bron: LB (eigen foto)
Een paar weken geleden bracht mijn mailbox een opvallend sensuele ‘pling!’ ten gehore. Ik werd aangenaam verrast door een mededeling van Mirjam, van mijn favo shop, de ‘PussyStore‘.
“We hebben een van onze producten naar jou vernoemd! Onze Yoni-Delight, een kristallen dildo van groene aventurijn, heet LOU! 🙂 Ik dacht, dat moet ik even met jou – als ‘PussyPionier’ en als een van de eersten die over onze Kutkruiden schreef – delen!”
Misschien heette het ding stiekem wel eerder al zo, maar ik blijf gewoon even in de fijne veronderstelling dat de dildo echt naar mij vernoemd is. Laat me.
Bron: PussyStore.nl
Proloog (voorspel)
Ik was meteen laaiend enthousiast: wat een eer! Mijn ouders zouden vast retetrots op mij zijn: het gebeurt immers niet iedere dag dat er zo’n edele dildo naar je dochter wordt vernoemd. Hoe dan ook: Ik moest en zou LOU van haver tot gort testen! Wat moet, dat moet. Ik was tenslotte niet voor niks geridderd in de order der PussyPioniers. De Pussy-dames waren wel te porren voor een objectief, licht bevooroordeeld testartikel (nee, niet testikel) en stuurden mij meteen een echte, keigave LOU voor persoonlijke onderzoeksdoeleinden toe. En, driewerf hoera, ik mocht ‘m (haar) na gebruik zelfs houden!
Op de HVD-redactievergadering is mijn LOU door alle handen gegaan en zelfs aan een ware reuktest onderworpen. Ze werd enigszins respectloos bestempeld als ‘een vreemde komkommer’ en als ‘gat in de markt op de marktplaats der tweedehands dildo’s’ (‘Niet kapot te krijgen! Onuitputtelijk! Z.g.a.n. – niet anaal gebruikt – geen geurtjes!).
Wel, laat het dildo-testen nu maar gewoon aan mij over, schaamteloos als ik op dít vlak dan wél weer ben.
bron: LB (eigen foto)
De optische test
Even over op de tegenwoordige tijd hoor. Dat zucht wat makkelijker.
Momentje.
Ik neem LOU uit het heel mooie, sierlijke, meegeleverde etuitje en houd haar in mijn hand. Ze is een zwaargewicht, dus ze past perfect bij mij. Hulk-achtig groen, aalglad, met een glimmende kop en een glanzende kont. Kortom: mijn perfecte evenbeeld en alter ego, vervaardigd van – steenkoude – kwarts. Dat belooft nog wat.
LOU, de ‘wapenstok’ (bron: LB).
Terwijl ik met opkomende verliefdheid naar LOU staar, bedenk ik me dat dit wel degelijk een multifunctioneel gebruiksvoorwerp is. Bijvoorbeeld te gebruiken als vijzel voor hardnekkige (kut)kruiden of als wapenstok tegen ongewenst bedgezelschap.
Lou heeft geen geijkte dildo-vorm: het is meer een langgerekte druppel dan een penis. Erg handig als je kinderen ’s ochtends enthousiast bij je in bed springen en op LOU stuite(re)n:
“Maahaaam? Wat is dit nou weer voor ding?”
“Ah, oh, dat is mijn inbrekerverjaagknuppeldruppel. Eén welgemikte mep daarmee en hij (of zij) is hartstikke buiten westen.”
(En dan hoor je: “Hmm. Ik dacht éven dat het een stenen piemel was, maar dat van jou klinkt logischer.” )
En mocht ik te moe zijn om te spelen, zet ik haar gewoon onopvallend als mini-menhir tussen mijn edelstenenverzameling op de vensterbank.
De praktische test
bron: LB (eigen foto)
Awel. Ik lig middernachtelijk in de bedstee. Ik kan niet slapen en bedenk me dat dit wel een heel prachtig tijdstip voor de praktische test is. Ik weet heel goed dat ik eigenlijk eerst de handleiding – ergens online – nog door zou moeten lezen, maar ik ga er bij deze eerste keer gewoon met gestrekt been in [punintended]. Zonder aanwijzingen en nul-komma-nul vooringenomen, leid ik mijn LOU omklemmende hand als vanzelf.
LOU is werkelijk spekspiegelglad, met perfecte rondingen. Even ben ik bang dat ik haar wel eens kwijt zou kunnen raken in mij: een onverwachts – uit puur genot – heftig samentrekkende zuigbeweging van de bekkenbodemspieren en floepdiewoep zit LOU al in je eierstok.
LOU is ook ijs- en ijskoud. Onopgewarmd zou je bij het verinnerlijken van ‘CoolGreen’ (het nieuwe CoolBlue) zonder moeite kunnen fantaseren dat je met Twilight-vampier Edward Cullen ligt te rampetampen.
Hmm. Helegaar geen slecht idee.
Toch steek ik voor deze allereerste sessie ‘creatief met kristal’ mijn LOU vóór gebruik nog maar even onder mijn oksel en daarna tussen mijn dijen; daar is het heter. Er gaat prompt een siddering door mij heen. (K-k-k-koud). LOU blijkt gelukkig verbazingwekkend snel mijn lichaamstemperatuur aan te nemen.
