Bron: Pixabay
Media. Meervoud van medium. En dat is wat ’t is: een doorgeefluik tussen fantasie en werkelijkheid. Fanatasie is het betere woord dat bij de huidige media past. No typo, really. We rollebollen fanatiek van de ene sensatie in de andere, of die nu werkelijkheid is, maakt al lang niet meer uit. Zijn er even geen opzienbarende werkelijkheden? Fantaseren we ze wel bij elkaar. Toch?
Zullen we de werkelijkheden van afgelopen pak-em-beet twee weken even samenvatten?
- Jonge Ariana Grande-fans worden door de Manchester Arena geslingerd. 22 doden. Terreur. Angst. En na 12 dagen al lang weer vergeten. Sad.
- De 14-jarige Savannah wordt sinds donderdag vermist. Verdriet. Onbegrip. Niet veel later wordt een 14-jarig meisje gevonden. Vermoord. Niet Savannah. Wat voel je dan? Opluchting? Dat mag toch niet? Dat andere meiske is immers wél dood… De media zijn in ieder geval opgelucht: nu gaat de ophef tenminste nog even door.
[update: Savannah is inmiddels, 4 juni, gevonden. Ook dood. We huilen.] - Trump slingert de nietszeggendheid ‘covfefe’ de twitter-ether in. Volgens mij betekent het gewoon ‘coverage from enemies for enemies’, maar wegens gebrek aan bewijs dat er ook maar ergens een ‘aan’-knopje in dat hoofd van de narcistische POTUS zit, kan ook ík me niet anders voorstellen, dan dat dát wel een echte typo was. In ieder geval heeft Trumptydumpty weer wat hij wil: aandacht. En we geven hem die met liefde. Sensatieliefde.
- Een meisje van tien wurgt vijf dieren in een kinderdagverblijf. De ‘volwassen’ massa valt nu zelfs over háár heen. Achtergronden? Who cares. Veroordelen, dat kind. Ja, wurgen, als het even kan. Ouders ook, graag. So sad.
- Trump doet zijn volgende mediazet en ondertekent niet: hij haalt zijn plopneus op voor een niet-bindend akkoord, dat werkelijk geen enkele invloed zou hebben op de Amerikaanse economie. Een symbolisch ‘zak-in-de-stront’-gebaar, want: alles voor de media-ophef. Goud! En boter op je hoofd. Great.
- Een taxirukkeur wordt gefilmd terwijl hij masturbeert. Doen zoveel mannen te pas en te onpas. Net als piesen in het openbaar, ook met de leuter in de hand. Why not. Alleen staat zijn auto in de buurt van een paar spelende kinderen aan de overkant van het water. Waarschijnlijk is hij een ordinaire potloodventer, zo met z’n raampje open, maar op de übersociale media wordt hij natuurlijk stante pede tot pedo bestempeld, aan de schandpaal genageld, veroordeeld én gelyncht. Meteen. Direct. Zijn moeder wordt in de heksenverbranding gelijk maar even meegenomen; wel zo handig. Vroeger hadden we nog rechters voor zulke zaken. En politie, die de zaak eerst zou kunnen onderzoeken, als er tenminste ‘normaal’ aangifte was gedaan. Niet meer nodig. Slinger het online. Zelfjustitie rules. Even more sad.
- Terwijl Ariana G., Robbie W. en consorten nog niet eens goed en wel op het podium van hun benefietconcert voor Manchester geklommen zijn, vermoorden weer andere ‘Doe-het-zelvers des Doods’ een stuk of tien mensen op twee plekken in Londen. Meer terreur. Raken we al afgestompt? Nee hoor. We zijn het al lang. Too sad.
En de ‘media’ – die grootse doorgeefluiken van zelfs de kleinste ellende – smullen. Het kán niet beter, al dat reële verdriet. Heerlijk! We hoeven niet eens meer iets te fantaseren! No fake.
