Elke avond als ik in bed lig, bedenk ik echt de meest briljante dingen. Het moment tussen het nog wakker zijn en het in slaap vallen is blijkbaar een speciale ‘state of mind’, die bij mij alleen dán aan de oppervlakte verschijnt.
Waarschijnlijk is die ingeving om pen en papier naast het bed te leggen, er ook eentje die altijd in die sluimertijd plaatsvindt, want ik dat vergeet steevast. Net als mijn geniale oplossingen om wereldvrede te bewerkstelligen bijvoorbeeld. Of ik bedenk drie gewéldige onderwerpen om over te bloggen en werk ze alledrie al half uit in het hoofd.
Of ik zie ineens het fel verlichte pad van gezondheid en ben er heilig van overtuigd dat ik morgen ga beginnen met mijn zojuist in elkaar gedraaide dieet. Tevreden met wat ik heb bedacht, val ik in slaap. “Dat onthoud ik écht wel, dit is gewoon te gek, Deen!” denk ik dan nog. Om de volgende ochtend wakker te worden en te balen dat ik werkelijk alles weer ben vergeten.
Na een rondje googelen kom ik erachter dat het waarschijnlijk te maken heeft met alle afleiding die ik overdag heb en mijn betere gedachtes worden ondergesneeuwd door de grote lading aan appjes, mails, informatie van de kinderen die ik allemaal moet verwerken. Wanneer mijn ogen gesloten zijn en het stil is, is er geen afleiding te vinden en poppen al die gedachtes op in mijn hoofd als zoete popcorn in een popcornmachine. Plop.
Ik denk dat ik vanavond maar eens dat boekje met een pen naast mijn kussen leg.
Als ik het niet vergeet…
Vergeet dat notitieblokje maar; ik had ’s nachts aantekeningen gemaakt maar kon er ’s morgens niets meer van ontcijferen. Té brilliant en té geniaal denk ik dan maar.
Haha! Ja dat is helemaal niet handig en ik schrijf al niet zo netjes 🙂
Of net als onze hoofdredactrice dingen opnemen met je voicerecorder? 😉
🙂
heel herkenbaar! het gaat mij net zo 😀
net als onder de douche een briljant onderwerp bedenken, bijna geheel in het hoofd uitwerken en voor ik me afgedroogd heb alles alweer vergeten… zucht…
Ja de douche is inderdaad ook zo een heerlijke plek om van alles te bedenken. Pen en papier werken daar niet echt he 😉
Ik heb dus standaard de memo-app op mijn foon aan. Bij briljante ideeën en andere invallen klets ik alles in de telefoon en dan luister ik dat de volgende dag. Niet dat ik er dan nog wat van versta (en soms luister ik zelfs compleet verbouwereerd naar mijn eigen slaapdronken gebrabbel) maar meestal weet ik dan wel weer wat ik ook alweer bedoelde of dacht. Werkt goed hoor, zo’n voicerecorder naast je bed 😉
Dat gaat het worden idd. 🙂