Soms moet je laten gaan wat je altijd al wilde om te kunnen zien wat je nu echt wilt.
0
Spiegeltje van de week (33)
De nieuwsbrief van HVD
Ja, die wil je! (wekelijks het beste in je mailbox)
Lees ook
Nieuwjaarswens
Uit de Eiffeltoren vielen duizenden sterren. “Zal ik een ster voor je vangen?” stelde mijn lief voor. “Dan wens ik dat ik altijd bij jou zal blijven.” We zeiden niets en keken tegelijkertijd naar het kindje op de nog warme motorkap. En wisten dat we hetzelfde wensten.
Tafelgesprekken (7) – Puber in de penarie
Ze huilt tranen met tuiten. "Ik weet niet meer wat ik met mezelf moet. Ik ben raar. Waaróm denk ik die dingen? Waarom wil ik zo graag weten hoe die pijn voelt? Waarom wil ik überhaupt pijn voelen?"
Wat nou, midden in het leven?
Het viel ons op: midden in het leven lijkt alles om je heen ineens steeds meer te af te takelen. Mensen vallen weg, soms veel te jong. Je weet beter wat je wilt en vooral wat je níét (meer) wilt. Je ziet je ouders nu écht oud worden en gesprekken gaan steeds vaker over allerhande kwaaltjes. Je kinderen vliegen uit. Het is op alle fronten loslaten geblazen.
Loslaten, hoe moest dat ook alweer?
Afgelopen dinsdag hoorden we dat onze zoon, na een behoorlijk eindsprint, tóch over was naar de vierde klas. Wat een opluchting en wat een trots. Dat moest natuurlijk gevierd worden. Met alle oude en nieuwe vrienden, op het strand.
Overbezorgde moeder? Nou en!
Minimaal eens in de twee weken hebben mijn dochter en ik een discussie over alleen in het donker naar huis fietsen. Ik vraag me dan ook regelmatig af of ik niet daadwerkelijk een té overbezorgde moeder ben.
Ik MOET echt stoppen met musturberen!
Ja sorry. Ik heb besloten dat 2018 mijn jaar van de eerlijkheid gaat worden. En dan moet ik dit dus ook maar toegeven. Het is niet makkelijk, maar het liep de spuigaten uit. Ik deed het soms wel 40-50 keer per dag.
