Tot voor kort wist ik dat helemaal niet. Gelukkig heb ik een abonnement op de schrijvers van “Hoe Mannen Denken” en die kunnen het weten. Met stijgende verbazing lees ik hun anekdotes en de conclusies die ze over vrouwen trekken. Zo was er laatst één die een date had met een stevige tante met zachte rondingen. Hij had er klaarblijkelijk nog nooit één van dichtbij gezien met een confectiemaat groter dan 40. Overrompeld dat hij opgewonden werd toen hij haar aan mocht raken, liet hij zich meeslepen in een passionele nacht. Al was zijn conclusie dat al die zaligheid niet tot meer kon leiden, het was tenminste een avontuur met een happy end. En een goed verhaal.

bron: pixabay.com
Sommige mannen gruwelen echter van de one-night stand, en dan met name van de vrouw die zich daarvoor leent. Huh? Vrouwen genieten toch ook gewoon maar van de vrije keuzes in hun leven? Onze broer Maurits Westerbeek van HMD schreef echter dat mannen zoals hij enorm worstelen met die gewilligheid. Vrouwen die wel zin hebben in een avontuur en zich laten inpalmen door de handige versierder zijn sletten. En hij háát ze.
Jawel, je leest het goed. Want die loeders ontnemen ‘de jagende man’ zijn genot om die lekkere vrouw als een prooi te observeren, zijn snode plannetje te smeden en tot de aanval over te gaan. De jacht is immers mooier dan de vangst. Het is een eeuwenoud cliché en blijkbaar nog altijd stevig verankerd in het mannelijk DNA. De prestatiegerichte man heeft het nodig om zich te kunnen bewijzen. Zijn ego moet worden gestreeld door de proeve van bekwaamheid steeds zwaarder te maken. Hij wil playing hard to get, geveinsd fatsoen. De gewillige vrouw maakt dat kapot. De slet.
Die suffe slet merkt trouwens helemaal niets van die haat die ze opwekt. Die andere vent was doortastend met z’n versierpoging. Die had helemaal geen hoger plan: die ging recht op z’n doel af met goedkope praatjes en platte complimenten. Toevallig had zij ook wel zin in een vrijpartij en zo geschiedde. Niets meer en minder.
Maar die overgekwalificeerde jager daar in de hoek van de bar dan? Die likte zijn wonden en bestelde nog een biertje. Hij haatte die slet, die zomaar voor die middelmatige kerel met z’n casual sex was gegaan. Ze had niets opgevangen van de signalen die hij zat te geven; had ze hem überhaupt opgemerkt? Onwetend liet zij voor eens en voor altijd de meest geweldige man aan haar neus voorbij gaan. Omdat zijn minderwaardigheidscomplex hem in de weg stond en hij haar eer niet redde van een onbetekenend avontuurtje. Zou hij zijn conservatieve gedachten nog bij kunnen stellen en een spontanere tactiek ontwikkelen? Zal zij en vele vrouwen met haar ooit een man van zo’n kaliber ontmoeten? Is haar lot een aaneenschakeling van oppervlakkige avontuurtjes omdat zij de diepgang ontbeert. Of simpelweg omdat zij geen helderziende is en zijn signalen nogal onduidelijk zijn?
Is zij nou een slet of hij gewoon een sufferd?