bron: youtube still
Pom-pom-porompompommetje
Pommetje Horlepiep!
Als je van mijn generatie (oftewel: de ‘generatie z.g.a. stokoud’) bent, kun je de titelsong van Pommetje vast helemaal meezingen. Als je van latere generaties bent, zul je denken: waar hééft dat mens het over? Over Bram ‘Pommetje’ Biesterveld, inmiddels 78 jaar; hij leeft nog! Maar de Baron, Henk Molenberg, kijkt al sinds eind 1998 van boven op ons neer.
Ik heb het niet alleen over Pommetje; ik heb het over de nostalgie. Nu ons aller Marnix Kappers, Neef Herbert uit de Familie Knots, een paar weken geleden zo plots vrijwillig edoch begrijpelijk de wereld heeft verlaten, denk ik ineens weer terug aan die tv-series die mijn jeugd mediale vorm gaven. En aan tante Til natuurlijk. Met haar kloddertjes roze.
Ik kijk de laatste jaren nauwelijks meer TV. De kinderen kijken (online) wel naar al die Nickelodeon-shizzle en toen ze (heel) klein waren, moest ik nog wel eens verplicht de Teletubbies meekijken (want ENG als ze in het gat sprongen!), maar series als Pommetje? Daar halen ze de neus voor op. Gezapige bagger. Ouwerwetsche meuk. Ik heb ooit eens de fout gemaakt om de film ‘Dolfje Weerwolfje’ op DVD te kopen. Het huis was te klein. “Wat een baby-film!” en “Als je niks beters kunt bedenken, ga ik wel naar de draaiende wasmachine kijken!” kreeg ik als commentaar. Wacht maar tot ik ze ‘Aliens’ of ‘Predator’ voorschotel. Of Q&Q. Dan lach ik.
bron: youtube still
Maar op dit moment ben ik toch even helemaal in de nostalgische fase geschoten. Ik denk terug aan mijn prille jeugd. Met Kapitein Brom en Brilbeer van De Bereboot! En Maatje, waarvan ik altijd dacht dat ze ‘Maartje’ heette. De serie is geschreven door Lo Hartog van Banda, die ook TiTa Tovenaar (zie hieronder) en de beste drie Lucky Luke-albums schreef. De goede man is inmiddels bijna 10 jaar dood.
De Fabeltjeskrant laat ik maar even links liggen: dat is net kauwgum, wordt in den treure herkauwd tot er geen lak of smak meer aan zit; nog steeds op TV te zien bij RTL8. Bassie en Adriaan noem ik ook niet want in de huidige tijd der killerclowns simpelweg de horror. Maar: de broers Van Toor leven beide nog, voor zover ik weet, en dat is al heel wat.
bron: youtube still
Nee, dan de Freggels. Zo levendig! Vrolijkheid ten top, afgewisseld met kleindrama, wat liefde in handpoppenformaat en de Freggelsong in de Freggelgrot. Je móét er wel van houden. Kan niet anders. De serie was van de hand van Jim Henson, de createur van de Muppets (goh…). Jim is – u raadt het niet – al zo’n goede 25 jaar dood.
Of Alf: de enige met wie ik me in die serie kon identificeren was Alf zelf. Zelfs met het kapsel. Maar dan ook helemaal. Ik wilde als kind altijd weten wie er in dat kostuum zat. Maar toen bestond er nog geen Google.
Nu wel: het was de acteur Mihaly ‘Michu’ Meszaros, met de stem van serie-bedenker Paul Fusco. Helaas werd ik met het googelen ook gelijk weer met de neus op de vergankelijkheid gedrukt: In juni dit jaar is Michu op 76-jarige leeftijd overleden en eeuwig op het formaat grote kleuter (84cm) blijven steken. Weten we dat ook weer.
Eén van de meest toffe programma’s vond ik Ren Je Rot, met Martin Brozius (al meer dan 6 jaar dood), een Hollands aftreksel van de Amerikaanse spelshow Runaround. Ik was overigens totaal gefascineerd door die ellenlange, dunne stelten van Brozius. En het liefst was ik elke keer meegerend naar vak 1, 2 of 3.
Die lange stelten van Martin Brozius herinnerden me ook gelijk aan Ton Lensink (ook al bijna 20 jaar dood), de man die TiTa Tovenaar speelde, met praktisch identieke beenlengte en outfit. Met die Grobbebollen en het Grobbekuiken (herinnert u zich die nognognog?). En ik kan nog wel even doorgaan. Swiebertje (Joop Doderer, sinds 2005 niet meer bij ons), Bolke de Beer (van A.D. Hildebrand, al sinds 1977 kassiewijle) en ook Pipo de Clown (Cor Witschge, in 1991 overleden). Of Q&Q met Erik van ’t Wout (leeft!) en Martin Perels (dood!), Karlsson op het dak en Pippi Langkous, beide van Astrid Lindgren (dood!), en Professor Vreemdeling (Joop Doderer, zoals ik al zei: dood).
Wie leeft er dan nog? Wel, Webster bijvoorbeeld, met Emanuel Lewis, nu 45 en nog steeds even klein (maar hij leeft!! Hij leeft nog!!), Peter bos, de hoofdrolspeler van De Zevensprong (deels opgenomen in het Achterhoekse Lochem, waar ik opgroeide). Maar het aantal overlevenden wordt steeds kleiner. Best wel eng.
Na al deze kindershows volgde mijn tv-tijdperk van de quizshows: met een bordje eten op schoot Toppop (Avro’s Toppop Disco Show!) kijken, met Ad Visser (niet dood) of met een bakje chips en een glaasje cassis met gewassen haren (maar nog geen gepoetste tanden) in je pyjama kijken naar De Berend Boudewijn Kwis (die is ook nog niet dood). Of naar de Wie-Kent-Kwis (Fred Oster, leeft! Maar de cavia’s uit de geliefde caviarace zijn natuurlijk al lang
de pijp uit), de Tedshow (met Ted de Braak, die leeft ook nog), de 1-2-3-show (eerst met Rudi Carell, al lang dood, daarna deed Ted het dus maar verder), de Honeymoon Quiz (met Ron Brandsteder, die wandelt ook nog ergens rond) en Wie-van-de-Drie (met o.a. Lous Haasdijk, Albert Mol, Kees Brusse, Willem Duys en Marnix Kappers, allemaal hartstikke dood).
Ik mag concluderen dat bijna al mijn helden van vroeger al tig jaren geleden het hiernamaals opgezocht hebben. Overleden, samen met de series en shows waarin ze straalden. Mijn jeugd is zo goed als overleden. Vind je het gek dat ik me oud begin te voelen…