Het gladde natuursteen geeft een enorm erotisch gevoel, compleet anders dan alle industrieel vervaardigde speeldingen. De rest van mijn Yoni-Delight-ontmaagding ging ook overrompelend snel (goed, toegegeven: ik ben na dik dertig jaar oefenen onderhand ook erg handig met mijn vingers). Aangezien ik dit keer geen pornoblog wens te schrijven, kan ik dit gedeelte samenvatten als:
– Erg aangenaam. Perfecte vorm en handligging.
– Beiderzijds (dun en dik) én ‘meergaats’ inzetbaar (en dus nóg multifunctioneler dan ik al dacht)
– Totaal anders dan andere dildo’s en daarom nu al ‘zwaar’ favoriet binnen de besloten cirkel van mijn box met speeltjes.
LOU is geen uit de kluiten gewassen rubbertarzan, maar een prachtig en doelmatig vormgegeven stuk kwarts. LOU geeft je echt een compleet andere ervaring; geen vergelijk met al die doorsnee-dildo’s. Vanaf nu geen trillend stuk kunststof meer in mijn yoni.
*zucht* (van genot).
Epiloog (naspel)
Terug naar de verleden tijd. Volgt u het nog?
Momentje.
Natuurlijk had ik de gebruiksaanwijzing de dag erna nog wel even gelezen. En wat schetste mijn verbazing: ik had het vanzelfsprekend weer eens helemaal fout gedaan. Afgezien van het feit dat LOU al door minstens 7 paar handen (inclusief die van mijn lief) gegaan was, had ik LOU van tevoren óók nog eens op moeten laden. Prompt zocht ik naar de USB-aansluiting, maar het bleek dat dit opladen met maan- of zonlicht had moeten gebeuren.
Helaas. Te laat.
Maar ik kan u verzekeren: ook zónder enig opladen brengt Lou je in alle staten, zelfs de verenigde. En ze blijft altijd kei- en keihard. Oftewel: “LOU, smelt niet in je hand, en ook niet in je […vult u zelf maar een lichaamsopening in…].”
Daarnaast had ik er – volgens de instructies – veel meer een soort persoonlijk ritueel van moeten maken. Zo had ik haar energetisch moeten reinigen en haar bijvoorbeeld een paar nachten onder mijn kussen kunnen moeten leggen (hah, ikke, de prinses op de dildo; ik slaap voor geen meter met een stuk steen onder mijn hoofd). Ook had ik mij moeten verdiepen in mijn vierde chakra, waar aventurijn een positieve werking op heeft.
En ik had, tot overmaat van ramp, de entourage – de ‘setting’ – van mijn genotssessie óók al verwaarloosd. In de ‘handleiding‘ stond onder andere:
“Creëer een setting waarin je innerlijke slet of goddess wordt uitgenodigd. Zorg dat je gedurende anderhalf uur niet gestoord wordt. Prikkel je zintuigen: steek kaarsen aan, brand wierook en zorg dat je fruit, chocolade en wat te drinken klaar hebt staan. Kies muziek die voor jou bij de setting past.”
bron: LB (eigen foto)
Wel, dat met die innerlijke slet, dát lukt nog wel (die is er altijd, ’t mens). Maar anderhalf uur?!? Ik ben gemiddeld in 10 minuten klaar 😯
Kaarsen? Ik donder na afloop meestal op uitermate mannelijk wijze als een blok in slaap, dus nee, geen kaarsen – i.v.m. brandgevaar.
Wierook? Daar ben ik hartstikke allergisch voor. Ik val ter plekke flauw van wierookdampen. Is me als kind in de kerk ook al meermaals gebeurd.
Fruit, chocolade, drinken? Prima, lekker! Maar tegen de tijd dat ik aan een spelletje met LOU denk, lig ik getandenpoetst en al in bed, dus nee, dat ook maar niet.
Muziek. Goed. Muziek lukt altijd.
Nu ben ik sowieso erg slecht in alles wat met rituelen te maken heeft: ik ben meer een recht-toe-recht-aan-straight-away-en-alles-direct-meteen-type. Eigenlijk is de Yoni-Delight bedoeld om je weer bewust te laten genieten van jezelf, om blokkades door nare ervaringen uit het verleden op te heffen, en vooral: om je yoni (vagina) weer gezond en sensibel te laten zijn. ‘De-armouring’ heet dat met een mooi woord. ‘Armour’ is het begrip dat gebruikt wordt voor gevoelloze of pijnlijke plekjes in je vagina. Heel wat anders dan ‘Amour’ dus.
Nu is mijn yoni geheel onbewapend en ontwapenend, en heb ik ook nog eens geen werkelijk slechte ervaringen (althans, niet daarbeneden) opgedaan. Lucky me. Ik kon dus meteen – zonder enige blokkades op te hoeven ruimen – met mijn speeltje in de weer. Misschien ging het daarom wel zo snel.
Duidelijke zaak: Rituelen zijn niks voor mij. Ik ben snel in alles, dus ook in de omgang met mijn Yoni-Delight LOU.
Maar: ‘Full slow sex yoni happiness, sexual healing, and make your sensual goddess shine like a star’ – dát krijgt zelfs deze Lou voor elkaar! Ja, LOU is fijn. Ik ben heel blij met haar.
Ben jij nu ook geïnteresseerd in LOU? Hier kun je haar bestellen: PussyStore!
Tránen over mijn wangen van het lachen ???
Te gek stuk Lou…
Ik kukelde bijna van mijn trippelkruk!! Hilarisch!!!???