Mannen. Luistert.
Ik heb vernomen dat jullie niet alleen kunnen zijn. Ik klets met mijn vriendinnen, ik zie het om me heen gebeuren, hell ik heb het aan den lijve ondervonden! Last but not least; het staat vandaag ook nog eens in de krant!
Vrouwen die hun biezen pakken bij hun man of de heren die hun koffers pakken bij hun vrouw; het is om het even hóe het gebeurt. De single man is domweg niet lang alleen. Sterker nog, ze hebben er vaak al een vrouw naast om meteen naar toe te rennen met de koffers. De vrouwen daarentegen…
Pixabay
Ik vraag me af hoe dat zit. Ik ken namelijk een hele berg leuke, slimme, sexy, knappe en single vrouwen die maar niet aan een man komen.
Is het omdat er een vrouwenoverschot is dat de man meteen een keus heeft? En waarom kan de man eigenlijk niet alleen zijn?
Is dat omdat ze iemand nodig hebben om voor ze te zorgen, een sterke vrouw?
Of kunnen ze geen week zonder van bil te gaan?
Hoeven ze geen relatie te laten ‘zakken en verwerken’ zoals vrouwen dat vaak doen?
Of doen ze dat al in een relatie zodat vertrekken en meteen weer ergens inspringen makkelijker wordt?
Of, is het toch omdat ze hun zaad zo snel mogelijk willen verspreiden, dus een simpele biologische verklaring?
Wat is het toch? Leg het me maar uit. Ik ben heel benieuwd. Kan ik dat meteen doorgeven aan mijn single vriendinnen.
Volgens mij klopt het wiskundig niet, als een man een andere partner krijgt dan vermindert dat het aantal single vrouwen ook immers ook weer. Dat mannen (met name als ze al wat ouder zijn, bijvoorbeeld boven de 40) vaker naar een jongere partner kijken is bekend. Maar ook daar geldt; meer concurrentie met andere mannen en dus zullen jongere vrouwen vaker een vaste relatie hebben dan mannen van dezelfde leeftijd.
Misschien zoeken ze in geval van hoge nood dan maar tijdelijk een andere man? Helpt ook tegen het alleen zijn…
Ja dat wiskunde deel zat ik ook al te denken. Idd als een man weggaat, is er dus ook een vrouw om hem in de armen te sluiten. Ik denk echt dat er meer vrouwen zijn dan mannen
Leuk, slim, sexy, single, knap was het meisje achter de kassa, dat ik nog nooit had gezien. Maar ik keek om naar een meisje in een parka dat ik niet goed kon zien maar mooi haar had.
Toen ik me weer omdraaide keek ze B O O S, het kassameisje!! Boos!!
Vraag mij niks, zijn er raadsels genoeg.
Ach Knelis toch… vrouwen… moet je niet willen. Raar volk 🙂 Ik zou zelf voor de parka gaan. Zonder meisje.
O Lou, u is er een muts der 1e klasse
Volgende keer kijk je alleen naar het kassameisje!
Per ongeluk gemind…bedoelde plus maar kan het niet veranderen.
Heeeel herkenbaar verhaal?
We vergeven het je!
Ben man en graag een poos alleen. Maar langer dan een dag, dan mis ik mijn lief. Conclusie: mannen kunnen niet alleen zijn? Dan vrouwen ook niet, want mijn lief kan ook niet langer dan een dag zonder mij.
Ik ben het wel eens met de statistische benadering, en dus wat minder met de gevoelsmatige + al die lieve sexy kennissen.
