Bron: Pixabay.com
Ik heb al veel vaker geschreven over mijn geluidsallergie. Ik kan aardig van slag raken door onverwachte geluiden. Of harde geluiden. Of repeterende geluiden. En als het me eenmaal is opgevallen, kan ik het niet níét horen. Er is dan op dat moment niets anders dan dat geluid. Blaffende honden, brommers, helikopters, klussende buren? Vreselijk.
Ook bekend is dat mijn echtgenoot snurkt. En niet zo’n beetje ook. Het is geen lieflijk snurkje zo af en toe. Nee, meneer zaagt hele oerbossen door elke nacht. Met een kettingzaag.
Hij snapt niet dat ik niet gewoon -zoals hij doet wanneer ik snurk- kan denken ‘ach, hoor hem eens lekker slapen, de schat’. Hij kan dat dus wel hè? Hij constateert het geluid en meer niet, draait zich op zijn andere zij en slaapt door.
Ik daarentegen lig klaarwakker met een torenhoge bloeddruk. Denkend aan uzi’s (voor hem) en isoleercellen (voor mij.)
De laatste maanden slaap ik (hormoongerelateerd?) heel licht. Van een lievevrouwebeestje dat op het raam landt, kan ik al wakker worden. Echt ongelofelijk irritant.
Niet alleen mijn oren zijn extreem gevoelig. Ook mijn tastzin is snel overprikkeld. Ik kan niet tegen het aanraken van ongeverfd hout. Van die droge ruwheid, krijg ik echt kippenvel. En niet de goeie soort. Als ik in een ijszaak ben en daar zijn alleen van die houten lepeltjes, dan wijk ik noodgedwongen uit naar een hoorntje. Dat hout in mijn mond, daar moet ik echt bijna van kokhalzen. En als de vaatwasser leeggehaald wordt, moet mijn dochter ook altijd de pollepels eruit halen. Die warme, ruwe, houten dingen. Gruwel.
Ik heb overal in huis en op de praktijk handcrème staan, ik vet mijn handen zeker wel dertig keer per dag in. Als ze namelijk te droog worden, word ik daar echt naar van. En als ik met droge handen iets van stof aanraak, krijg ik daarvan de rillingen over mijn rug.
Idem dito wat mijn lippen betreft. Ik smeer en stick me suf, tig keer per dag. Overal heb ik potjes en stiften liggen.
Ook de huid van mijn voeten is zo idioot gevoelig. Ik slaap dan ook al sinds ik kind ben met bedsokken aan. Al vallen de mussen dood van het dak, die sokken blijven aan. Mijn man moest daar, toen hij me leerde kennen, op zijn minst even aan wennen…
Mijn huid is ook van het type iets gevoelig. Ik gebruik al jaren alleen maar Clinique. Van andere merken verander in in een aardbei. Als ik mijn gezicht ingesmeerd heb met crème, is ie ook helemaal rood, alleen maar door het aanraken.
Wat betreft mijn ogen: ik vind te fel licht verschrikkelijk. Ik loop of fiets wel eens in het donker langs woonkamers die wel op plantenkassen lijken. Vreselijk. Ik heb dan ook een enorme aversie tegen plafondlicht. Licht moet indirect zijn. En van een heel laag wattage. Liefst ook iets met een tintje, niet van dat hele kille witte.
Verder mankeer ik weinig hoor.
Ik dub nog steeds.
Ben ik nou hoogsensitief of gewoon een ontzettend zeikwijf?
De gruwel. Ik heb exact hetzelfde. Als man en ik samen slapen doe ik bij voorbaat oordopjes in. Vaak helpt dit. Oordopjes indoen als ik gesnurk constateer heeft geen nut, dan gaat het geluid alsnog overal doorheen. Ik bleek B12 tekort hebben. Door te injecteren zijn mijn irritaties zowel fysiek (wrijven met voeten, vooral in bed door vervelend gevoel en dus slapen met sokken, niet verdragen van verschillende gezichtscrèmes, droge handen) als mentaal (niet verdragen van geluid, kippenvel op tanden van hout) verminderd. Ook cbd olie zorgt voor een hogere tolerantie voor álles wat irriteert. Maar ik blijf verre van Zen voor alles om me heen.
