Wezens van Mars blijven me verbazen.
Mannen. Geef ze een bal, ze crossen er achter aan. Alsof ze de heilige graal op wieltjes voorbij zien rollen. Een ultiem heiligdom dat ze koste wat kost te pakken moeten krijgen.
Geef ze twee wielen, een zadel en trappers. Ze springen erop en trappen die col op alsof de duivel hen op de hielen zit.
Om nog maar te zwijgen over wat er gebeurt als je hen twee tot vier banden én een motor geeft. Bochten worden genomen alsof het de lekkerste vrouwen zijn.
Het brengt duidelijk wat teweeg bij mij, die fascinaties van mannen. Dat gaat van lichte ergernis tot meewarig begrip, tot zelfs woeste afkeer.
Het Europees kampioenschap voetbal is nog maar net achter de rug (België liet zich hier van zijn allermooiste kant zien. Over Nederland heb ik het hier even niet 🙂 ) En ja hoor, daar gaan ze alweer op hun stalen ros. De ronde van Frankrijk. De tour!!! OMG. Kijken, meeleven, de hometrainer voor de tv. Hóóg met die handjes als huppeldepup Froome als eerste over de streep gaat. Is het nu nog niet genoeg geweest?
bron: pixabay
Nee dus. Kijk, die billen, die beenspieren, die kont. Dat je dáár naar kijkt, kan ik als vrouw prima vatten. Maar waarom houden jullie Marswezens daar dan van? Gaan jullie tegenwoordig niet meer voor de vrouwelijke BBB?
Enfin. Dacht ik eindelijk even rust te krijgen, nu de laatste renner puffend de Champs Elysees is overgestoken: fout gedacht. Fout fout fout. Want daar is de volgende reeks balletjetrap weer in aantocht. De Jupiler Proleague is inmiddels gestart (en gaat nog een gevoelde eeuwigheid door…). En de Olympische spelen staan óók alweer voor de deur. De tv draait overuren, met alle toeters en bellen. En ballen.
Zucht. Vanuit het diepste van mijn hart. ZUCHT!
Maar hey, wat zeur ik nou? Voor ons Ladies van Venus is het heerlijk rustig! Man, vriend, zoon, vader, mooi opgeborgen op de bank of in het stadion. Met een frisse pint, of een colaatje, al naar gelang.
Kunnen de dames zich eindelijk ontfermen over wat écht telt in het leven.
Oeverloos uitdiepen, vrouwen onder elkaar, hoe en waarom die vent van ons in hemelsnaam elkaar zit zoals ie in elkaar zit.
Oh ja, en die schoenen. Daar wilde ik het ook nog over hebben.
