‘JONG team maakt nieuwe kerstvoorstelling’ staat in de aanhef van het persbericht van de voorstelling waar ik mee bezig ben. Of ik ‘jong’ ben, valt natuurlijk te betwisten. Het ligt er maar aan met wie je het vergelijkt, maar ik vraag me meteen weer af hoe het toch komt dat men daadwerkelijk gelooft dat ‘jong’ beter is.
Toen ik nog veel in theaterproducties speelde kwam het regelmatig voor dat ik te oud was voor de ene rol maar er te jong uitzag voor de andere rol. Ik heb nooit begrepen waarom ze de leeftijd op mijn paspoort belangrijker vonden dan hoe ik eruit zag.
Ik ben wel eens gecast voor een filmpje als moeder terwijl ‘mijn zoon’ in werkelijkheid vijf jaar jonger was dan ik. Ik zag er ook absoluut niet als zijn moeder uit, maar blijkbaar hadden ze liever een wat jonger iemand in beeld.
Twee keer heb ik gelogen over mijn leeftijd. Allebei voor girl-/boy-bands. De eerste keer heb ik er vijf jaar afgehaald de tweede keer acht jaar. Maar bij dat tweede groepje merkte ik dat ik als vijfendertigjarige echt niet meer paste tussen de meisjes van net twintig. Niet zozeer qua uiterlijk, wel qua ervaring en houding. Ik heb twee repetities meegemaakt, maar ik was vooral aan het wachten totdat zij de dansjes en stemmetjes eindelijk onder de knie hadden.
Dat producenten jong interessant vinden snap ik wel: Jong is kneedbaar, goedkoop, talentvol en heeft nog veel te leren, doet nog alles om succesvol te worden, is makkelijk te paaien voor alles. Maar moeten wij daar als consument nou echt intrappen?! Dansvoorstellingen vol met stagiaires met slechts twee professionele (lees: goede) dansers. Talentvolle singer songwriters van begin twintig die overal voor (bijna) niks optreden en die moeten stoppen op hun dertigste of naar het buitenland vertrekken om überhaupt iets met hun muziek te kunnen verdienen. Theaterfestivals vol met ‘jonge nieuwe net-afgestudeerde makers’ omdat er speciale subsidies zijn voor mensen die net zijn afgestudeerd, maar bijna geen subsidies meer voor andere makers.
De leeftijd die in je paspoort staat, wat zegt het nou eigenlijk echt?