Dubai, 2012. De toeristen liggen in bikini’s en speedo’s op de privéstrandjes waarvoor je entree moet betalen. Er is één openbaar strand, gratis, zonder voorzieningen. Daar is welgeteld ook één zwemmer, een vrouw in burkini. Ze is heerlijk aan het zwemmen. De rest van de mensen op het strand draagt hun dagelijkse kleding. Overwegend mannen maar ook een aantal vrouwen en kinderen zijn daar aan het picknicken. Het is rond de kerst dus niet heel warm. Maar net warm genoeg om op het strand te zijn en net warm genoeg om te zwemmen. En zij zwemt daar in haar eentje, snel, hard, actief. Ik vind haar stoer. Het ziet eruit alsof ze het helemaal voor zichzelf doet, ze geniet en die kleding maakt daarin geen verschil. Het is tenslotte toch echt badkleding.
Op een dag kijk ik in een winkeltje in de buurt van het Al Fahidi Fort. Plotseling vraagt de verkoper of ik misschien een keer een burka aan wil. Al dagen kijk ik gefascineerd naar de vele gesluierde vrouwen en ik ben heel nieuwsgierig hoe het voelt. Hij trekt mij het hele gewaad aan over mijn kleding. Inclusief hoofddoek en sluier en ik mag daarmee zelfs naar buiten.
In de winkels, pashokjes, openbare toiletten heb ik al gezien wat vrouwen onder die burka’s dragen. Voor mannen blijft dat onzichtbaar maar als vrouw mag je een kijkje onder de sluier nemen. Ondanks dat je in het openbaar slechts hun ogen te zien krijgt, dragen de vrouwen vrij veel make up. Ze dragen de mooiste veelal westerse kleding. Het lijkt op wat wij dragen alleen die burka gaat er overheen.
Het rondlopen met een burka over mijn kleding geeft mij een enorm machtig gevoel. Ik kan alles en iedereen in de gaten houden maar niemand kan mij zien, niemand herkent mij. Alleen mijn ogen zijn zichtbaar, dat is natuurlijk heel anders dan zo’n burkini. Daarin is het hele gezicht zichtbaar en zelfs de contouren van het lichaam.
In een Arabisch land is een vrouw in burkini een vrijgevochten vrouw, maar op verschillende plekken in Europa wordt de burkini verboden. Waarom eigenlijk? Je mag toch ook met je kleren aan in zee springen?
De reden om het te verbieden is de onrust die het veroorzaakt. Mensen vinden het blijkbaar nodig om vrouwen die gewoon lekker aan het zwemmen zijn, te fotograferen. Ik begrijp dat je kwaad wordt als er zomaar ongevraagd een camera op je gericht wordt, zeker in badkleding, burkini of bikini.
Stel je voor dat iemand je kinderen op het strand ongevraagd fotografeert. Jij wordt kwaad, de gemoederen lopen hoog op en de oplossing van de lokale autoriteiten is dat kinderen niet meer schaars gekleed op het strand mogen spelen. Beetje vreemd niet?
Naakt, topless, speedo, bikini, badpak, wetsuit, grote zwembroek, burkini, een lange broek, wat maakt het uit?! Draag gewoon lekker wat je wilt op het strand en als je wilt fotograferen, vraag het even. Meestal mag het dan wel.
Sterk!
Thanks 🙂