Lieve Remco!
Je schrok – geloof ik – nogal van mijn reactie op jouw reactie, onder het stuk “Voorpret”, klopt dat? Je maakte een grapje en ik reageerde met een vraag (“Uuuh… want?”), die op jou waarschijnlijk bijna overkwam als een #MeToo-beschuldiging. Sorry, hoor!
Dat heb je in deze tijden: iedereen loopt op eieren. En dat had ik me niet goed gerealiseerd. Dat je er geen non-verbale communicatie bij krijgt, is wat dat betreft een makke. En je kent me verder ook helemaal niet, anders had je geweten dat ik niet gauw van mijn stuk gebracht ben, ook niet door seksistische of seksueel getinte grappen. Wat dit in feite niet eens was.
Ik was gewoon nieuwsgierig wat je dan gedaan zou hebben als je geweten had dat ik mijn teennagels had gelakt. Heb je überhaupt naar beneden gekeken? Want ik had ook best sexy schoenen aan. Toen ik ze voor de eerste keer droeg, zei mijn toenmalige baas dat ze een teendecolleté hebben. Zo opmerkzaam die man. Oh, voor de goede orde; ook daar was niets #MeToo-achtigs aan, de man is homo en maakte er een sport van om me op originele wijze te complimenteren met mijn outfit van die dag. Ik mis hem ontzettend; de beste baas die ik ooit gehad heb. En de grappigste.
Hoe dan ook, ik verbeeldde me dat daar middenin het restaurant de schoentjes uit gingen en er bewonderende blikken op mijn poezelige voetjes gericht zouden worden. Ik heb tenslotte hartstikke mooie voeten. Mijn vriend is er dol op. En ik ben dol op voetmassages. En op complimentjes.
Al vraag ik me wel af wat de overige dames en heren daarvan gevonden zouden hebben. Ik vermoed dat daar toch enige schande van gesproken zou zijn. Als we al niet verwijderd zouden zijn geworden uit het etablissement. Niet vanwege zweetvoeten, want die heb ik niet. Ik stink nooit, aldus mijn vriend. Maar naakte voeten kunnen – zeker in de huidige tijd – misschien toch wat aanstootgevend zijn in een restaurant. En gezien mijn kennelijke staat had ik ze vast ook aan jan-en-alleman pontificaal getoond, vissend naar complimentjes. Misschien zelfs naar een voetmassage. Of erger – na het zien van Lou die een garde vol chocolademousse op lichtelijk erotische wijze aflikte.
On the bright side, de volgende redactiemeeting is – zoals het er nu naar uitziet – in augustus. Als het weer een beetje meezit, zal ik open schoenen aan doen. Dan kun je mijn gelakte tenen in volle glorie aanschouwen.
Alleen kijken, hè. Én een complimentje geven natuurlijk.
Uhhmmm, Ik kan mij niet herinneren dat ik tijdens de meeting (buiten de uiterst charmante serveersters) enige seksuele prikkel voelde voor wie dan ook. Kennelijk zie je zelf wel het #metoo gehalte van je stukje, ik echter niet, (zie mijn zin hierboven) Misschien verwar je het aanbieden van een lift (ik kom er toch langs) aan een redelijk beschonken dame, ik heb overigens iedereen aangeboden om mee te rijden, mocht men die kant op moeten) met de #metoo hype.
Echter, je kent mij immers ook niet, is dit niet meer dan een vriendelijke geste. Zoals een gentleman behoort te doen. Karin, ik heb niet naar beneden, niet naar het midden en niet naar de bovenkant van je lichaam gekeken. Althans niet in de zin die jij kennelijk bedoelt. Mocht je, na deze reactie alsnog je teennagels aan mij willen tonen, dan mag dat. Ik heb daar geen enkel probleem mee.
Oei, hier lijkt een prille liftrelatie flink op de klippen te zijn gelopen. Als jullie mediation kunnen gebruiken, ik ben beschikbaar! ( Ik was tenslotte overal bij en volgens mij was er trouwens niemand beschonken, niet beschonkener dan ik tenminste en ik had het rustig aan gedaan)
Ik nuanceerde ook: redelijk beschonken. Regel jij de mediation Maurits. Maar ik ben zelf best wel aardig assertief.
Daarom juist! Karin vast ook wel! Dat is het gat in de markt van de mediators 😉