Ik ben drie keer getrouwd en met een tweetal ongetrouwde relaties sequentieel monogaam. Ter geruststelling: mijn laatste huwelijk duurt nu al bijna 29 jaar. In mijn laatste periode dat ik alleen was, realiseerde ik me na een jaar dat ik begon te kwijlen als ik een leuke vrouw zag. Alleen kwam ik als eerste op het werk voor de beste parkeerplaats en ging met de laatst achtergebleven collega naar huis om niet alleen te zijn, vergat ’s avonds vaak te eten en moest dan laat wakker worden om naar bed te gaan. Een vrouw (partner) stimuleert; om zorg aan jezelf te besteden, om leuke én grootse dingen te doen, om regelmaat te brengen (nodig i.v.m. ADHD) en om dingen en herinneringen te delen. De huidige relatie begon om dat ik er een hekel aan had om helemaal alleen uit eten te gaan; een boek of tijdschrift lezen tussen de gangen door, hoe zielig vond ik mezelf wel niet 🙂
Kies gerust voor de biologische verklaring, want dan zit je het dichtst bij de waarheid. Want hoewel we tegenwoordig veel kunnen beredeneren als het gaat om ‘zorgen voor nageslacht’, laten onze oerdriften (of instincten) nog altijd van zich spreken. Vaak onbewust, maar met door jou beschreven gevolgen: hordes leuke dames die maar niet aan een man lijken te kunnen komen.
Mannen kunnen in 9 maanden theoretisch voor meer dan 1000 nakomelingen zorgen, vrouwen maar voor één. Logisch dat de eerste groep niet zo kieskeurig hoeft te zijn als het gaat om partnerkeuze: er zal altijd wel wat sterk nageslacht tussen zitten dat de genen kan doorgeven, dus geen paniek. Bovendien hebben de mannen daarvoor de tijd vanaf (ongeveer) puberleeftijd tot ze doodgaan – gemiddeld dus ruim 65 jaar. Vrouwen niet: hun biologische mogelijkheden stoppen na pakweg 30 jaar.
Gezien hun veel lagere kans om de best denkbare genen met elkaar te combineren, zijn vrouwen zeer kieskeurig en – zo blijkt uit wetenschappelijk onderzoek – komt 90% van de mannen niet snel in aanmerking. De overige 10% van de mannen ziet er zeer krachtig, gezond en verstandig uit en is daarom erg gewild. En om diezelfde reden snel bezet. Aangezien ‘de maatschappij’ vindt dat monogamie de norm is, blijft 90% van de vrouwen achter met de realiteit dat hen slechts ‘second best’ rest. De meerderheid van die 90% legt zich daarbij neer, en kiest dan maar een partner uit de overige 90% van de mannen.
Er is echter een groep vrouwen die weigert om op te geven en naar het hoogste blijft streven. Niet zelden zijn dit vrouwen met een zeer goed stel hersens, uitstekend in staat om hun ‘mannetje te staan’ en op de meeste terreinen beslist minimaal gelijkwaardig aan de mannen uit de voornoemde categorie van 10%. Met minder dan die categorie nemen ze ook geen genoegen. Maar ja, deze mannen hebben doorgaans één zeer irritante eigenschap: zíj zijn het mannetje, en ze zitten dus niet te wachten op gelijkwaardigheid, laat staan op enorme eisenpakketten waaraan ze moeten voldoen. De mannen uit de 10%-categorie hebben er geen enkele behoefte aan om zichzelf aan te passen. Dat is ook inderdaad overbodig, want ze kunnen toch wel bijna elke vrouw krijgen.
De voornoemde groep vrouwen die weigert op te geven is dus vrijwel kansloos: ze zijn té slim, té knap, té sterk, en dus ook té veeleisend. De enigen die zij aan de haak slaan, zijn mannen die er als een kameleon in slagen zich aan te passen aan al die eisen. “Ik val ook altijd op de verkeerde mannen”, is daarom een uitspraak die je vaker dan gemiddeld hoort bij slimme, knappe, sterke en veeleisende vrouwen. Het is hun droevig lot…
Goh! Dank voor deze uitleg 🙂 Jij weet er veel vanaf, hoe kan dat?
Zelden zo’n goede reactie gelezen, chapeau.
Mijn antwoord/ervaring/mening hierover: https://www.hoemannendenken.nl/2017/02/04/verlaten-man-80-mannen-kort-single-vrouwen-nog-korter/