“Vanavond ga ik seksen!” roept de vijfjarige zoon van mijn vriendin. En dat terwijl we nét met zijn allen net aan de pannenkoeken willen beginnen. We kijken elkaar verbaasd en lichtelijk verbouwereerd aan. Ik baal ervan dat mijn man vandaag niet op tijd is voor het eten. Hij had vast prima geweten wat hij hierop moest zeggen. Hij had het gesprek waarschijnlijk binnen een mum van tijd weer over iets onschuldig(er)s laten gaan.
Mijn vriendin vraagt haar zoon terloops of hij wel weet wat dat is, seksen. En ze wil ook meteen weten hoe hij hier nu weer op komt, maar dat verhaal zal ik je besparen. Als man kun je je vast wel voorstellen hoe (iets met pappa, feestje, bier en mannen onder elkaar). Mijn oudste brult heel enthousiast: “Ik weet het, ik weet het!!” Hij wiebelt op zijn stoel en glundert van oor tot oor. Het is overduidelijk dat hij heel erg graag het antwoord wil geven.
In mijn hoofd ontstaat een soort kortsluiting. Ik ben bang voor wat hij nu gaat zeggen. Hoe schunnig is zijn antwoord? Wat weet hij precies? Moet ik iets gaan uitleggen? Wie heeft mijn onschuldige, zevenjarige jongen zo wijs gemaakt?
Zoon is echter niet meer te stoppen en roept zijn verhelderende antwoord over de tafel: “Als je gaat seksen, trekt iedereen de kleren uit en dan ga je samen dansen en zingen!”
Ik bijt op mijn lip om te voorkomen dat ik in een lachstuip schiet. En ik ben extreem dankbaar voor zijn kinderlijke antwoord. Want van de gedachte om nu met mijn zoon te moeten praten over paringsdansen en over de bloemetjes en de bijtjes, begin ik in mijn hoofd al te stotteren. Is het eigenlijk niet de taak van zijn vader om dit gesprek met zijn zoon aan te gaan? Of maak ik me er dan te makkelijk van af?
Nu zucht ik alleen maar een keer van opluchting en laat het hierbij. Dit gesprek schuif ik nog maar even lekker voor me uit. De jongens zitten nog na te giebelen. Ze beginnen de volgende pannenkoek en de eettafel te versieren met stroop en poedersuiker.
Mijn driejarige peuter heeft zich tijdens het gesprek rustig gehouden. Maar hij heeft blijkbaar wel alles meegekregen. Want als de rust aan tafel is teruggekeerd roept hij ineens heel enthousiast: “Hé mama, kunnen wij ook een keer seksen?”
2016: “Want van de gedachte om nu met mijn zoon te moeten praten over paringsdansen en over de bloemetjes en de bijtjes, begin ik in mijn hoofd al te stotteren”. Ik verbaas mij, hoe is het mogelijk. Wat is er nou zo moeilijk aan om over seks te praten? Nou ja…