Bijzonder eigenlijk dat de maandag altijd zo negatief belicht wordt. Maandag is het begin van de nieuwe werkweek, waar half werkend Nederland geen reet zin in heeft. Ik hoor daar niet bij gelukkig. Oké, ik heb ook liever dat het weekend nog twee dagen langer duurt, maar van tegenzin kan ik niet spreken.
Maandag is juist de start van een nieuwe week! Een nieuw begin!! De ultieme dag om te beginnen met een goed voornemen. Ja, ik kijk ontzettend uit naar maandag.
bron: publicdomainpictures.net
Maandag is namelijk de dag waarop ik stop met roken. Ik hou daar op donderdag al rekening mee, door minder te roken zodat ik geen nieuw pakje hoef te kopen. Weggooien is ten slotte zonde, dus heb ik graag op zondagavond een leeg pakje als ik ga slapen. Helaas red ik het niet eens tot zaterdagavond, dus koop ik op zaterdagavond een extra groot pak (je weet nooit hoe gezellig het wordt), om op zondagavond niet te kort te komen en dus weer een nieuw pakje te moeten kopen. Op zondagavond rook ik me dan vier slagen in de rondte want het veel te grote pak moet leeg. Op zondagavond stap ik, in volle overtuiging van mijn eigen kunnen, in bed, om vervolgens op dinsdagmiddag toch maar even een sigaretje te roken. Als het echt tegen zit, dan rook ik op maandagochtend al, voordat ik überhaupt mezelf heb geprobeerd te overtuigen van mijn voornemens. Zucht.
Nou ja. Twee dingen tegelijk ís ook eigenlijk niet te doen. Hoe heb ik ook kunnen verzinnen om te stoppen met roken EN te lijnen. Ik blijf nog ff roken en zorg dat ik eerst de eerste kilo’s kwijt ben. Ik ben dan ook meteen razend fanatiek. Liters water, droge crackers, drie avonden achter elkaar op de cross trainer, die anders ook alleen maar fungeert als kledingrek, en hoppaaaaa… na vijf dagen is de eerste kilo er al af! Zie je wel. Ik kan wel wat! In ’t weekend is dat sporten en die droge crackers echter niet zo gezellig, dus haal ik op zaterdagochtend toch even wat lekkers voor bij de koffie. Ik heb geen tenslotte geen obesitas en hoef niet te overdrijven. Hmm. Het lekkers gaat er prima in, maar het voelt meteen alsof ik m’n hele dieet voor die dag verpest heb. Nou, dan gebruik ik deze dag gewoon als ‘SAS-dag’. Het gevolg: Een pak koekjes, een rol drop, een zak chips, een homp kaas, een ijsje MET slagroom en buikpijn. De steevast daaropvolgende depressiviteit is alweer een feit.
Zondagochtend dus maar weer naar de sportschool met de gedachte “morgen maar weer door gaan met veel water drinken”. Maar dat doe ik morgen niet. En overmorgen ook niet. Maar dan is het weer donderdag en denk ik… maandag ga ik toch echt stoppen met dat vieze gerook! En lijnen! Want ik wil niet dik worden van het niet-roken.
En zo schets ik dus mijn hopeloze eeuwig voortdurende tweewekelijkse cyclus van ellende. Die eens in de vier weken ook nog eens dubbel zo hard treft, omdat deze dan kruist met mijn andere cyclus der cycli, die voor aanvang al twee kilo extra aan de weegschaal cadeau geeft …. Het is diep triest.
Er is maar 1 oplossing voor: onder ’t mes. Ik heb ECHT dringend een nieuwe ruggengraat nodig.
Maar dat komt maandag wel…
Heerlijk weer. En oh zo herkenbaar…
Haha!