bron: eigen creatie (LB)
De afgelopen dagen werd internet gedomineerd door de #MeToo-actie. Dames die via deze hashtag aangaven ooit te maken te hebben gehad met seksuele intimidatie, misbruik of met ongewenst gedrag, mede mogelijk gemaakt door de nog steeds overheersende machtspositie van de man in onze (patriarchale) maatschappij. In dit kader hoop jij als lezer natuurlijk dat ik nu op deze pagina de seksuele stront van het Gooise Matras openbaar ga maken. Nou, geloof me, er zitten nogal wat ongewenste krakerige vlekken in dat matras. Maar ik voel mij totaal niet geroepen om als een soort Dolle Mina die strontkar te gaan trekken.
Feit is dat vrijwel elke vrouw – zeker in mijn branche – hiermee te maken heeft (gehad).
Feit is ook dat bijna ieder individu snapt dat dit gedrag onacceptabel is. Op een enkele eikel na die niet accepteert dat een vrouw, gehuld in een rokje, niet per definitie een seksueel gewillig speeltje is.
Op de sociale media zitten uiteraard ook een heel aantal personen die zich storen aan #MeToo. Zij willen al die verhalen niet lezen en ze wensen niet geconfronteerd te worden met het feit dat vrouwen nu eenmaal lastiggevallen worden. Niet alleen op de lokale kinderboerderij wonen struisvogels.
Dit gezegd hebbende, ik heb natuurlijk een punt te maken. Want: mannen komen nu ineens uit de kast met #IHave. Ze melden in het openbaar dat zij zich schuldig hebben gemaakt aan ongepast gedrag. Een tik op de billen van een collega, een dubbelzinnige opmerking over een laag uitgesneden truitje, je kunt de voorbeelden zelf wel bedenken.
En dát zette mij te denken. Want ik ben een vrijgevochten, seksueel actieve dame. Mijn lijf en mijn seksuele aantrekkingskracht zet ik in zodra mijn 2 inch bitch verlekkerd begint te kwijlen. Vanaf het moment dat ik zin krijg ben ik net zoals een man met een beginnend stijfje; niet voor reden vatbaar en naar maar één ding op zoek: bevrediging van mijn wellust. En ja, dat uit zich ook wel eens in oversekst gedrag. En nu sta ik in dubio. Moet ik meedoen aan #MeToo, of moet ik mij scharen achter het schuldbewuste #IHave?