Hmmm, jammer. Ik zat je reactie zo te lezen en hoopte aan het einde genezing te zien 😉
Ik zal het eens meeprikken bij de volgende ronde, die B12. You never know.
De hoop op genezing heb ik nog niet opgegeven! B12 duurde een half jaar voor het aansloeg en ik moet ook eens in de 2 werken prikken. Anders word ik kriegel en een drama voor mijn omgeving. Ik eet ook amper nog suiker en snelle koolhydraten, maakt de slaap in elk geval minder licht. Poef weg, soms wel een hele nacht! Maar helaas, Het Antwoord heb ik nog niet. Hsp vind ik stom. Enneh ik ben geen gezondheidsfreak. Te veel dagelijkse wijn en sigaretten kan ik moeilijk weerstaan. Volgende project! En misschien dat de combi van álles me een ontspannen mensch maakt. Wordt vervolgd… (over een half jaar ofzo.)
Voor mij ben je HSP net als ik. Ik herken erzoveel in wat je schrijft.
Voor de ander misschien een zeikwijf ook dat herken ik. E mijn luf snapt niet dat ik mij niet kan afsluiten DAN LUISTER JE TOCH NIET.SLUIT JE TOCH AF Ja en daar gaat het nou juist om . En voelen wat denk je van daarvan bv dat merkje in je nek van iets wat je draagt of het randje van je sok of panty?? Gekmakend Maar ben nu zo ver dat ik denk Jammer dan ze vinden er maar wat van Kan er niks mee
Ps wat dacht je van geuren? Ongewassen haar bv van iemand voor je in het museum. Ik kok ervan . Makkelijk mens ben ik NOT
Hoi kliiefje , die laatste regel ga ik niet beantwoorden daar wij allen er iets of meer kunnen uithalen wat ons zelfs zou kunnen toe komen.ook ik gebruik crème voor oa armen en benen rondom de enkel en geld voor mij het gezegde baat het niet dan schaad het niet m h o op mijn leeftijd .over harde geluiden geschreven kan er vreselijk gestoord van worden als een auto of in de buurt muziek aan staat met die hatelijk BAS die de boven toon is.in het verleden had ik het geluid voor mijn oren beter moeten beschermen wat ik nu ervaar.wat ik ook leuk vind in je verhaal is het slapen met sokken aan je bent dus EVA ln bed met wollen sokken verder vind ik je scrijven TOP en heeft vrolijke kanten .
I
Je bent mijn zus! Los van het aardbeigezicht had dit stuk van mij kunnen zijn..
Een zeikwijf ben je zeker niet, want dan zou ik – man – dat ook zijn. Ik herken veel. Onverwachte en harde geluiden, o mén. Maar ook bromvliegen en muggen op je slaapkamer. Ik kan pas slapen als ik zeker weet dat ik ze allemaal heb, al duurt het de halve nacht. Maar dat houdt wel in dat ik ook echt moet zien dat ze er zijn geweest, want met name muggen blijf ik horen, al heb ik ze allang naar de andere wereld geholpen, ik blijf dat gejank horen. Maar ook met andere geluiden, zoals het brommen van mijn cv ketel, toen deze het niet goed deed. Gelukkig woon ik alleen. Ik kan jacht op insecten maken zolang ik wil. Daarom heb ik ook geen last van snurken, maar ik herken het wel.
Gevoelige voeten heb ik niet. Ik draag sinds een half jaar zelfs geen sokken meer. Een openbaring, want bij koud weer had ik zelfs met 3 paar sokken nog ijskoude poten. Nu nog geen last van gehad.
Labels in je onderbroek of shirt kunnen soms vreselijk irritant zijn. En wasmiddelen. Ik gebruik Neutral. Zonder parfum en kleurstoffen. Toen ik nog Robijn gebruikte werd ik horendol van de jeuk. En van het insmeren is mijn huid in ieder geval plaatselijk rood en ook dan moet ik dermatologisch geteste producten hebben.
HSP zijn is niet altijd leuk, maar ook weer wel. Een beetje voelen, in ogen kijken en je weet ongemerkt redelijk goed hoe een persoon zich voelt. Verder moeten we het ermee doen.
Liefdevolle groet,
Robert