Bron: Pixabay
De spermabank, verplicht masturberen met porno naar wens en vervolgens je zaad dumpen in een klein bakje. Dit allemaal om vreemden een dienst te verlenen. Als je goed zaad hebt dan worden er maximaal vijfentwintig kinderen met jouw zaad verwekt. Tot 2004 kon dit in Nederland anoniem. Vanaf eind jaren 40 zijn er dan ook ruim 40.000 kinderen verwekt via een anonieme spermadonor.
Nu, voor het eerst, heeft een Nederlands kind van een anonieme spermadonor haar biologische vader weten te traceren. Ze richtte bovendien met vijf andere donorkinderen de stichting Donor Detectives op, die anderen helpt op dezelfde manier hun vader te vinden, omdat ze vindt dat ouders niet zomaar voor hun kind mogen beslissen dat de vader voor altijd onbekend blijft.
Ik kan me heel goed voorstellen dat het een onbevredigend gevoel geeft om niet te weten waar je vandaan komt. Ongetwijfeld heeft zoiets invloed op hoe je in het leven staat. Ik vraag me alleen wel af of het zoveel goed doet om contact op te nemen met iemand die daar helemaal niet op zit te wachten.
Ergens vind ik het vreemd dat bij orgaandonatie vanuit de wet de anonimiteit juist zoveel mogelijk gewaarborgd wordt om te voorkomen dat er scheve verhoudingen en verwachtingen ontstaan tussen nabestaanden en ontvangers en dat juist het omgekeerde het geval is bij spermadonoren. Als donor kies je er namelijk ook voor om iemand te helpen, maar meestal gebeurt dat naast je eigen gezin. Niet voor niks is er al jaren een groot tekort aan spermadonoren. Niet iedereen vindt het een aantrekkelijk idee om na jaren ineens voor meer dan twintig kinderen vader te moeten zijn. Alleen de verjaardagen bijhouden is al een baan op zich.
Vanaf 2004 weet je in ieder geval waar je aan begint als je je zaad achterlaat in zo’n bakje, maar vòòr die tijd is je toch iets anders voorgespiegeld. Is het dan oké om die persoonsgegevens zomaar vrij te geven omdat het beter is voor de kinderen?!
Ik weet überhaupt eigenlijk niet wat ik van die spermabank vind. Wat vind jij?
Ik zou er persoonlijk niet naar binnen wandelen. Mijn nakomelingen ken ik door en door en daar voel ik mij heel prettig bij.
Maar ik ken genoeg dames in mijn omgeving die juist gebruik maken van een spermabank. Wegens seksuele voorkeur, wegens bewust ongehuwd of wegens grote kinderwens, maar geen partner.
De mogelijkheid om zwanger te raken zonder daar lijfelijk een man bij nodig te hebben vind ik een groot goed. Baas van eigen buik enzo.
Maar ik zal zorgen dat ik nooit verrast word door een onbekend kind van mij.
Geef mijn portie maar aan… of nee. Juist niet. Dus.
Het lijkt mij, dat als je nu doneert, je er bewust van bent dat je ooit een nakomeling kan tegenkomen dus als de man dat niet wil, niet doneren 😉
maar die mannen van voor 2004… laat ze met rust! Als ze hun nakomelingen wel willen leren kennen kunnen ze zich zelf melden bij die organisatie toch?
Ja dat lijkt mij ook. Ik zou wel eens zo’n anonieme donor willen spreken. Wat vindt hij?
Tja, het schijnt voor sommige kinderen wel echt een enorm probleem te zijn. Ik denk dat je als donor die niet op onbekende nakomelingen zit te wachten, er voor zou kunnen kiezen je naam en familiegeschiedenis bekend te maken als dat het kind helpt, maar verder duidelijk te maken dat je niet op contact zit te wachten. Dat zal voor sommigen ook niet helemaal bevredigend zijn, maar beter dan niets in elk geval. En als donor kun je dan volstaan met een brief aan de spermabank, waarbij je niet eens kennis hoeft te nemen van het aantal kinderen dat je hebt verwekt. Met de strikte voorwaarde dat de brief alleen bekend wordt gemaakt als het kind een verklaring ondertekent om geen contact te zoeken. Maar het blijft een ingewikkelde kwestie.
Heel eerlijk gezegd denk ik dat dat ook onbevredigend zal zijn. Ik weet ook dat bij heel veel mentale/psychische problemen al snel oorzaak-gevolg trekkingen worden gedaan maar dat iedereen op dezelfde omstandigheden weer heel verschillend reageert.
Bij orgaandonatie is trouwens een soort systeem dat jij voorstelt. Daarbij wordt verder uist de anonimiteit van bovenaf gewaarborgd. Ook daarbij kun je vraagtekens stellen. Zou je niet moeten weten waar je hart of lever vandaan komt?