Goede, positieve gebeurtenissen? Die zijn geen nieuws. Die maken, nee, hóúden de burger niet bang. Die leveren ook niks op in een wereld, waar het enkel nog om kijk- en leescijfers en advertentie-inkomsten draait. Dus is het er ook niet meer, dat goede. Nergens te bekennen. Alles is slecht. Bad. Very bad.
De taxichauffeur is inmiddels alweer een oud, taai kwakje op een zwarte bladzijde in het boek van zijn eigen leven geworden. Een bladzijde die hij er zelf uit mag rukken. Lucky him. Het medianale circus is alweer vergenoegd verder getrokken. Naar een nieuwe aanslag. En daarna? Op naar de volgende schandalige, vuile kont om vol geweld in te kruipen. Op naar de volgende terreurkrater, waar ze hun tent omheen kunnen bouwen. En de gebruikelijke schreeuwers, die zich opinieleiders wensen te noemen, lopen er parmantig achteraan met hun fanfare. Ik snák naar objectieve berichtgeving. Maar die is ook dood.
Ik wou dat ik weer klein was. Dan kon ik heerlijk kinds en kinderachtig meeblèren met Susan – inmiddels vast ook al een bezorgde 45-plusser – van Kinderen Voor Kinderen. Dan kon ik m’n kop kortstondig in het zand steken en niemand die daarover zou vallen. Want als je kind bent, mag dat nog. Blèren en de andere kant op kijken. Maar eenmaal volwassen mag dat kortstondig totaal negeren van alle narigheid – puur om even op adem te komen – óók niet meer. Je móét quasi een mening hebben. En die ook luid en duidelijk verkondigen, graag. Het risico zelf gelyncht te worden, moet je maar op de koop toenemen. Want als je even niets zegt of liever nog even afwacht, ben je een wegkijker, een meeloper, een pedo-verdediger, een islam-knuffelaar, een naïeve trut, een ignorant. Foei. Bah.
Je kan dus niet tegen de realiteit, omdat dit niet strookt met jouw ‘Gutmensch’ werkelijkheid? Je bent zelf blijkbaar totaal niet objectief.
Je bent bang dat je idealistische wereld definitief verloren gaat (die overigens nooit bestaan heeft)?
Waar moet het nieuws dan over gaan volgens jou?
Nou meid, ik ben bang dat je het nog heel moeilijk dan gaat krijgen in de nabije toekomst, en je je beter maar op de hoogste berg in Oostenrijk kan verstoppen. En verder moet ik constateren dat je een nogal warrige ‘humor’ hebt, wat niemand begrijpt. Wat je naast je avatar schrijft is niet te volgen.
En nog een tip zeker als vrouw : Het is echt een ’turnoff’ dat een vrouw schunnige taal gaat schrijven, nog erger als mannen dat doen.
Ik studeerde communicatiewetenschap in de jaren 90. Toen al was nieuws slechts een format, een beetje van dit en een beetje van dat. 1 misdaad, 1 politiek item, 1 buitenland item, voetbal en 1 andere sport en vul de rest maar in. Zodra er een wat grotere ramp of terreurdaad in de Westerse wereld is, lijkt het alsof er niks anders gebeurt.
Wat is realiteit? Ik weet in ieder geval dat er heel wat meer in de wereld gebeurt dan wat er daadwerkelijk in de media komt. Leuke dingen maar ook hele nare dingen.
@Hans: Speak for yourself, ik begrijp de humor prima. En je hebt het stuk verder ook helemaal niet begrepen. Dat jij het een turn-off vindt als iemand, nog wel een vrouw, “schunnige” taal gebruikt, ligt ook vooral aan jezelf. Ik zie geen enkel schunnig woord in de hele text, “kont” en “leuter” zijn heden ten dage hele geaccepteerde woorden. Over realiteitszin gesproken zeg.
