We kennen elkaar via een wederzijdse kennis. Hij is leuk, leuker dan op de foto’s in ieder geval. Bij nader inzien zou het wel eens meer kunnen worden dan een netwerkborrel. We praten over onze jeugd; we zijn even oud. Hij reageert verbaasd als ik vertel wanneer ik gestudeerd heb: “Ik dacht dat je veel jonger was!” Ik neem het aan als compliment en we praten verder. Niet veel later zegt hij uit het niets: “Zullen we gaan?” Ik had eigenlijk nog wel een drankje gewild maar het is tenslotte een doordeweekse avond. We fietsen dezelfde kant op tot hij bij het stoplicht naar rechts moet en ik naar links. Hij aarzelt even en vraagt dan of ik nog een wijntje bij hem kom drinken. Door zijn aarzeling twijfel ik, maar het lijkt me eigenlijk best wel gezellig.
Bij hem thuis vertelt hij over zijn werk, waar hij waarschijnlijk binnenkort mee moet stoppen omdat zijn contract niet verlengd wordt. En hij praat over zijn zieke vader. Eindelijk laat hij ook zijn gevoelige kant zien en ik vind het fijn als hij me zoent. Alsof hij niet kan wachten trekt hij hardhandig mijn trui en hemdje uit en hij bijt in mijn tepels. Pijnlijk, pijnlijk. Gelukkig zoent hij me weer. “Ga je mee naar boven?” Ik ben op mijn hoede en ik weet eigenlijk zelf niet waarom ik tóch met hem meega. Boven hebben we seks, snel, twijfelend en ik kan me totaal niet ontspannen. Toch blijf ik slapen.
De volgende ochtend wil ik toch weten waarom hij leeftijd zo belangrijk vindt. Hij zegt dat hij nooit date met vrouwen van zijn eigen leeftijd omdat hij nog kinderen wil. Ik begrijp echt niet waar hij het idee vandaan haalt dat een vrouw van onze leeftijd geen kinderen kan krijgen, maar hij is er van overtuigd.
Als ik richting de deur loop, zie ik op tafel een cd liggen van een jazzmuzikant die ik een paar weken daarvoor live heb gezien. Ik vertel enthousiast over het concert en hij schrikt. Hij duwt mij richting deur, zoent me en zegt: “We zien elkaar wel weer.”
De volgende dag krijg ik een berichtje van hem: “Ik begrijp dat dat van die leeftijd een foutje was en dat vind ik niet erg. Maar ik wil echt graag nog kinderen, dus het lijkt me beter om elkaar maar nooit meer te zien. Liefs, Sander.”
En bedankt.
Wees blij, wat een eikel.