Beste mevrouw bij de Starbucks,
Wat was dat ongemakkelijk vanochtend, hè ?
Gaat u met uw man, of minnaar, aan het tafeltje zitten bij de Starbucks, naast een man en vrouw die niet helemaal strak in het pak waren. Beetje jammer, maar het was het enige vrije tafeltje en tenslotte was het weekend.
U zat daar te genieten van uw eerste slok van uw overheerlijke pumpkin spiced latte en uw gezelschap, toen u opeens buitenlands gebrabbel naast u hoorde.
‘Ach, die mensen lusten ook koffie’, moet u gedacht hebben.
Maar daarna hoorde u opeens duidelijk het woord uitkering. U spitste uw oren. Kon niet missen.
“Dat verstond je toch zeker wel!?” siste u tussen uw tanden door naar uw tafelgenoot. Uw tafelgenoot keek op van de dating app op zijn telefoon. “Huh, nee, wat?”
“Dat van de buren!” Een veelbetekenende hoofdbeweging onze kant op.
Niet-begrijpend keek hij u aan.
“Dat met die uitkering! Altijd weer die buitenlanders die hun hand ophouden.”
“Heb ik niet gehoord, nee.”
“Niet goed geluisterd dan!” gromde u met een verbeten glimlach.
Mevrouw troost u, uw buren hebben u wél goed verstaan. Woord voor woord. Ik stond op het punt om u dat ook maar meteen te vertellen, maar manlief vond dat ik me in moest houden. Tot ik u scheef naar ons zag kijken en u wéér ging mompelen.
Voordat u zich in het openbaar nog meer voor lul zou zetten, heb ik u verteld dat wij ú wel hoorden. En ook nog eens verstonden. Dat we prima Nederlands spreken en dat het nooit een goed idee is om ervan uit te gaan dat mensen, die even geen Nederlands spreken tegen elkaar, u niet zullen verstaan.
“Oh, sorry hoor” stamelde u met het schaamrood op de kaken. Uw latte goot u in een rap tempo achterover en u maande tafelgenoot om hetzelfde te doen. Zonde van die over-priced calorieënbom, maar hey, dat is uw probleem.
Binnen de kortste keren liep u naar buiten, naar de grond kijkend terwijl u ons passeerde bij het raam. En terecht, beste mevrouw, want die niet Nederlands sprekende mensen aan die tafel hebben beiden de Nederlandse nationaliteit. En die Nederlander met dat ‘buitenlandse uiterlijk’ is degene met een baan. Een baan die hij al heeft sinds hij in 2002 hierheen kwam.
Zijn uit de Zuid-Hollandse polderklei getrokken echtgenote, moi, is degene die in September een maand geen werk en daardoor een uitkering had. En het gesprek ging over het feit dat ik graag van de aanvullende uitkering, waar ik ondanks dat ik weer werk heb, recht op blijk te hebben, áf wil. Vast niet de strekking die u had verwacht?
Ik hoop dat u tegelijk met uw veel te hete latte uw vooroordelen ingeslikt hebt. En misschien uw manieren hebt teruggevonden. En heimelijk hoop ik dat uw nette strotje nog een paar dagen pijn blijft doen. Als aandenken.
Cordialmente,
Yone
