Hoe kijken mensen in de toekomst terug op ons tijdperk? Wij noemen het meestal het informatietijdperk, maar ik kan me voorstellen dat zij er hele andere benamingen voor zullen bedenken. Bijvoorbeeld: Het Big-Brother-tijdperk.
We stevenen recht af op een Big Brother-maatschappij. Ja, ik weet dat het onderwerp privacy inmiddels wel een beetje uitgekauwd is, ook door mijzelf. Maar net als je denkt dan maar te berusten, komt er weer zo’n bericht waarvan je denkt; o nee, waar gaat dit heen!? Het houdt gewoon niet op.
Het laatste nieuws op dat vlak is dat Singapore straatlantaarns gaat uitrusten met camera’s met gezichtsherkenningssoftware. In China worden mensen al langer op elk moment gevolgd, waar zelfs een puntensysteem in het leven is geroepen om af te rekenen met wangedrag. Verlies je punten, kun je fluiten naar die baan of dat huis. Omdat je een rood stoplicht hebt genegeerd bijvoorbeeld.
Bron: pixabay.com
De infrastructuur voor dergelijke praktijken wordt hier langzamerhand ook aangelegd. Nu al hangen bedrijven de hele stad vol met camera’s die kunnen herkennen of je man of vrouw bent en hoe lang je naar een bepaalde reclame-uiting kijkt. Gemeentes weten vaak niet eens hoeveel van die dingen ze binnen hun grenzen hebben, of wat er met die data gebeurt, wat een zorgelijke situatie op zich is.
Reizen kan ook al niet meer anoniem. Binnenkort gaat de sleepnetwet in. Overal hangen camera’s en microfoons. Op allerlei manieren worden door bedrijven en overheid databases aangelegd waarin jouw hele (internet)handel en -wandel wordt vastgelegd. Zorgverzekeraars spelen jouw zoekacties over medische kwesties door naar Facebook. In de VS wilde Trump graag een database met het stemgedrag van alle kiezers samenstellen. Al die gegevens die over ons verzameld worden, kunnen gekoppeld worden en gedeeld met belanghebbenden. Via wet of tegen betaling.
Mocht je in de vervelende situatie komen dat je hulp nodig hebt van de overheid, maak dan je borst maar nat. Dan is helemaal niets meer privé, alles moet en niets mag. Kijk niet op van huisbezoek en heftige ondervragingen, ook met je familieleden. Van wie is die tandenborstel, eten jullie samen, hoe vaak heb je seks, wat doe je de hele dag? Dat wordt ook allemaal vastgelegd.
En reken maar dat je keihard wordt afgerekend op elke verkeerde stap. Als je van de verkeerde kleur, partij of religie bent moet je ook enorm letten op wat je zegt. Eigenlijk zou onze overheid het liefst paal en perk stellen aan die hele vrijheid van meningsuiting. Dat gemekker van de bevolking de hele tijd, al die reli-gekkies die hun achterban maar met rare ideeën opzadelen. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het geschreeuw op social media ook irritant en heb een hekel aan reli-gekkies. Maar we leven nog altijd in een vrij land. Nog wel. Maar ik ben bang dat dat niet heel lang meer standhoudt. Big Brother is watching you. Het lijkt me een kwestie van tijd voor hij echt stappen gaat ondernemen.
En de meeste mensen halen hun schouders op, denkend dat het allemaal niet zo’n vaart zal nemen. Tot ze een keer uit de pas lopen en vervolgens de verzekering wordt opgezegd.
Ter aanvulling: https://www.youtube.com/watch?v=VMrz_ivl8jo ( samengevat: Mensen zijn al heel snel bereid om heel veel privacy op te geven in tijden van maatschappelijke stress of zodra ze bang worden gemaakt door de overheid voor ‘de’ vijand)
Goed schrijven Karin. Hou ons allen alert !
Dank je Marga. Ik kan hier gerust nog een lang stuk over schrijven (overigens komt de serie The Handsmaid Tale in een niet-prominente vorm terug in het stuk dat ik as we speak aan het schrijven ben, grappig!). Het heeft me echt verbaasd hoeveel mensen in NL echt niet inzien hoe schadelijk dit allemaal is. De glijdende schaal.
In China vinden de mensen (voor de camera) het een prima idee, in het kader van sociale controle en het beste uit jezelf halen. Het begint erop te lijken dat de rest van de wereld ook die kant op gaat. It’s bloody creepy. Als je afwijkt van de norm ben je gewoon de lul in zo’n maatschappij. Daar sta je dan met je emancipatiestrijd; assimileer en excelleer of sterf.
Gelukkig zijn we hier nog niet zo ver. Ik heb nog hoop. En anders word ik alsnog anarchist. No Handsmaid Tale bullshit on my body!