Niets is zo erg als jezelf moeten voorstellen aan een nieuwe groep mensen. Ik heb mij in het verleden vaak moeten voorstellen en weet nog precies hoe vervelend ik dat vond. Waarom eigenlijk? Meestal omdat het lastig is de juiste toon en woorden te vinden als je de andere personen nog niet kent. Je probeert aandachtig te luisteren naar de andere mensen in de kring, die zich keurig voorstellen, maar je bent eigenlijk alleen maar bezig te bedenken wat je zelf zal zeggen. “Ik ben die, kom uit zus en zo, en kan dit of dat”, klinkt saai en kleurloos.
Tegenwoordig valt het mij op dat we onszelf nauwelijks meer hoeven voor te stellen aan een ander. Zodra je de naam van de persoon weet, die hebt ontmoet op straat of op internet, kun je gaan googelen. Als die persoon actief is op Sociale Media of internet in het algemeen, weet je in één klap al heel veel. Als je de tijd hebt, kun je zelfs gaan ‘sherlock-holmsen’. Zo noemde een vriendin, personeelsmanager van beroep, haar personeelsonderzoek naar achtergrondinformatie over sollicitanten.
Het gevaar van internet-interesse of zo’n onderzoek is dat je in een mum van tijd een oordeel vormt, dat zich misschien beter juist langzaam had kunnen vormen. Iemand die zeer actief op Social Media is en bijvoorbeeld een ‘party-animal’ lijkt maar in real-life een saaie theemuts is. Of iemand die een uitgesproken politieke mening ventileert, maar in werkelijkheid wel een stuk milder is. Het is nu eenmaal een feit dat het erg gemakkelijk is om vanachter je toetsenbord jezelf te uiten, zonder dat je eerst even de tijd neemt een mening te vormen. Het tegendeel van dat laatste noemt men in Duitsland “Merkelen” omdat Angela Merkel, Bondskanselier van Duitsland, erom bekend staat dat zij zelden direct reageert op een situatie, maar zichzelf eerst de tijd gunt zich goed te laten informeren en de boel te laten bezinken. Dit in tegenstelling tot de grootste schreeuwlelijk aller tijden, oftewel een woest twitterende Trump.
Vroeger was er een ongeschreven regel die gehanteerd werd om voorzichtig om te gaan met (nieuwe) vriendschappen. De regel was dat je de zogenaamde drie ‘S-en’ vermeed. Deze stonden voor Salaris, Seks en Stemmen. Dat werkte waarschijnlijk in die tijd wel. In deze tijd is dat een stuk moeilijker. We praten graag over politiek en sommigen praten of tonen publiekelijk hun seksleven. Los van het feit dat je de seksuele voorkeuren van je baas of de bakker om de hoek liever niet wilt weten, is er op zich niets op tegen. We streven ook naar een transparante samenleving waarin salarissen openbaar zijn en het grote graaien hierdoor zichtbaar en een stuk minder acceptabel wordt. Internet heeft ons ook veel goeds gebracht en de meeste informatie over onze samenleving hoort ook openbaar te zijn. Gezien de huidige ontwikkeling betreffende de Sleepwet is het wel verstandig om goed na te denken hoe ver je gaat betreffende persoonlijke gegevens die je wil delen op internet.
Het blijft echter wel lastig om daarin zelf een balans te vinden en hoeveel je over de ander wilt weten. Daarom mijn introductie als volgt: Ik ben Marga Kuitenbrouwer (meisjesnaam) – van der Vet (getrouwde naam), 51 jaar, schrijf graag columns/blogs en woon op het platteland met gezin en paarden. Ik werk af en toe als fotomodel en visagiste en ik ben niet actief op Facebook of Twitter. Ik vind Angela Merkel bewonderenswaardig en Trump een absolute ramp. Voldoende zo ? In eerste instantie?
bron: pixabay.com
Marga Kuitenbrouwer-Van der Vet schrijft informatieve, kritische en humoristische blogs, columns en artikelen. Meer informatie hierover is te vinden op haar website: MargaKuitenbrouwer.weebly.com
