Tot over mijn oren verliefd. Zo verliefd dat mijn gedachten steeds afdwalen naar die ene. Zo verliefd dat ik niet meer kan eten of slapen totdat ik weer samen ben. Zo verliefd dat ik in een zaal vol mensen alleen die ander zie. Zo verliefd dat ik niet snap waarom ik hem eerst helemaal niet zo aantrekkelijk vond. Zo verliefd dat ik niet begrijp dat hij ook wel eens iets zonder mij wil doen. Zo verliefd dat ik vergeet ooit eigen vrienden en hobby’s te hebben gehad. Zo verliefd dat ik alleen nog maar bezig ben met ons volgende afspraakje en verder alle afspraken vergeet. Zo verliefd dat ik steeds op mijn telefoon kijk of hij al online is en alle anderen negeer. Zo verliefd dat ik niet meer begrijp waarom ik ooit carrière wilde maken. Zo verliefd dat ik accepteer dat hij niet zoveel aandacht aan mij besteedt. Zo verliefd dat ik niet merk dat hij mij helemaal niet steunt. Zo verliefd dat ik niet doorheb dat hij vooral aan zichzelf denkt en mij daarbij nogal eens kwetst. Zo verliefd dat ik al zijn twijfels voor lief neem en rustig afwacht totdat hij een beslissing heeft gemaakt over onze toekomst. Zo verliefd dat ik zijn wensen altijd voor de mijne laat gaan. Zo verliefd dat hij alles is omdat ik mezelf bent kwijt geraakt.
Zo verliefd wil ik niet meer zijn. Ik ben het vaak genoeg geweest. Ik word wel op een andere manier verliefd. Zo verliefd dat ik nog kan zien. Zo verliefd dat mijn oren toch alles nog kunnen horen. Zo verliefd dat ik zeg wat op mijn hart ligt.
Zo verliefd ja, dát wil ik wel eens zijn.
