Onlangs schreef Kliefje over haar kitscherige kerstvoorkeuren. Ik lachte haar uit om haar totaal over de top boom met kleuren en frutsels en toestanden. Maar eigenlijk ben ik jaloers. Ik zou ook best wel zo’n échte kerstboom willen. Met naalden, dennengeur, gekleurde lampjes en toeters en bellen. Maar ik wil het niet. Ik ben allergisch voor teveel kleur, zelfs met kerst.
Al sinds jaar en dag past mijn kerstdecoratie bij mijn huis. Vroeger, in mijn eerste huis, had ik paarse kussentjes. En paarse glaasjes om kaarsen in te doen. Dus toen toenmalige man en ik onze eerste kerstspullen kochten, kochten we paarse ballen. Met gouden accenten Dat leek me toen een goed idee. Eén jaar hadden we een paarse boom. Toen verdwenen de kussentjes uit het huis en met kerst óók de paarse boom. Ik hing er oudroze bij in om het paars af te zwakken en het jaar daarna kocht ik er wit bij. Uiteindelijk bleef het paars in de kast en werd de boom wit met roze. Tja, en toen ging ik scheiden.
Ik had geen zin in kerst dat jaar en al helemaal niet om die enorme boom op te tuigen. Dus ik kocht een klein boompje en had genoeg witte decoratie om hem helemaal wit te versieren. Voor het eerst van mijn leven keek ik de boom niet het huis uit na kerst. Hij stond geweldig en paste helemaal bij de rest van mijn interieur. Hoewel, bruin en grijs dan ook wel leuk zou zijn.
Enfin in de jaren daarna kocht ik elke keer na kerst (ja net als Kliefje ‘lekker Hollands’ in de aanbieding) wat wit, bruin, taupe, grijs en rosé-goud en nog wat formaten kerstbomen waardoor ik inmiddels een kerstwinkel kan beginnen. Zelfs de cadeaus worden ingepakt op kleur in papier dat bij de boom past, met kleine kerstballetjes en labels op kleur. Ik ben een ongelofelijke kersttrut.
En toen kreeg ik een vriend… Een vriend die wél van kleur en kitscherige kerst houdt. Van kersttreinen, kerstsokken, zuurstokjes in de boom, kerstmannen en andere (in mijn ogen) spuuglelijke ellende. En het is toch écht een man, ja.
Tot voor kort hadden we twee huizen. In mijn huis alles stylish verantwoord gedecoreerd, in zijn huis de kersttrein, plastic zilveren klokjes (plastic, de horror!) en een groene piek in de vorm van een kerstboom. Ja, die bestaan! Werkte prima. In mijn huis bleven de ingepakte cadeautjes bij mijn boom en ik legde ze liefdevol bij alle gekleurde pakjes in zijn huis als het tijd was om ze uit te pakken.
Maar nu is alles anders! Dit jaar wonen we samen en zijn onze kerstspullen, net als wij, samengevoegd. Ze staan nu in de kamer, klaar om neergezet te worden. De kersttrein grijnst breed naar me. De groene piek steekt zijn tong naar me uit en schreeuwt “Samenwonen is concessies doen! Zijn spullen zijn net zo belangrijk als de jouwe!”
Ik overweeg twee bomen. Mijn verantwoorde boom in het zitgedeelte, zijn boom in de erker bij de eettafel. Daar zit ik dan toch met mijn rug naar toe. Zouden zoon en vriend het lullig vinden als ik hun cadeautjes dan ook onder díe boom leg? Het is ook zo kaal als daar niets onder ligt tenslotte.
Ik weet het, ik ben vreselijk….
ik vind het een geweldig compromis!
Doe eens gek, ga eens voor de kitschboom in je mooie interieur. Zou zo maar een geweldige beleving en opluchting kunnen zijn. En weet je, 6 januari is alles over maar dan heb je het toch geprobeerd! Volgend jaar nieuwe kans.