17 mei. Dat schijnt vooralsnog D-Day te zijn. Gaat het dan gebeuren? Pas 2 dagen vóór de nationale “Dag der Versoepeldingen” weten we meer over de dingen die echt ‘weer’ mogen. Bij mooi weer.
Het leven van Emma (59) – Sexting
Mijn online seksvriend stuurt vooral heel veel opdrachten. Ik moet dan bepaalde lingerie aantrekken en hem een foto daarvan sturen. Of ik moet in een ongemakkelijke houding gaan liggen en het resultaat toezenden.
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Verjaardagspartijtjes in de testsamenleving
In de teststraat blijkt Maurits helaas positief te testen.
“Maurits? Je mag dus niet mee naar de dierentuin,” probeer je de vervelende boodschap zo luchtig mogelijk te brengen. “Maar dat geeft niks hoor, lieverd, het is niet jouw schuld…”
Het leven van Emma (58) – Extreem veilige seks
Mijn digitale tekst-seks vind ik voorlopig helemaal prima. Het is mega opwindend, geheel onschuldig en ik krijg er geen enge ziektes van. Een soort van sensuele telefoontango. Met een totale bevrediging aan het einde van de dans.
Albert Heijn zegt: “Géén buitenlanders a.u.b.!”
Het is mij geheel duidelijk: de Appie is er enkel nog maar voor Nederlandse ingezetenen. Buitenlands geld en buitenlandse auto’s ongewenst. Ik ga wel naar de Jumbo.
Creatieve klusoplossingen
“Vrouwen kunnen óók klussen, hoor. Kijk maar eens naar ma; zij redt zich toch ook al jarenlang prima zonder jouw hulp?” Mam was al bijna 50, toen zij kort na hun scheiding besloot een aannemersbedrijf te beginnen om niet in de bijstand terecht te komen.
Buitengewoon treurige verhalen over trieste mislukkingen (3) – Eerste kus tragedies
Hij hing met z’n knokige armpjes om mijn schouders en bewoog zijn kinderlipjes in de richting van mijn gezicht. Ik was absoluut geen agressief meisje, maar op dat moment heb ik met een gebald kindervuistje op zijn gezicht getimmerd.
11 dingen die jij nóóit meer mag zeggen in bed!
Waarom zou jij, als god in bed, je laten vertellen hoe het beter kan, door een vrouw die nog nooit heeft mogen genieten van jouw baanbrekende prestaties? Ik geloof je hoor, dat jij van wanten weet. Maar je medemensen zijn helaas nét iets te vaak getuige van goedbedoelde maar desastreuze pillowtalk.
Het Zwarte, Witte en Grijze Goud (Den Nederlander in Den Vreemde)
Om mij heen staan vele Nederlanders, allen gekleed in uitbundig oranje, eveneens gretig in hun bier te happen. De huidige pandemische situatie lijkt in deze ruimte niet te bestaan. Hét onderwerp van gesprek: zouden we Haring krijgen vanavond?!
Het leven van Emma (Afl. 57) – Een schone punani!
Ik ben door het oog van de naald gekropen. Zo voelt het in ieder geval. En ik heb mijn lesje wel geleerd. Voor mij geen seksdates meer. Mijn punani blijft voortaan lekker schoon!
Proficiat uit India
Eigenlijk is het wel lekker, het huis voor mij alleen. Ik geniet van de stilte of zing juist hard mee met Kate Bush. En het fijnste, maar ook het ergste, is dat ik nu méér mezelf en minder eenzaam ben dan toen hij er wél nog was.
Bang voor de coronapolitie
Ik was een beetje geschokt. Niet over die get-together. Wel over het feit dat gewone jongeren – die in de buitenlucht even met elkaar wilden praten en geinen, zoals jongeren gewoon is en zoals het ook hóórt voor een enigszins ‘normale’ ontwikkeling – zó bang waren (en zijn) voor de overheid. Bang voor de politie.
Het leven van Emma (Afl. 56) – Fuck dat leven!
Mijn zin in seks is volledig verdwenen. Alleen al bij de gedachte aan een erectie gaan mijn gaatjes in totale lockdown. Ik voel innerlijk als het ware alles samentrekken. Nee, bij mij komt er niets levends meer in. Hooguit nog iets van rubber of siliconen.
Versoepelen door een kattenluikje
De vrijheid wordt ons op een presenteerblaadje aangeboden. Gedoseerd. Stap voor stap. Want het is natuurlijk niet de bedoeling dat we allemaal tegelijkertijd de straat op gaan. We zullen ons zeer gedisciplineerd, één voor één, met vooral veel ongemak, door dat vreselijke nauwe kattenluik moeten wurmen.
Annelies in winterland
‘Schiet eens op!’ brult Joop. Hij slaat met zijn vuist op de houten leuning van de stoel.
Handenwringend kijkt Annelies toe hoe Joop het flesje aan zijn lippen wil zetten.
‘Wat sta je daar te staan! Vrouwenhanden moeten blijven gaan!’ roept hij en dirigeert haar met een handbeweging naar de keuken. Annelies verlaat op een holletje de kamer.