Het bestaat al een tijdje, maar het komt zo langzaamaan steeds meer in de spreekwoordelijke spotlights te staan. Het is nog niet officieel erkend, maar men noemt het vooralsnog ‘orthorexia’. Een redelijk goede vertaling hiervan is: ‘een ziekelijke fixatie om gezond te eten’.
bron: pexels.com
Zoals bekend is het merendeel van onze jeugdige medemensen, waaronder ongetwijfeld ook jullie eigen vlees en bloed, volop online actief met allerhande social media. Zij volgen daar van alles en iedereen en creëren daarmee hun eigen idealen, niet altijd zonder gevolgen. Vooral de meiden kijken met bewondering, misschien soms zelfs met afgunst, naar alle (rol)modellen die hun feeds 24/7 vullen met foto’s van hun ultra-slanke sportschoollijfjes inclusief de verafgode sixpack en de prachtig opgemaakte borden en schaaltjes hypergezonde maaltijden die dat lichaam mogelijk hebben gemaakt.
Selfies vanuit alle hoeken die ervoor zorgen dat de kijker een gedetailleerd beeld voorgeschoteld wordt van hoe zij (of hij) eruit zou moeten zien. Prachtige foto’s die uitbeelden wat je zou moeten eten en hoe je eruit zou moeten zien. Heel verleidelijk. En nog te realiseren ook, als je maar oplet wat je eet natuurlijk. Want de lijst ‘verboden middelen’ is eindeloos. Maar wat je daarentegen wél mag eten, is natuurlijk super-gezond en dat kan niet anders dan goed voor je zijn. Toch?
Bron: pexels.com
Niet dus. Door deze trend hebben we nu te maken met een groeiende groep voornamelijk jonge mensen die het Spaans benauwd krijgen van het idee iets ‘verkeerds’ te kunnen eten als ze zich niet aan de richtlijnen van het nieuwste boek van bijvoorbeeld Rens Kroes of de meiden van The Green Happiness houden.
De drang om zo gezond gezond mogelijk te eten heeft namelijk ook een hele donkere keerzijde! Hoewel de hoeveelheid van het eten nauwelijks een rol speelt, draait het vooral om de kwaliteit van het eten. Alleen het allerbeste is goed genoeg. Naarmate dit eetpatroon langer aanhoudt, worden er steeds meer elementen weggelaten, zoals vis, vlees, eieren, zuivel en vetten. Daarnaast wordt er steeds meer rauwe groenten gegeten.
Helaas blijkt hierdoor een zeer eenzijdig dieet te ontstaan waarbij het ontbreekt aan allerlei essentiële voedingsstoffen, vitaminen en mineralen met ondergewicht en ondervoeding tot gevolg.
Als deze manier van eten maar diep genoeg in de hersens zit geprent, kan het zelfs leiden tot een sociaal isolement. Want stel dat je na een dagje winkelen met je vriendinnen ook nog ergens iets moet gaan eten? Wáár moet er dan gegeten worden? En wat nou als ze daar niet precies de juiste biologische dingen hebben uit die éne winkel die alleen het allerbeste verkoopt? Op voorhand slaat de stress al toe, met als gevolg dat men maar liever thuis blijft zodat de controle niet uit handen gegeven hoeft te worden.
Bron: pexels.com
Kortom: nadenken over wat je in je mond stopt is natuurlijk prima, maar we moeten vooral niet vergeten dat het eten van gezond, maar vooral gevarieerd voedsel een primaire levensbehoefte is. En dat het echt geen geen ramp is om af en toe eens lekker uit eten te gaan of iets bij de plaatselijke snackbar te halen. Als we dan toch moeten eten, kunnen we er maar beter van genieten, nietwaar?
What do you eat? I never sla.
Ik eet alles dat los en vast zit en waar ik trek in heb! Dat kan gewoon, aangezien ik onder een select groepje mensen val dat bijna nergens van aan komt.