gedownload. Verbaast me niets: de mannen in de game zijn zelfs extra begripvol als je ongesteld bent. Ze snáppen het! En ze snappen jou. Als vrouw.
Lekker vega: Aardappeltortilla
Deze aardappeltortilla is ook weer een bijgerecht (zie het vorige recept), en voor mij de basis van een tapas-maaltijd, want hij vult goed en is erg lekker. Het is op zich niet moeilijk te maken, maar je bent er wel even zoet mee. Je hebt vooral een koekenpan nodig met een goede antiaanbaklaag.
Een heerlijke, vrije zaterdag. Not.
Een heerlijke, vrije zaterdag, waarop ik alleen aan tafel in alle rust mijn brein vlecht om de sudoku uit het NRC. Daarna, als ik die sudoku gemaakt en de krant gelezen heb, ga ik in alle rust een blog schrijven over hoe ’t geluk in de kleine dingen zit.
Superman
Onze examenopdracht luidde: brei of haak een plant. Wij geeuwden demonstratief en kregen prompt de drang onszelf dan maar te amuseren. De lerares was echter amusementstotaalweigeraar. Ze was het summum onder de docenten bij wie niet gepraat mocht worden.
Over potloden en digitale penetratie
Hij mailt zijn naam en adres. En leeftijd. Zijn leeftijd, waarop ik in de eerste instantie mijn vertrouwen had gebouwd, is alvast de vooraankondiging van zijn digitale penetratie. Bijna gelijktijdig gaat er een belletje op mijn telefoon. Waarom ik niet reageer?
Een wereld van verschil
De rust, de ruimte, de reuk, de reinheid en de regelmaat brachten mij bijna in extase. Dit was ongeveer hetgeen de befaamde kinderarts dr. Spock bedoeld moet hebben. Opeens had ik sterk de indruk dat ik hier pas écht helemaal tot mezelf kwam, wat dat dan ook precies in moge inhouden.
Dagboek van een actrice – Het chauvinisme van het Songfestival
Met Duncan als Eurovisiefavoriet krijgen we weer het ‘wij’-gevoel ten top. In de filmwereld is het niet anders. Binnenkort start het laatste seizoen van “Game of Thrones” en we zijn maar wát blij dat ‘onze’ Carice nog niet onthoofd is.
Pijpen tegen een miskraam?!
Sperma bevat antigenen, die fungeren als een soort orale inenting die het afstoten van de foetus tegengaat. “Spermaspoelen!”, zo luidt dus het devies. Muziek in de oren van zo menige man.
“buhuh” kopen
Beha kopen met dochter. En ik ben met stomheid geslagen. Wat is er met de beha-industrie gebeurd? Waarom moeten er werkelijk bij ELKE bustehouder vergrotende maatregelen getroffen worden? Is een gewone cupmaat niet langer goed genoeg? Schamen pubers zich nu ook al als ze een simpele en geheel normale B- of C-cup hebben?
Alternatief op links
Ik stem al een paar jaar op de Piratenpartij, hét alternatief op links. Ook ik heb namelijk mijn buik vol van de huidige politiek. Pasgeleden werd ik officieel lid en dus een echte Piraat. Hoezee!
Mijn maat was vol (18) – De laatste
Na een jaar lief en leed te hebben gedeeld via mijn wekelijkse blogs over mijn gastric bypass, wordt het nu tijd om afscheid te nemen; een nabeschouwing.
Papraatje (12) – Man van staal
“In het ziekenhuis zeiden ze dat ik geen staal meer in me lijf had,” verkondigt hij plots, met een stalen gezicht.
“Geen staal?” Het enige waaraan ik nu kan denken, is zijn kunstknie en waar die dan gebleven kan zijn. Of aan de resterende granaatscherven, die sinds het bombardement van Rotterdam nog in zijn benen dolen.
Ik zou een make-up routine moeten hebben
Het niet hebben van een adequate make-uproutine is echt een gemis in je leven. En dat wist ik dus gewoon niet! Hoe heb ik in vredesnaam tot nu toe weten te overleven…