bron: pixabay.com
Afgelopen zondag (19 november) was het internationale mannendag. Heb jij er wat van gemerkt? Nee, hè? Nou, wij ook niet! En dus bleef het stil op HVD. Héél stil. Nou ja, met betrekking tot die mannendag dan. Want helemaal stil, dat zijn wij vrouwen natuurlijk nooit.
Enfin. Deze monumentale dag hebben we dus gemist. En wat schetst onze verbazing: onze broers, DE mannen, ook! Net als alle voorgaande jaren: niks van gemerkt. Zoek op ‘mannendag’ in ons (of hun) archief en er is ‘geen content die voldoet aan de criteria’. En dat terwijl deze geweldige dag al sinds 1999 bestaat… Er staat trouwens wel netjes ‘sorry’ bij, op onze site. Dat dan weer wel. Sorry, mannen. Sorry dat we jullie vergeten zijn.
Gelukkig hoeven wij vrouwmensen ons niet al te erg te schamen. Want als ik lees wat er bereikt moet worden met deze dag, zie ik dat we juist eigenlijk heel erg goed bezig zijn! ‘Het bevorderen van gelijkheid tussen mannen en vrouwen’ is één van de doelstellingen die met de internationale mannendag bereikt moet worden. En met betrekking tot vergeetachtigheid is dat dus duidelijk voor de volle 100% gelukt!
Waarschijnlijk graaf je nu voor de zekerheid in je geheugen in een wanhopige poging om je te herinneren of je niet nog veel meer recente jubilea en verjaardagen vergeten bent. Ik hoor jullie mannen al zuchten: “Komt zíj weer aan met zo’n cliché.” Om vervolgens te stoppen met het graven (want je weet dat je het toch niet meer weet) en te concluderen dat het nog best reuze meevalt met dat vergeten.
Maar het vált niet mee! Jullie mannen vergeten namelijk nog steeds veel meer dan vrouwen. Nee, dat zuig ik niet uit mijn duim. En het is ook niet gebaseerd op de verhalen die ik van mede-vrouwen hoor. Nee, we luizen jullie er ook niet in door dé datum van ‘een’ jubileum elk jaar stiekem een dag naar voren of achteren te schuiven om zo een beter cadeau in de wacht te kunnen slepen. Dat schuldgevoel, waardoor we nét dat duurdere luchtje of sieraad krijgen, is geheel terecht! Daar is een studie naar gedaan. Daar heb je niet van terug, hè?
Conclusie: we hebben de gelijkheid weliswaar bevorderd, maar we zijn er nog niet. Wij vrouwen vergeten ook steeds meer, maar nog lang niet zoveel als jullie. Dus daarom bij deze toch onze excuses. Welgemeend. Net zoals we die excuses van jullie graag willen als blijkt dat jullie op een über-belangrijk datum een bieravond met vrienden hebben gepland.
Natuurlijk was dit niet het enige wat de oorspronkelijke initiatiefnemers van deze Internationale Mannendag wilden bereiken. Andere punten zijn:
– Het promoten van positieve rolmodellen
(Huisvadertje hier, thuispapaatje daar, overal zit borsthaar…)
– Het onder de aandacht brengen van discriminatie van mannen
(Me too, me too!)
– Het verbeteren van de man-vrouw relatie
(Kom maar door met die cadeau’s)
– Het erkennen van positieve mannelijke bijdragen aan de samenleving, gemeenschap, familie, kinderzorg, huwelijk en het milieu
(Ik erken. Breng jij dan nu even de kinderen naar bed?)
Verder heb ik daar eigenlijk bar weinig over te melden. Manlief heeft hier vast wel iets meer over te zeggen. Hij is tenslotte ‘man’. Die Mannendag draait om hem, is speciaal ter ere van hem. En ter ere van zijn mede-mannen. Dus vraag ik hem.
Hij kijkt me warrig aan vanaf de bank. Er volgt een “Wattuh? Internationale Mannendag? Bestáát dat dan? Dat wist ik niet… En de rest van de mannen vast ook niet. Heb ik nu iets gemist?”
Nee, schat, je hebt niks gemist. Maar voor ik dat antwoord kan geven, ben ik hem alweer kwijt aan het gebrabbel van de ‘Voetbal Inside’-heren. Dus mompel ik maar tegen mezelf: “Nee hoor lieverd, niks gemist. Vergeet het maar gewoon. Dát kunnen we tegenwoordig namelijk bíjna even goed. Lang leve de naderende gelijkheid.”
bron: pixabay.com
“Het verbeteren van de man-vrouw relatie” en jij denkt aan cadeautjes?
Prima, als een doos chocolaatjes het zou kunnen doen… maar ’t werkt twee kanten op, hè?
Zegt het artikel zelf: erken onze positieve bijdragen aan van alles en nog wat. En ben niet te zuinig.
Vanaf nu wil ik m’n mannelijkheid bevestigd zien in de onverholen, onvoorwaardelijke aanbidding van mijn manzijn, door vrouwen. Bewonder me, adoreer me, zeg me hoe geweldig ik ben.
Moet je eens kijken hoe die relatie zich verbetert!