Ik neem even mijn eigen advies ter harte.
Kent u mijn blog nog; it takes a village to raise a child?
Ik heb even wat input nodig van medeopvoeders omtrent pubergedrag. Hoe gaan jullie om met dat – voor mij -totaal onredelijke pubergedoe? Volgens mij weet ik door jarenlange ervaring best veel van opvoeden, maar die kennis geldt klaarblijkelijk enkel voor kinderen tot en met 12 jaar.
Vanaf 13 – nu dus – is het één grote, dikke mist.
Die mist moet weg. Ik moet beter kunnen. Maar welke boeken moet ik dan lezen? Wie moet ik volgen op Facebook? Is er ergens een masterclass in het puber-opvoeden te vinden?
Ik bedoel, ik doe mijn best, maar het mag ook gezegd worden dat pubers enorm lastig kunnen zijn. Lastig voor zichzelf, maar vooral voor hun omgeving.
Wat ik al wel weet, is dat het melatonine-niveau verandert. Daardoor hebben ze meer slaap nodig en worden pas in de middag wakker. So be it.
Ik weet dat de puberteit voor hen zelf ook heel spannend – of liever gezegd: eng! – is en dat ze ouderlijke grenzen nog steeds heel erg nodig hebben.
Ik weet dat ik alles moet laten vallen wanneer ze iets willen vertellen (en dat zij dat niet bij mij hoeven te doen).
Ik weet dat wanneer er een afspraak wordt gemaakt, de puber ook daadwerkelijk ‘JA” gezegd moet hebben, anders telt het niet.
En ik weet natuurlijk ook dat van die verdomde hormonen.
Maar voor de rest: HELP!?
“Zeg Deen, allemaal leuk en aardig, maar hoezo denk jij dat je weet hoe je moet opvoeden?”
Ik heb geen idee. Ik doe ook maar wat. Ik ben constant in beweging en zoekende hoe ik als moeder om kan gaan met de ‘dingen’ waar mijn kinderen tegenaan lopen. Alle tips die ik hier deel zijn bij mij thuis veelvuldig getest op drie verschillende karakters in diverse leeftijdsgroepen. Waarom het wiel opnieuw uitvinden als het al bestaat? Neem mee wat je aanspreekt en laat liggen wat niet bij je past, zou ik zeggen. Enjoy the ride!
Leestip:
1. ‘De Larf’ van Midas Dekkers (Het kind en de volwassene zijn volkomen verschillende wezens, met belangen die soms overeenkomen – maar lang niet altijd. Groei in de natuur gaat altijd ten koste van iets anders, en de mens is daarin geen uitzondering);
2. ‘Wij zijn ons brein’ van Dick Swaab (Alles komt voorbij: puberteit, seksualiteit, anorexia, alzheimer, medicatie, criminaliteit, geloof, hersenbeschadiging, psychische problemen en bijna-doodervaringen).
Ah wij zijn ons brein staat in de kast. Toch maar eens doorheen ploeteren dan
De pubers leven in een parallel universum. Hun eigen driften staan voorop, instantane behoefte bevrediging. Begrip voor anderen, compassie, is een vreemd element.
Als je hier van uit gaat, en een begrijpende vrouw hebt, valt het reuze mee. Verwacht niet te veel. Treedt niet al te sturend op. Maar stuur wel. Het gekke is dat ze soms zo maar stilletjes om raad vragen. En dan kan je terughoudend wat adviseren. Waarna ze weer hun parallele universum induiken.
Maar vergeet vooral niet te genieten. Ze worden groot, met hun eigen karakter en eigen humor. Daar kan geen boek lezen tegenop
Wat bedoel je met begrijpende vrouw?