Mijn hoofd is een kronkelpad zonder enige doelgerichtheid. Ontspannen? Laat me niet lachen, ik sta altijd OP spanning.
Mijn lief daarentegen is de rust zelve. Daar krijg ik soms zó de zenuwen van…
Dan zit hij relaxed op een stoel uit het raam te staren. Je ziet zijn gedachten letterlijk luchtig voorbij kabbelen. Áls hij al gedachten heeft, want vaak denkt hij helemaal nergens aan. Dat wéét ik, want als ik vraag: ‘Waar denk je aan?’ kijkt hij me verwonderd aan. Hij zit gewoon lekker en denkt aan niets. Níéts! Hoe is het mogelijk?!
Ontelbare keren ben ik dicht tegen hem aangekropen, in de hoop dat dat ‘niets’ besmettelijk is. Maar tot op heden zonder resultaat. En toch wil ik dat ook kunnen, dat totaal niets denken. Bestaat er niet zoiets als een cursus ‘leeghoofdigheid’?
Als mijn geheugen me geen loer draait, ben ik inmiddels twaalf jaar braaf naar yoga gegaan. Ik heb zelfs een jaartje zen-meditatie doorstaan. Mijn lerares zei altijd dat ik in de vijfde versnelling binnenkwam. Ik was geen vlotte leerling, maar uiteindelijk hebben alle lessen me geleerd dat ik wel één hele minuut aan niets kan denken. Op voorwaarde dat ik tijdens die zestig seconden geen kriebel aan mijn neus, of onder mijn voet krijg, want dan zwiepen mijn gedachten weer naar links en naar rechts.
Ik zou zo graag eens lánger aan niets willen denken… Gewoon wat staren, zonder dat mijn hoofd alle kanten op wappert. Altijd dringen zich boodschappenlijstjes, uit te voeren taken, verhalen, of nutteloze gedachten aan mij op. Ik heb een verzameling to-do lijstjes waar een werkloze jaloers van zou worden, maar dan nog zitten er veel oprispingen in mijn hoofd, die onmogelijk op een kladje passen. Ik krijg dan ook een punthoofd van mezelf.
Er zijn echter grenzen aan mijn zelfkastijding. Voortaan, als ik man ongeremd ‘leeg’ zie genieten, denk ik maar zo: in het denken van nutteloze gedachten ben ik de absolute nummer één, en ik moet toch érgens fantastisch goed in zijn?

bron: pixabay.com
Wat gek. Ik moet er juist niet aan dénken om nix te denken…
Lijkt me heerlijk, hoewel onmogelijk. Zelfs de man die hier wordt beschreven zal toch wel aan iets denken? Enniewee, waarschijnlijk zijn mannen gewoon beter in the subtle art of not giving a fuck
Ben bang dat de bovenstaande manier van linken niet gaat lukken…
Zelfs als ik niet wil denken, denk ik toch…