Het is op vele fronten oneerlijk verdeeld tussen de man en de vrouw. Durf ik te beweren! We moeten in het bedrijfsleven harder vechten voor onze plek, zitten altijd in de spagaat tussen werk en kind, worden voortdurende geteisterd door een schuldgevoel naar iedereen om ons heen (ja, doen we zelf), worden eens per maand hels om mee te leven (vinden we zelf ook), en dan zijn we ook nog eens belast met het vermogen om rotzooi te zien, in tegenstelling tot de man die dat gen helaas over het algemeen niet heeft meegekregen.
bron: pixabay
Maar het aller-, aller-, allergemeenst vind ik toch wel de totaal andere benadering van het buikje. Mannen kloppen trots op hun uitpuilende maag of aaien er liefdevol over met de woorden ‘ja, daar heeft deze jongen hard voor gewerkt’ (Lees: die heeft deze jongen er toch knap aangezopen, terwijl hij lol stond te hebben met zijn maten.) Vrienden reageren door liefdevol aan hun vetrol te trekken en mee te lachen. Want zij hadden dat geluk ook!
Why?
bron: pixabay
Zie je het voor je dat wij vrouwen dat doen? Ik klop op maag of buik (ja, ik kan kiezen tussen twee buiken) en roep trots dat ik dat er toch maar mooi aan gechipst en genetflixt heb! En mijn vriendinnen zetten hun buik nog even extra uit en kijken trots naar hun aanwinst. En dan hupsen we samen op en neer om te kijken welke buik het hardst beweegt.
Heren, kunnen jullie je voorstellen hoe verschrikkelijk onaantrekkelijk dat zal zijn? Zou je je niet kapot schamen als jouw vrouw of vriendin dat zou doen met haar vriendinnen in het bijzijn van jouw vrienden? Vreselijk toch?
Precies! Doe het zelf dus ook maar niet meer. De kans op ‘getting lucky’ stijgt instant met een paar procent.
Gegarandeerd.
