Ingehaald worden door je eigen schaduw gebeurt alleen met kunstlicht.
© eyecreatemirrors.nl
Van ons, voor jullie, mannen.
door Annemarie Libbers
Ingehaald worden door je eigen schaduw gebeurt alleen met kunstlicht.
© eyecreatemirrors.nl
Ja, die wil je! (wekelijks het beste in je mailbox)
Zorgen om de overbuurjongen maken dat zelfs de politie op tweede kerstdag komt checken of hij nog leeft. Gelukkig is het aan- en uitgaande licht in zijn woning toch nog steeds weer een teken van hoop en leven...
Door de ritmische reuring is mijn hoofd is ineens leeg. Alles is weg. Eindelijk. Hoe vaak heb ik deze toestand de laatste drie jaar niet gewenst. Er bestaat niks anders meer om mij heen.
Waarom ik zo blij was met mijn vaste gasprijs? In deze moderne tijd is er niets meer wat nog enige zekerheid biedt. Alles is constant aan verandering onderhevig. De traditionele samenleving met haar vaste structuren verdwijnt steeds verder...
Ze draait zich om naar het raam en kijkt naar de hemel. Ze heeft altijd geloofd in iets sterkers dan zijzelf. Ook al behandelde haar man haar dertig jaar als een stuk vuil, in haar binnenste was altijd een vuurtje blijven smeulen.
Ik ben jaloers op mensen die in God geloven. Ik zou willen dat ik hun rotsvaste vertrouwen had. Dat God een fundament is, een almachtige vader (of moeder, kan ook) die voor je zorgt en je draagt.
Zo’n twee jaar terug werd je ziek aan een orgaan dat je niet eens meer had. Ter preventie verwijderd. Onvoorstelbaar. Het is haast als hoofdpijn hebben zonder hoofd. Hoe kan iets wat er niet meer is ziek worden? Tóch kan dat. Als je hele dikke vette pech hebt...
Beroepen: Theater, muziek, dans, yoga Hobby's: Studeren en haken Houdt van: Mensen- en dierenliefde Heeft een hekel aan: Hatende mensen en malariamuggen