Plof. Ik zit weer. G&G go. Gos, nog zo’n goeie quote. Ook even opschrijven. G&G stop. Computer open. Ach, eigenlijk kan ik ook gelijk wel even een stukje schrijven. Over mijn zo heerlijk relaxte zaterdagavond. Waarop ik niets zou doen.
De Cijferhel!
“Als een kilo appels 15 euro kost en nu in de aanbieding is voor 10 euro. Hoeveel procent korting krijgt de klant dan?” Oh neeeeeee!!!! #wiskundedeuk
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Bevredigende… eh… dinges
En dan ineens, arrête! Heb ik dat goed gezien? Komt er nu ineens een fallus voorbij? Nee, geen lopende, zotteke! Hij staat in een chocolaterie, achter het glas. Te lonken. Te pronken. Ik smelt. Hij gelukkig niet.
Onvoorspelbaar gedrag
Over zijn schouder riep hij vol trots: “Mooi ding, hè? Jongens, Oom Aad groet U allen!”
Hij stak zijn hand op en verdween alweer uit ’t gezichtsveld.
“Aparte man,” zuchtte mijn moeder. “Je weet echt nóóit wat je aan hem hebt.”
“Ach,” verdedigde mijn vader hem, “zolang hij dat zelf maar weet.”
Tory Horror & The Last Leg [Recensie]
De heren van de Britse comedyshow The Last Leg maken gehakt van de vele schandelen bij de Conservative Party (the Tories): “They couldn’t even go through one month without a scandal. They couldn’t even do dry January.”
Niet nieuw, maar zó waardevol in deze tijden: de Bullshit Generator!
Het is een giga klus om al die transcendente, hoogspirituele, diepgravende, psycho-analytische postings op Facebook steeds maar weer zelf te schrijven. Iedere zichzelf respecterende energeticus weet waar ik het over heb. Elke keer weer al die energie in een blogpostje stralen – dóódvermoeiend!
Stortvloed
Geïnspireerd geraakt door het boekenweekthema ‘ik ben alles’ en omdat gisteren de week van de poëzie is begonnen, schreef onze Lydia een prachtig, intens gedicht.
Papraatje (39) – Deugneuzerij
Het gaat om ’t fatsóén! Zoiets hóórt niet. Dat weet toch iedereen? Tja, zo is hij nou eenmaal. Normen en waarden. Regels. Alles correct, zoals het hóórt. En hij gaat voor niemand opzij. Hoor ik? Voor niemand! Ik knik maar eens.
Finger Free February?!?
“Over twee weken is het FFF,” wist dochter mij te melden. Ik keek haar verbijsterd aan. FFF? Als Twitteraar van het eerste uur ken ik alleen FF, voor Follow Friday. Maar dat was het niet. FFF = Finger Free February.
Wakker worden (op z’n Lichtwerkers verklaard)
Steeds om 3am wakker worden is heel logisch: dan gaat de Kosmos open en kun je je verbinden met Goddelijke energieën of met een Lichtgids. Wel balen dat zoiets dan om 3 uur ‘s nachts moet gebeuren, maar ja, je wordt natuurlijk niet zomaar Lichtwerker.
De dood is de grenssteen des levens
De dood is de grenssteen des levens, maar niet van de liefde. Ik blijf stilstaan en lees de zin op de grafsteen nogmaals.
Wat een prachtige zin op een lelijke dag als deze. Het miezert. Mijn dochter pakt mijn arm. “Mam, we moeten door…”
Woensdagavond Stierenavond!
“Ik geloof niet dat het wat tussen ons zal worden,” twijfelt mijn moeder hardop over haar nieuwe date. “Ik vind ‘m toch een beetje vreemd… Ik weet niet wat het is, maar hij stuurt steeds van die rare berichten.”
Uitstel leidt tot afstel… leidt tot uitsluitsel, leidt tot kliko?
“Ik dacht, ik kom zelf maar even, want dit is te grappig,” lacht buuf, terwijl ze de ton tegen de schutting plaatst. Ik klim. En daal weer af. Helemaal vlekkeloos eroverheen lukt me niet, maar ik behoud nog wel mijn waardigheid. Da’s ook wat waard…
Papraatje (Afl. 38) – Een beste borrel
Het is een café van niks. Nog nooit is hij in zo’n slechte kroeg geweest, oreert de ontevreden senior die, pakweg de afgelopen 70 jaar, geen horecagelegenheid meer van de binnenkant heeft bekeken. “En daar moet je dan ook nog tweeëneenhalve gulden voor betalen?!”
HoeMensenDenken: Eindejaarsborrel 2022!
Wij van Stichting HoeMensenDenken gingen in 2022 op de valreep nog even eindejaarsborrelen. Dat werd oudjaarseten. In De Beurs in Utrecht. Bewijsfoto’s nodig? Hier!