Vandaag vier ik mijn vrijheid. Ik heb gisteren stil gestaan bij de herdenking. Ik vind het elk jaar weer zo indrukwekkend, het gevoel en het idee dat geheel Nederland, tezamen stil is. Dat overmant mij keer op keer met emoties dus zat ik ook gisteren weer te snotteren op de bank. Ook omdat ik me onmachtig voel bij alles wat nu nog gaande is op de wereld.
Vandaag vier ik mijn vrijheid. Ik ben geboren in een vrij land. Mag gaan en staan waar ik wil, zonder dreiging van boven, onder, naast, achter. Ik ben veilig.
Vandaag vier ik mijn vrijheid waar ik niet voor gevochten heb, maar die ik wel doorgeef aan mijn kinderen. En zij weer aan die van hen. Straks lig ik met mijn kop in de zon, op het gras, in mijn stadje, te luisteren naar muziek. Wat een groot goed.
Vandaag vier ik mijn vrijheid, in vrijheid. Deze tweet zag ik gisteren voorbij komen van een van mijn favoriete schrijvers Guus Kuijer en kan het niet meer met hem eens zijn.
Laten we vandaag ook herdenken dat we na de oorlog van plan waren fatsoenlijk met elkaar om te gaan.
— Guus Kuijer (@GuusKuijer) May 4, 2016
Veel plezier vandaag!
