Bron: pixabay.com
En in de dagen erna
lees ik jouw naam
en zie je gezicht
Waar ik tot voorheen
geen weet had
van jouw bestaan
ben je dichterbij
dan ooit
En in de dagen erna
raakt mijn huid doordrenkt
van verdriet
het besef dat
Jouw lichaam nooit meer
zacht en warm het leven raakt
dochter, vader, echtgenoot,
mama, vriend, geliefd, verbonden
jij
En in de dagen erna
wankelt vanzelfsprekendheid op
grondvesten van wreedheid en verdriet
daar waar de wereld roept en schreeuwt
zijg ik neer in verslagen stilte
Wellicht lafhartig door onmacht
kan ik niet anders dan
huilen om jou
Jij
zo ver weg
Jij
komt nooit meer thuis
Een gedicht naar aanleiding van de aanslagen in Brussel
Prachtig in woorden gevat…
Hallo Annemarie,
Onder de indruk van dit gedicht. Ik zou het graag gebruiken in een toespraak die ik moet schrijven. Is dat akkoord? Mijn emailadres vind je in beheer. Neem je aub contact met mij op? Als je wilt dat ik je even bel om een en ander toe te lichten, mail me dan je telefoonnummer aub. Alvast dank voor je reactie.