Een vrouw met een mening, mag dat?

22 oktober 2017 door Karin van der Stoop

bron: pixabay.com

Ik had net even een bijzondere ervaring, toen ik het commentaar las onder mijn artikel De verlichting is voorbij. Ik zag het een paar dagen later pas (20 okt.) omdat de reactie twee dagen na plaatsing verscheen en de mailnotificaties waren ondergesneeuwd.

Het commentaar behelsde een vreemd soort discriminatie, nota bene van een andere vrouw. Zij komt op HVD om te lachen of te fronsen zei ze, maar niet “om een persoonlijke politieke en eenzijdig ingekleurde mening te lezen.” Ze vroeg zich daarbij af of dít is hoe vrouwen denken. Pardon? Dus vrouwen hebben geen politieke mening? Dat vind ik niet om te lachen, wel om over te fronsen. Ook omdat een mening per definitie persoonlijk gekleurd is, pff.

Kiesrecht

Ik mag toch hopen dat de dame in kwestie zich ervan bewust is dat vrouwen al bijna 100 jaar (sinds 1919) mogen meedoen in het politieke proces. Nou ja, behalve als je van de SGP bent, bij hen mocht het pas sinds de rechter die lui op de vingers heeft getikt. Vonden ze niet zo leuk natuurlijk, maar voorlopig leven we nog steeds in een rechtsstaat die prevaleert boven religieuze overtuigingen. Sindsdien is er wel één hele dame die gebruik heeft gemaakt van het passief kiesrecht, maar dat mag de pret niet drukken. Emancipatie is sowieso een moeilijk proces en helemaal binnen orthodoxe kringen.

Maar ik kan me nauwelijks voorstellen dat deze commentator uit orthodoxe kring komt, dus wat was haar bezwaar? De mening an sich? Die klik je dan toch gewoon weg? Of je gaat, zoals ik altijd doe, vol in discussie. Ik hou ervan.

Vrouwen onderling

Ik was blij met het antwoord van de redactie. Ik zag bijna het stoom uit de oren komen bij Lou, een vrouw naar mijn hart. En dat zijn er niet veel. Ja, mannen, het is waar; er is veel gezeik tussen vrouwen onderling. Steek je kop boven het maaiveld uit en je wordt neergesabeld, ik heb dat vaak meegemaakt. Dat komt omdat ons geleerd wordt ons te conformeren, maar ook door onderlinge concurrentie. Mannen zijn veel jovialer, stappen makkelijker over verschillen heen, zijn minder jaloers en ook veel loyaler. Natuurlijk zijn dit generalisaties, dat moet even gezegd worden. Er zit aan beide kanten van alles tussen. Gelukkig wel!

Kracht in diversiteit

Zoals in het redactiecommentaar (min of meer) staat; diversiteit is juist de kracht van een site als deze. Ik schrijf over wat mij van dag tot dag bezighoudt. Dat is vaak politiek ja, maar holy moly er is dan ook veel gaande op dat gebied. Maar ik ben ook een zwijmelkutje met relatieproblemen waar ik mijn ei over kwijt moet, of ik kan enorm opgewonden zijn over een nieuwe sciencefictionserie (check maar even mijn profiel voor al mijn stukken). Een veelheid aan onderwerpen dus. Dat zie ik ook bij de mannen. Iedereen stelt zich kwetsbaar op door een stukje van zichzelf te laten zien. Soms krijg ik tranen in mijn ogen, vaak moet ik lachen, soms word ik strijdbaar en het komt (joh!) ook wel eens voor dat ik het ergens niet mee eens ben. Dan geef ik geen plusje, maar nooit een min. Want ik respecteer dat iemand de moeite heeft genomen zijn/haar verhaal op te schrijven.

En ik beloof dat ik binnenkort een ontzettend mutsig artikel over mijn bejaarde kat ga schrijven. Want die is ook de moeite waard. Maar ik ben bang dat er toch eerst iets uit moet over de samenstelling van ons aankomend kabinet… Halbe, Wopke en Wiebes en de Sander Dekker-bokaal, die kan ik echt niet laten liggen.