>> Wat hiervoor gebeurde <<
De muziek stopt en iedereen loopt naar het midden van de ruimte. Daar staan banken met plaids erover en er liggen kussens op de vloer. Aan de zijkant ziet Caroline een groot houten schavot, met een schuin kruis in het midden en grote haken eraan. Touwen komen uit het plafond en er zitten haken in de muur. In een van de hoeken hangt een halve leren hangmat en tegen de andere wand staat een massagetafel.
“Wat een rare hangmat,” fluistert Caroline, “hoe kun je daar nou lekker in liggen?”
Arend grinnikt en wijst op een kleine vrouw in het midden. Ze zit op een krukje, stelt zich voor als Petra en legt op professionele toon uit wat het inhoudt om met zwepen te werken. Hoe je ze moet gebruiken, dat je moet weten waar en hoe je slaat. Zéker niet op de ruggengraat, niet op de nek en niet op de longen. Dat je zó moet slaan dat je niks kapot slaat en dat je op moet letten waar aderen aan de oppervlakte van de huid lopen. Het is een klinisch verhaal en het klinkt dan ook volkomen logisch als ze zegt dat ze gaat demonstreren wat ze zojuist verteld heeft.
“Knap hoor,” zegt Caroline zachtjes, “zo over zwepen en slaan praten alsof het de gewoonste zaak van de wereld is.”
“Dat is het toch ook?” Arend grijnst van oor tot oor. Caroline huivert.
Petra wenkt een jongeman in een leren broek en een riemenhemdje. Hij stapt naar voren en kleedt zich poedelnaakt uit. Hij heeft een prachtig gebeeldhouwd lichaam en door zijn penis zit een ring van zeker 2 cm breed.
“Dat zit vast niet lekker”, fluistert Caroline tegen Arend, die zachtjes over haar hand wrijft.
“Ik kan hem natuurlijk aan het kruis vastzetten,” zegt Petra, “maar als Robert belooft dat ie niet door de hele zaal huppelt, mag ie los blijven. En hij heeft natuurlijk zijn stopwoord als het teveel wordt.” Robert knikt; hij zal niet wegrennen.
Dan vertelt Petra dat ze de zwepen ook op een vrouw zal demonstreren. Ze wijst op het dikke meisje dat vlakbij Caroline op de grond zit.
“Robert heeft een duidelijke ruggengraat, maar Sita is wat dikker, dan zie je het allemaal niet zo goed.” Het meisje kijkt verschrikt op en drukt zich even tegen de vrouw met de plateauzolen aan. Die strijkt sussend over haar haar.
“Eerst licht aanroeren, het lichaam laten wennen, dan wat harder. Opletten dat je op de juiste afstand staat.” Het lijkt een leuk spelletje.
“Alle plekken van het lichaam bewerken,” zegt ze, “niet alleen de billen, dat is zonde, maar wel goed uitkijken waar de zweep terecht komt.” Zachtjes beroert Petra Roberts lijf, tot ze merkt dat hij ongedurig wordt. Dan slaat ze wat harder. Caroline grijpt Arends hand. In een krap halfuurtje gebruikt Petra zes zwepen, verschillende soorten plankjes, een leren handje op een stok en uiteindelijk een grote rijzweep. Van een paar lichte striemen in het begin, is Roberts lijf langzaam vuurrood geworden. En hij springt uiteindelijk toch heen en weer, want Petra raakt hem overal, ook aan de voorkant, op zijn ballen en tegen zijn lul met die griezelig ogende ring aan de voorkant. Caroline houdt haar adem in en laat hem bij elke slag ontsnappen. Arend kijkt meer naar Caroline dan naar de demonstratie. Hij geniet van haar spanning en glimlacht telkens als ze in zijn hand knijpt die ze ondertussen stevig vasthoudt.
Na de demonstratie loopt Robert, onder applaus, naar één van de sexy vrouwen in het zwart. Zij omarmt hem, zoent hem en wrijft over zijn rode lijf.
“Irene is Roberts meesteres,” legt Petra uit, “maar ik mocht hem even gebruiken omdat mijn eigen subje grieperig is en niet in de conditie om te spelen.” Dan draait ze zich lachend naar Sita die nerveus overeind komt. “Nee, meis, blijf maar zitten, we hebben een Mindfuck met je uitgehaald.” Sita wordt rood en lacht opgelucht. Opnieuw applaus, nu voor Petra, die het met een breed gebaar deelt met Robert.
N.B. Eventuele gelijkenis met bestaande personen berust op toeval