Het zal allemaal wel ontzettend persoonlijk zijn hoor, maar ik verafschuw lichaamshaar! Gedverjukkie. Ik val op mannen met lang, weelderig haar en een baard (niet te lang!), maar voor de rest mag het van mij helemaal glad zijn. Armen en benen, daar kom (no pun intended) ik nog wel overheen, maar oksel- borst- en schaamhaar, daar krijg ik de kriebels van.
Mannen met baarden zijn mooi om naar te kijken maar zodra een (lange) baard je gaat zoenen, ben je dus beperkt tot die halve centimeter lip die je moet proberen te raken. Sta je dan, beetje je tong zo ver mogelijk uitsteken om die van hem nog een beetje te voelen. Want als ik een rood gezicht fijn zou vinden zou ik er wel elke ochtend een schuurpapiertje korrel 40 overheen halen.
Van die gore okselplukjes in de zomer, daar kan ik niet eens naar kijken, vooral als het warm is en er van die zweetpareltjes…. Ughh, nee laat maar.
En als je daar dan nog niet bent afgehaakt en je gaat dat lijf een beetje verkennen, ga je toch niet aan de borstpartij likken terwijl daar een soort van spinrag overheen ligt? Ik ken veel vrouwen die er dol op zijn, maar ik stel me er bij voor dat ze een soort van kattentong hebben.
En tot slot de schaamstreek, dat wil je toch vol overgave doen? Maar hoe doe je dat zonder het gevoel te hebben dat je met je gezicht over een bol staalwol gaat? Ik zal wel weer raar zijn hoor. Mijn vriendinnen daten weerwolven met een kaal hoofd terwijl ik serieus aan hún geestesgesteldheid ga twijfelen. Ik vind het allemaal wel lekker fris en glad en hygiënisch, zo’n mooi glad lichaam. Glijden maar!
