Ik ben ontzettend nuchter en verzet me op bijna hysterische wijze tegen alles wat in mijn ogen zweverig is. Ik ga over mijn nek van yoga meisjes die het enorm sterk en lenig zijn niet interessant genoeg vinden als er geen wierookje naast staat. Ik kan wel janken om het feit dat mensen geld neerleggen bij een medium. En het hiernamaals? Dat bestaat niet. Of toch wel? Feit is dat ik al sinds mijn jeugd met een fenomeen geconfronteerd word dat ik niet kan verklaren. Is het wetenschap of is het zweverig?
Zolang ik me kan herinneren, kan ik mijn dromen sturen. Het begon toen ik als klein meisje de meest angstaanjagende nachtmerries had. Zo erg dat ik gillend wakker werd en niet meer durfde te gaan slapen. Zo ver dat ik niet meer kon functioneren op school. Later gaf mijn moeder zelfs toe dat ik als kind zulke horror verhalen vertelde over wat er op mijn kamertje gebeurde dat ze soms niet eens meer binnen durfde te komen als ik weer lag te krijsen.
Ergens kwam het moment waarop ik begon te herkennen dat ik droomde. Mijn nachtmerries beginnen namelijk altijd hetzelfde. Een lichtschakelaar die het niet doet, van de trap vallen of iemand willen bellen met een telefoon die niet werkt. (Wist je trouwens dat het onmogelijk is om in een droom te bellen?) Op dat moment werd ik me bewust van mijn dromen en het feit dat het dus enkel in mijn hoofd gebeurde.
Het eerste jaar kon ik alleen uit mijn dromen stappen door mijn ogen heel ver open te sperren. De truc is om heel strak naar één punt staren en zo de Rapid Eye Movement (REM fase) te stoppen, je zal vrijwel meteen wakker worden. Later ging het zo ver dat ik aan mijn monsters vroeg wie ze waren en wat ze kwamen doen. Ik ben me op latere leeftijd gaan verdiepen in dit fenomeen en het heet ‘lucide dromen’. En toen, toen begon de fun! In mijn pubertijd zoende ik ’s nacht met alle jongens die ik leuk vond, deed ik alles wat niet mocht én ik kon vliegen, uren lang vliegen.
Tegenwoordig kost het me enorm veel energie om nog in deze bewustwordingsfase te raken, ik ben er niet meer zo mee bezig en nachtmerries komen niet meer zo vaak voor. Er zijn zo veel wonderbaarlijke dingen die in ons brein gebeuren en ik kom er maar niet uit of het nu zweverig is of wetenschap. Lucide dromen is iets dat je jezelf aan kunt leren en het is geestverruimend zoals een LSD trip dat kan zijn. Ik ga hier niet omschrijven wat er allemaal mogelijk is want een simpele google search zal je op je wenken bedienen. Ik wil iedereen die last heeft van nachtmerries of alle ouders met kindjes die badend in het angstzweet wakker worden, aanraden om deze techniek eigen te maken. Iedereen wil tenslotte zorgeloos in slaap vallen en uitgerust wakker worden.
Sweetnothing zegt
Je ervaringen zijn nooit zweverig of wetenschappelijk, ze zijn echt. Alleen de verklaringen die je ervoor geeft kunnen zweverig (niet goed onderbouwd) of wetenschappelijk (wel goed onderbouwd) zijn. Ikzelf heb wel eens de ervaring gehad dat ik tijdens een droom weet dat het ‘maar’ een droom is. Ook wel dat ik in een droom ‘bewust’ een bepaalde beslissing nam, wetende dat het een droom was.