bron: pixabay
Ze keek naar de schaal met chocolaatjes die midden op de tafel stond. Het gesprek van haar vriendinnen ging grotendeels aan haar voorbij. Ze had kort verslag van de vorige avond gedaan. Meer was er niet te vertellen.
Blijkbaar leverde dit meer dan genoeg gespreksstof op voor de rest. Flarden kwamen bij haar binnen. Ze waren allemaal verontwaardigd over de reactie van haar ex. Een van hen kende Anna. Ze had nooit gedacht dat zij zijn type zou zijn. Ze glimlachte flauwtjes toen ze allemaal vertelden dat Anna echt niet leuker, knapper of beter was dan zij. “Geen idee wat hij in haar ziet!” zei een van hen en gaf haar een dikke knuffel. Dat was al voldoende om de tranen over haar gezicht te laten rollen.
Ze keken haar allemaal met een blik vol medelijden aan. “Jouw tijd komt nog wel!” riepen ze. En: “Hij gaat echt nog wel inzien wat hij heeft laten lopen, hoor!” en nog meer van die loze uitspraken vlogen over de tafel. Wat had zij daar aan? Het was over. Haar kans was voorbij. Haar man was verder gegaan. De dames speculeerden er op los. Dat het misschien toch een eerste date was voor hem, geloofde niemand. Hoe lang speelde dit al? Was Anna misschien de reden van de scheiding geweest? Haar scheidingsellende was alweer prioriteit.
Bijna al haar vriendinnen stonden vanochtend direct op de stoep na haar berichtje over de totaal mislukte date. Bijna allemaal. Eva, die de date voor haar geregeld had, kwam later. Die kwam binnen toen ze haar verhaal al had gedaan en werd door de rest gelijk op de hoogte gebracht. Eva had er weinig op gezegd en keek haar alleen maar aan, waar de rest van de groep troostend om haar heen zat. Ze durfde niet terug te kijken. Ze voelde zich al niet helemaal top, maar die brandende ogen, op haar gericht, maakten dat ze zich nóg ongemakkelijker voelde. Ze keek weg, ontweek Eva’s blik. De anderen letten er niet op, gingen door met het uitspreken van verwensingen aan het adres van haar ex-echtgenoot en zijn date Anna.
Tot één iemand vroeg hoe háár date eigenlijk was. Hoe hij reageerde. Ze voelde zich rood worden. Staarde naar de grond en mompelde dat hij er goed uitzag en heel lief en begripvol was geweest. Dáár kon Eva wel iets op zeggen: “Ik vind het rot voor je dat je hém gisteravond tegen kwam met een date. Ik ken Anna niet heel goed, maar ik vind haar wél aardig. Lekker makkelijk om allemaal conclusies te trekken en die twee te vervloeken. Het is over tussen jullie. Hij mag uitgaan met wie hij wil.”
Heel even was het stil in de kamer. Niemand zei iets.
En Eva ging verder: “JIJ was daar óók met een andere man. Een hele lieve, zachtaardige, attente man. En JIJ hebt hem gewoon laten zitten! Je hebt hem geen blik waardig gekeurd, omdat je alleen maar gefocust was op jouw EX. En dan schop je ook nog een scène. Iedereen in het restaurant kon merken dat er iets aan de hand was en hij zat alleen aan een tafel op jou te wachten.”
“Je hebt hem gesproken?” vroeg ze met een trillende stem. Er kwam geen antwoord. “Hij is echt heel leuk. Het ligt niet aan hem. Ik-ik-ik…” stotterde ze, “ik wil hem graag nog een keer zien… Het spijt me zo.”
Ze probeerde haar vriendin recht in de ogen aan te kijken. Nu was het Eva die wegkeek. Naar de keukendeur starend antwoordde ze: “Dat het je spijt, lijkt me niet meer dan normaal. Ik heb er ook spijt van dat ik hem aan jou gekoppeld heb. Ik had echt niet verwacht dat je hem daar zo zou laten zitten. Het lijkt me sterk dat hij je nog een keer wil zien. Ik ga je er niet bij helpen. Het wordt tijd dat je uit jouw slachtofferrol kruipt en weer normaal gaat doen. Dat je weer gaat léven in plaats van treuren.”
Het was ongemakkelijk toen Eva opstond en afscheid nam. Niemand zei iets, totdat Eva de deur achter zich dichttrok.
“We dachten allemaal dat je er klaar voor was, misschien is het gewoon te vroeg.”
“Ze trekt wel bij, het is ongemakkelijk dat jij haar vriend hebt laten zitten.”
“Ja, ze bedoelt het vast niet zo.”
Maar ze wist dat Eva gelijk had. Wat ze had gedaan, kon gewoon niet. Haar date was écht een leuke vent en zij had hem alleen laten zitten. Ze had zich ter plekke druk gemaakt om een man die niet meer bij haar was. Een man die haar gekwetst en in de steek had gelaten. Degene van wie ze altijd had gedacht dat ze met hem oud zou worden.
Ze liet haar vriendinnen praten. Haar ogen brandden.
Ze staarde naar de chocolaatjes op tafel. Veegde met haar mouw haar neus af en vocht tegen de tranen.
bron: pixabay
