Vrij regelmatig las ik huisvergaderingen in. Die komen meestal na een bizar drukke periode waarin ik het overzicht helemaal kwijt ben en wil dat er NU dingen veranderen. Te laat dus. Ik raad jullie aan om dat íets eerder te doen. Uiteraard werkt dit niet met jongere kinderen. Mijn kinderen zijn 14, 12 en 8, en daarmee op een niveau waarop zij afspraken kunnen maken en zich daar (een soort van) aan kunnen houden.
Ik lees me dan eerst weer even in in de Gordon methode, waar ik punten uithaal die mij raken en mij en mijn gezin verder kunnen helpen.
Vandaag hebben we weer lekker om de tafel gezeten. Compleet met thee en koekjes zoals het hoort op een vergadering. We beginnen met een nieuwe taakverdeling (was, vaatwasser, kookhulpen etc.) en ik leg mijn wensen op tafel. Dit keer heb ik aangegeven minder ruzie in huis te willen. Ik heb mijn verwachtingen uitgesproken richting hen, maar heb zelf ook mijn deel aangekaart. Het is en blijft een dynamisch geheel. Met andere woorden, ik moet vaker tot 10 tellen, en zij doen hun best wat liever te zijn tegen broer of zus.
(Met dank aan gratisography.com!)
Aan het einde mag iedereen zijn zegje doen, vragen stellen, meningen ventileren. De afspraken die we samen hebben gemaakt, hang ik op een briefje aan het magneetbord zodat we elkaar erop kunnen wijzen. We voelen ons na zo’n huisvergadering altijd fijner. Dingen zijn helder, er is geluisterd naar elkaar en we kunnen met frisse tegenzin o.a. onze nieuwe huishoudelijke taken uitvoeren.
Op naar een nieuwe fijne week! Succes!
“Zeg Deen, allemaal leuk en aardig, maar hoezo denk jij dat je weet hoe je moet opvoeden?”
Ik heb geen idee. Ik doe ook maar wat. Ik ben constant in beweging en zoekende hoe ik als moeder om kan gaan met de ‘dingen’ waar mijn kinderen tegenaan lopen. Alle tips die ik hier deel zijn bij mij thuis veelvuldig getest op drie verschillende karakters in diverse leeftijdsgroepen. Waarom het wiel opnieuw uitvinden als het al bestaat? Neem mee wat je aanspreekt en laat liggen wat niet bij je past, zou ik zeggen. Enjoy the ride!
Herkenbaar en het werkt !
Iedere zondag “meeting” , ná de zondagse maaltijd. Koffie op tafel, twee pubers (12 en 16 jr) en de lijntjes werden weer eens strak gezet 🙂
(opruimen, was in de mand, geen gsm aan tafel etc. etc.)
Het werkte twee kanten uit : ook zij konden hun zegje doen ! “Waarom maak jij nooit eens vis” en “Ik heb een keigoed rapport, ik snap echt niet waarom ik niet naar dat concert mag “.
Inmiddels zijn we 10 jr. verder……ze hebben het er nog over !
Oh geweldig! Dus het kan een leuke herinnering worden. ?