Stomme trut
Goed geschreven stuk vakmanschap vooral dat TRMP accentje mooi gevonden MAAR zoals iedereen meteen opvalt is jouw realiteit schijnbaar niet compatible met de echte realiteit want een potloodventer kan bij de ene de lachlust opwekken bij mij op mijn 5e wordt de poltoodventer gewoon een ordinaire verkrachter op het moment als niemand even kijkt, veranderd de aangename religieuze baardman ineens in een wild om zich heen stekende idioot. Ja en dan leest dit artikel toch meer als het product van iemand die de klok heeft horen luiden maar…… O ja aangezien je een wegkijker, een meeloper, een pedo-verdediger, een islam-knuffelaar, een naïeve trut en ignorant bent kan jij de komende jaren zo een baan krijgen d.w.z. tot deze schijnwereld vanzelf implodeert, verdampt in het grote niets. Ja dan is het uit met de pret en geen zand meer waar je je nog kan permitteren om je hoofd in te steken, Zalig Pinksteren
Dat heeft nieuws FEITEN domme mevrouw. We slurpen het, GRAAG! En de media WETEN DAT, sterker nog: zo vreten hele huishoudens om ons dagelijks te voeden met de gebeurtenissen in de echte wereld, want u leeft in een poitieve wegkijk schijnwereld.
Prima stuk. Nieuws gaat allang niet meer over de feiten. De nieuwsconsument moet kunnen ‘meevoelen’. Ik snap wel waarom: het is een enorme concurrentiestrijd om de gunst van de kijker cq lezer. Kranten staan op omvallen, tv-programma’s worden beoordeeld aan de hand van kijkcijfers.
Dus krijgen we filmpjes voorgeschoteld van lijken of worden de meest ranzige details over die twee dode meisjes de wereld in geholpen. Ja, nieuws is ranzig geworden. Goedkoop effectbejag. Ik ben er wel klaar mee, eerlijk gezegd.
Het nieuws wordt steeds meer beïnvloed door narcistische uitingen. Het verbaast mij dat er steeds meer aandacht gegeven wordt aan de mening van wie dan ook, wat dan zelfs ook al “nieuws” blijkt te zijn. Ben het met jou eens dat het veel te ver doorgeslagen is. Hoe kunnen we die nieuws-is-aandacht-voor-iedereen-die-iets-daarvan-vindt-knop weer een beetje dichtdraaien…?
Ik vind het amusant om te zien hoe die moedige mannen hierboven (uitgezonderd Anton en Janine, maar Janine is waarschijnlijk geen man) met hun reacties PRECIES bevestigen, wat die Lou hier beschrijft en wat ze duidelijk zat is. Ze zegt, tenminste dat maak ik eruit op, eigenlijk dat ze alleen maar EVEN niets meer wil zien van al die verlekkerde nieuwsberichten over dood en verderf, de berichten waar die gehekelde media tegenwoordig enkel nog van leeft. EVEN dus. Dat is dan haar mening of voor mijn part wens, hoe je het maar wil noemen. Eentje die veel mensen blijkbaar met haar delen, maar zelfs die mening/wens mag ze blijkbaar niet eens meer zeggen, want wie valt er kats hysterisch overheen? Juist. De hyena’s die zichzelf ‘feiten realiserende’ mannen durven te noemen, die zich meteen in hun kruis getast voelen en er dan maar woorden als ‘domme mevrouw’ en ‘stomme trut’ rondslingeren. Punt prachtig geillustreerd. Great, kerels.
Hey.. Ik zie weer iemand het woord “Gutmensch” gebruiken. Ik vind dat leuk. Het is zo achterhaald dat het duidelijk aangeeft dat de beziger ervan zelf ook niet helemaal meer in het heden staat. Dat krijg je ervan als je harder blèrt dan je luisteren kunt.
Ik beschouw het als een geuzennaam, het heeft zijn kracht als scheldwoord al lang geleden verloren.