Ik weet het, het is bijna taboe om te denken in hokjes van mannen en vrouwen. Toch hou ik in dit stukje géén rekening met alle variaties op deze genders en onze genderloze medemens. Niet omdat ik wil discrimineren, maar gewoon, omdat het me anders allemaal veel te ingewikkeld wordt.
Begrijp me goed, ik hou van de zomer, van de zon, van de warmte en van het feit dat zelfs de dofste ellende minder zwaar en droevig lijkt met een bundel zonnestralen en een glas rosé. Het huis is warm en benauwd en ik slaap nóg slechter dan normaal, maar dat neem ik voor lief. Ergens in oktober ben ik begonnen met anders eten, waardoor ik langzaam, heel langzaam, wat kilo’s kwijt ben en ik in tegenstelling tot vorig jaar weer een jurkje en in het weekend zélfs een korte broek aan durf. Ik ben nog niet op het strand geweest deze voorzomer, maar ik kijk al uit naar de vakantie! En tóch brengt het warme weer van de afgelopen week de nodige ongemakken met zich mee, waardoor ik af en toe weleens jaloers naar de mannen in mijn omgeving kijk.
Blote lijven
Die mannen trekken namelijk vrolijk hun shirt uit en lopen in hun blote bovenlijf rond, zelfs al hebben ze een bierbuik groter dan een zwangere mammoet. Loop ik met ontbloot bovenlijf door de straat, dan denk ik toch dat dat bij de buurtbewoners wat vreemde reacties op zal roepen.
Doorgelopen Make-up
Ook zie ik bij die mannen geen doorgelopen make-up. Bij menig vrouw, waaronder ikzelf, zit de meeste make-up aan het einde van een warme dag in de rimpels en de mascara tot halverwege de kin.
Schurende dijen
Of deze: Ik vind jurkjes leuk. Ze zitten lekker en doen soms ook nog wat voor je figuur. Wanneer ik moet werken, gebruik in daaronder eigenlijk altijd een panty, maar in mijn vrije tijd ben ik voor blote benen. Iets met warmte en zo. En daar gaat het mis. Die blote benen gaan bij mij zo fijn langs elkaar heen. Ik heb ondanks het gewichtsverlies nog steeds stevige stampers, zeg maar. En als het dan warm is en een beetje broeierig, dan gaat je huid ontzettend irriteren. Pijnlijk, die schurende dijen. Daar hebben mannen met shorts geen last van! En ja, ik weet dat er oplossingen op de markt zijn in de vorm van crèmes en shorts voor onder je jurk, maar toch.
Ongewenste beharing
Nog eentje dan, ik onthaar mijn benen en andere delen van mijn lichaam trouw, of trim het in model waar nodig. Maar heb ik daar in de winter geen zin in, dan sla ik wel eens een dag over, of twee, of drie. Geen haan die ernaar kraait. Of man. Maar komt daar het mooie weer met de rokjes, jurkjes, blote benen (inclusief schurende dijen) en minder bedekkende topjes, dan moet de ongewenste beharing dagelijks weggewerkt worden. Oók als je de avond daarvoor tot laat hebt gewerkt en met je duffe hoofd ’s ochtends nog nét de douche aan kan zetten en het eigenlijk niet verantwoord is dat je met een scheermes aan de slag gaat. Die mannen hebben daar geen last van. Hun haar tiert weelderig, behalve op hun hoofd dan, vanaf een bepaalde leeftijd. En ook dat heeft voordelen als ik uitreken wat ik per jaar aan de kapper kwijt ben. En dan is die van mij niet eens duur.
Oftewel; Mocht reïncarnatie bestaan, dan kom ik in een volgend leven terug als man! Geníéten zal ik van die zomers zonder make-up, in shorts, met ontbloot bovenlijf en haren waar geen vrouw ze wil hebben!
Helemaal mee eens, maar wat denk je van hoge nood onderweg en al die bomen waar vrouwen niks aan hebben. En menstruatieproblemen, die door kerels alleen maar van tafel worden geschoven. En zo heb ik er nog wel een aantal. Gezellig: komen we allebei als man terug.
Hm, alle ongemakken ten spijt pieker ik er niet over om als man terug te komen. Ik denk dat ik als kat reïncarneer. Lekker de hele dag soezen in het zonnetje, je natje en je droogje op zijn tijd en als je ff lief kijkt wordt je gekroeld tot het je duizelt.