Er was niet heel erg veel gebeurd de afgelopen tijd. Met hem had ze bijna geen contact. De leegte die ontstaan was nadat hij hún bank had opgehaald, had ze opgevuld met een kleiner Ikea-exemplaar. Haar pre-puberdochter mopperde nog steeds. De middelste leek alles best te vinden. En gelukkig vroeg de kleinste niet meer wanneer papa weer naar huis kwam. Voor iedereen ging het leven door.
Niet voor haar. Alles was anders en zou nooit meer normaal worden. Zo voelde het zwarte gat dus.
Haar vriendinnen zag ze inmiddels een stuk minder. Haar scheiding was niet meer actueel, er waren andere gebeurtenissen die nu het onderwerp van gesprek waren. Met kerstmis en oudejaarsavond werd ze nog overal uitgenodigd, zodat ze niet alleen was. Daarna was iedereen weer teruggevallen in de normale vriendinnen-stand. Ze had er begrip voor. Het had lang genoeg geduurd. Als ze haar frustraties uitte, kreeg ze steeds vaker een ingekorte versie van een eerder gegeven antwoord. Er viel gewoon niets nieuws meer te zeggen.
Waar haar vriendinnen het unaniem over eens waren, was dat ze weer moest gaan daten. Haar vriendinnen hadden meer schik met het Tinderen dan zijzelf. Elke match die eruit voortkwam, werd door haar dan ook genadeloos genegeerd of zelfs afgewezen. Tot ze voor het blok gezet werd. Ze had genoeg thuis gezeten, het rouwen moest over zijn, ze moest er uit. Haar vriendinnen wisten wel wat goed voor haar was en daar moest ze gewoon op vertrouwen.
Vrijdag had ze een afspraak en geen excuus om af te zeggen. De meiden gingen naar hun vader en haar agenda was leeg. Ze zuchtte en besloot om er in mee te gaan.
Die vrijdagmiddag begon het toch iets te kriebelen in haar buik. Ze kleedde zich zes keer om. Stak haar haar op, kamde het, probeerde er krullen in te zetten, waste de krullen eruit en besloot uiteindelijk om het gewoon los te laten hangen. Stuurde haar vriendin een bericht om nog wat informatie over hem los te peuteren en las het summiere antwoord een aantal keer: “leuk, gescheiden, 1 zoon (13), heeft hobby’s”.
Haar vriendin bleek gelijk te hebben. Hij zag er helemaal niet slecht uit. Ging gelijk staan toen hij haar aan zag komen, gaf een compliment en schoof haar stoel aan. Misschien was het helemaal niet zo’n gek idee, dacht ze. Hij vertelde enthousiast over zijn dag. Ze kon zich er alleen niet op concentreren, want ze wist zeker dat ze zojuist haar ex binnen zag komen.
Ze “Hmm”-de een keer als antwoord op zijn stilte en loerde over zijn schouder. Hij was het echt. Zat hij hier nou in zijn eentje? Hij had wel mooie kleren aan. Die blouse kende ze niet en dat jasje ook niet. De serveerster ontnam haar het zicht, ze ving nog net een glimp op van haar ex-man die ging staan en een blonde vrouw drie kussen gaf.
Haar eigen date zwaaide met zijn handen voor haar ogen. “Joehoe, waar ben je?” vroeg hij, “Het leek even alsof je mijlenver weg was.”
“Sorry, ben zo terug,” antwoordde ze en liep met ferme passen naar de tafel van haar ex-man.
“Wat doe jij hier?” Ze stond met haar handen in haar zij en had meteen door dat ze agressief overkwam.
“Hetzelfde als jij, denk ik? Ga terug naar jouw date, het is niet netjes om hem zo te laten zitten.”
Hij draaide zijn hoofd weer richting zijn tafelpartner en probeerde háár te negeren. Zo makkelijk kwam hij er niet van af.
“En de kinderen? Die wilde jij toch zo graag zien? Waar zijn die nu?”
“Niet dat het je iets aangaat, maar mijn moeder past op. Kun je nu weer weggaan?”
“Lekkere vader ben jij. Je kinderen ophalen en weer dumpen zodat jij met deze snol op stap kan.”
“Anna, dit is mijn ex-vrouw, de moeder van mijn kinderen,” zei hij terwijl hij de blonde vrouw aankeek, “ik ga heel even met haar buiten praten en daarna ben ik helemaal de jouwe.”
Hij gaf zijn date een kus op haar wang en duwde zijn ex met lichte dwang richting de uitgang.
“Waar ben jij mee bezig?” vroeg hij streng toen ze buiten waren.
“Ik? Jij hoort voor de kinderen te zorgen. Heb je ze de hele week niet gezien en dan stal je ze bij jouw moeder. Terwijl jouw dochters JOU nodig hebben?!”
“Doe niet zo dramatisch! Ik zorg altijd dat de meiden genoeg aandacht krijgen voordat ik uitga. Bovendien wil mijn moeder ook graag de oma uithangen.”
“Altijd… Áltijd? Je doet dit vaker? Met dat blonde gevalletje? Of gewoon met iedereen die zich aanbiedt?”
“Dit gaat nergens over. Ik ga naar binnen, genieten van lekker eten en goed gezelschap. Laat mij met rust. Richt je alsjeblieft op je eigen date!”
Hij draaide zich om en liep naar binnen zonder op een antwoord te wachten. Zij haalde adem en keek door het raam het restaurant in. Haar date keek haar recht aan. Ze schrok, haastte zich terug naar haar tafel en verontschuldigde zich.
“Misschien een beter idee om dit een andere keer te doen?” vroeg hij haar en keek haar indringend aan. Ze knikte. Hij vroeg de rekening, betaalde de twee drankjes en liep zwijgend met haar mee naar buiten. Ze zwegen tot ze bij haar huis aan kwamen.
Ergens vond ze het geruststellend dat hij mee was gelopen. Ze hoefde niet alleen te zijn en ook al zeiden ze niets, het voelde fijn. Bij haar voordeur aangekomen draaide ze zich naar hem toe. Hij deed een stapje naar achteren.
“Sorry…” begon ze haar zin. Voordat ze verder kon praten, legde hij heel even zijn hand op haar schouder en gaf er een zacht kneepje in.
“Geeft niet,” antwoordde hij en liep in alle kalmte de oprit af.
Wat hier aan vooraf ging:
De fut is eruit (26)