Een blog schrijven over mijn issues omtrent uitstelgedrag.
Hmpf.
Neh. Doe ik morgen wel.
Van ons, voor jullie, mannen.
door Deen Dondersteen
Een blog schrijven over mijn issues omtrent uitstelgedrag.
Hmpf.
Neh. Doe ik morgen wel.
Ja, die wil je! (wekelijks het beste in je mailbox)
Sinds de overgang achter mij ligt, ben ik stukken beter geworden in het wegwerken van energie slurpende, zuigende, gemene, verwende of zeurende mensen. Dus: wil je overleven, leer te waarderen en af te serveren!
Terwijl we naarstig op zoek waren naar de voordeur, die ons toegang zou verschaffen naar een vrij en onbezorgd bestaan, werd de vrijheid zelf via de achterdeur ineens weer ernstig in gevaar gebracht. Verworven vrijheid is hetzelfde als een glas goede wijn. Hoe langer de consumptie ervan wordt uitgesteld, des te kostbaarder deze zal worden.
Hoe het vandaag met het koorgezang is? Hoor ik het dan niet? Ze zijn weer volop bezig! Zonder nadere aankondiging begint hij uit volle borst mee te zingen, ondertussen het ritme meekloppend op zijn schamele dijbenen.
“Ze beginne weer… hoor je het?” “Nee, ik hoor niks, maar mijn oren zijn ook veel kleiner dan de jouwe.” Hij knikt instemmend. Grijpt naar zijn beapparaate oren. “Je mot ook goed luistere!” beveelt hij dan, z’n rechterwijsvinger geheven.
Ik ben de "lijstjesmaker" bij uitstek, heb ik nu vastgesteld. Maar eigenlijk doet het er niet toe. Wat er wél toe doet, is het feit dat we ons vaak niet realiseren, hoezeer we de waarde van 'klassiek uitstelgedrag' onderschatten.
Nee, géén spelfout. Géén egoïst. Integendeel. Een echoïst. Dat is een nieuwetijdse benaming voor iemand die zichzelf automatisch wegcijfert en zich soepel aan alle omstandigheden en wensen van anderen aanpast. Dit om vooral maar géén narcist (of egoïst) te lijken.
[EX-SCHRIJFSTER]
Dank voor al je bijdrages, Deen!