SOHEE! De update liet even op zich wachten. Ik wist niet dat het aanmeten van de juiste lenzen zoveel voeten in de aarde kon hebben.
Wanneer je dit hebt gelezen, weet je dat ik bezig was om mijn ziekenfondsbrilletje uit te zoeken. Totdat Mr. Espresso zei: “neem anders lenzen?!”
Oh ja. Goed idee…
Ik koos de optie om voor 35 euro maandlenzen uit te proberen. Helaas was de leuke man vervangen door iemand anders. Iemand die mijn humor niet snapte en heel erg netjes en beleefd was. Op zich niet erg, maar het is gewoon heel gek als je een geintje maakt en de ander je dan met een stalen gezicht aankijkt alsof hij water ziet branden.
Talloze malen ben ik terug geweest bij de opticien. Oogmetingen. Nog meer oogmetingen. Lenzen uitproberen. Koppijn hebben. Weer teruggaan en erachter komen dat ik cilinder nodig heb. Weer wachten op nieuwe lenzen. Lenzen die zo dik waren dat ik ze in de spiegel gewoon zag zitten. Weer terug. Ander merk lenzen proberen. Weer ogen door laten meten. Lenzen-in-en-uit-doen-les krijgen. Mijn humor bijspijkeren. Nog steeds geen klik met de beste man hebben. En dat ging een maand of 2 door.
(Allemaal voor 35 euro, dus heel netjes!)
Tot vorige week. Waar ik EINDELIJK heb besloten om de dunnere tweewekelijkse lenzen met cilinder aan te schaffen. Wat een verademing zeg! Ik heb een zonnebrilletje van 5 euro op de kop getikt bij de Flying Tiger en gaan met die banaan. (Mijn zonnebril op sterkte ben ik uiteraard al 2 jaar kwijt. )
En nu? Nu ben ik superblij met mijn lenzen. Dat ik daar zelf niet eerder aan gedacht heb. Die dingen kunnen niet doormidden breken, ik kan ze alleen maar kwijtraken. Maar dan heb ik nog een reservesetje.
Thanks, Mr. Espresso!
