Bij een facebook-vriendin zag ik laatst een onbetaalbaar filmpje. Time hopping to the max.
Picture this:
1985. Chriet Titulaer fietst op een gedrocht van een velo door de stad, met daarop gemonteerd een prototype van een ‘mobiele telefoon’. Het is een bakbeest van een ‘mini-computer’ met een voor die tijd enigszins futuristisch vormgegeven telefoonhoorn – inclusief kringelsnoer. En: Chriet belt! Mobiel!! Dubbel mobiel zelfs, want hij moet hard trappen voor het beetje stroom waarmee de telefoon opgeladen wordt. De technologische vooruitgang ten top.
Als kind was ik een enorme fan van meneer Titulaer. Al die nieuwe dingen in de Wondere Wereld, mega-technologische ontwikkelingen die hij met twinkeloogjes en fluweelzachte stem presenteerde. Heerlijk. Zo’n dertig jaar geleden was mobiele communicatie dus nog zo goed als onvoorstelbaar. En ook niet bepaald draagbaar te noemen.
“In de grote steden is het steeds moeilijker om je auto te parkeren, en dus,” zo Chriet, “krijgen de eerste heren [!?!] behoefte aan telecommunicatie op de fiets.” Oh, dames werkten in die tijd blijkbaar nog niet? Echt wel. Maar die waren kennelijk beter in het vinden van parkeerplaatsen. Anyway. Ik bekijk het filmpje nog een keer en grijns vertederd.
Het grappigste van de video: wilde je destijds één van de 200 personen zijn, die dit prototype mobiele telefoon een half jaar lang mochten gaan testen, dan moest je gewoon even ‘een BRIEFJE schrijven’.
Soms verlang ik hevig terug naar die eenvoudige, langzame pre-email-tijd: gewoon een handgeschreven briefkaartje. Met die goeie ouwe Tante Post, die toen nog redelijk betrouwbaar werkte. Maar onze stokoude doorbrieftante vertoont inmiddels ook in haar laatste stuiptrekkingen. De papieren prehistorie, zo goed als uitgestorven door een digitaliseringskomeet.
De ‘Nostradamus van de media‘, zo noemt Arno Otto (directeur ‘digitaal’ van RTL) Titulaer in het hiervoor gelinkte artikel genoemd. Want Chriet voorspelde in de jaren ’80 al heel veel dingen juist: van internet via glasvezel in ieder huis tot de enorme verandering van de media (o.a. de inhoud van kranten en tv-kanalen). En dat voorspelde hij in een tijd dat het internet nog helemaal niet in opkomst was! Pas eind jaren ’90 werd het www toegankelijker voor ‘de gewone mens’. Best knap om dan al zulke juiste voorspellingen te doen!
Chriet voorspelde trouwens ook dat iedereen rond ’t jaar 2000 een computerchip in het hoofd zou hebben. Daar zat hij dus ‘een beetje’ fout. Maar van een chip in de hand of pols kijkt men tegenwoordig al niet meer zo raar op. Het is zeker en vast slechts een kwestie van tijd tot zo’n ding ook in al onze hoofden zit (en de rest van ons brein verdrongen heeft).
[EDIT 24-04-17: Bovenstaand filmpje blijkt dus daadwerkelijk een 1 april-grap te zijn geweest. Eentje waar ik 32 jaar na dato nog ingestonken ben. Wat een heerlijkheid. Die man kan echt niet meer stuk bij mij. Helaas is hij nu écht stuk: 23 april 2017 overleed Chriet na een langdurig ziektebed. Ik hoop dat hij zijn vibes van daarboven naar ons allen zal telegraferen. Dag Chriet!]