Wat er hiervoor gebeurde?
1. ‘Nieuwe schoenen’
2. ‘Kopje thee’
De muziek gaat weer aan en iedereen loopt ineens door elkaar heen. Uit haar ooghoeken ziet Carolien twee stellen naar de speelvloer lopen. De meneer in de rode onderbroek ziet er wat kouwelijk uit, zo half in zijn blootje. Ze kan niet zien of hij bij iemand hoort, want niemand bemoeit zich met hem. Caroline lacht af en toe even tegen hem, maar durft hem toch niet aan te spreken. Ze is al lang blij dat iedereen haar met rust laat. Alleen Berend klampt haar aan en vertelt enthousiast over het kinky kamertje dat hij aan het inrichten is en de leuke setjes tepelklemmen die hij vanavond heeft gekocht.
“Wil je even voelen?” Caroline deinst terug, maar hij demonstreert ze door ze op het velletje tussen haar duim en wijsvinger te klemmen.
“Jeetje, die grote doen op mijn hand al gemeen pijn… en dat moet dan uiteindelijk op je tepels?”
“Ja hoor, net zo makkelijk.” Het lijkt haar niks en tegelijkertijd vindt ze het een bijzonder geil idee. Het verwart haar. Hoe moet ze dat zien? Pijn is fijn? Is ze een masochiste? Of is het gewoon een spannend idee? Berend vertelt dat hij al wat ervaring heeft als masochist, maar dat het hem in het echt bijna altijd tegenviel.
“Erover fantaseren is eigenlijk leuker,” zegt hij, “maar toch hoop ik dat ik ooit iemand vind met wie het wel klikt.”
Dan troont Arend haar mee naar de speelvloer om te kijken wat daar zoal gebeurt. Ze geneert zich, voelt zich een voyeur, maar raakt al snel gefascineerd door de mensen die daar bezig zijn. Sita, het meisje dat zo blij was dat ze niet aan de zwependemonstratie hoefde mee te doen, draagt alleen nog een string en heeft een blinddoek om. Ze ziet er prachtig uit, met lange volle borsten, brede heupen en strakke billen. Om haar polsen zitten handboeien die vastgemaakt zijn aan zware touwen. De jongen die bij het stel hoort, trekt de touwen met een katrol omhoog. De meesteres loopt om het meisje heen en kietelt haar waar ze maar bij kan.
Caroline kan absoluut niet tegen kietelen, maar toch windt het haar een beetje op. Na het gekietel, krijgt het meisje klemmen op haar tepels. Caroline kan ze bijna zelf voelen. Ze drukt zich even tegen Arend aan.
“Ik ben zó blij dat ik daar niet sta.”
“Dat hoeft ook niet”, zegt Arend, “ik hou je lekker voor mezelf”.
Het meisje wordt gestreeld en geaaid, maar ook geknepen en op haar billen geslagen dat ze donkerroze worden. Af en toe fluistert de domina iets in haar oor, waarna het meisje rilt en siddert, maar ze stopt het spel niet.
“Toch knap,” fluistert ze tegen Arend, “ik was al lang afgehaakt.”
In een van de hoeken achterin speelt een koppel van rond de vijftig. Zij ligt, met een blinddoek om, in al haar forse glorie, naakt in de hangmat. Hij staat – volledig gekleed, met een zwartleren vest over zijn zwarte overhemd – tussen haar benen. Hij aait en streelt haar, zet overal klemmen en haalt ze er weer af. Dan pakt hij een lang touw. Hij draait het rond haar borsten zodat die gespannen rechtop blijven staan, haalt het tussen haar benen en trekt het door langs haar billen. Hele stukken van haar lijf komen zo flink onder spanning te staan. Als ze rilt, stopt de man even om haar te liefkozen. Hij gaat pas verder met het touw als zij weer rustig is.
Als ze helemaal in het touw gewikkeld is, pakt de man verschillende soorten apparaatjes uit een kratje naast hem. Uit sommige lijkt een stroompje te komen, want de vrouw reageert daar telkens opnieuw verschrikt op. Hij schuift een van de apparaatjes om zijn hand en bewerkt daarmee haar hele lichaam. De vrouw kronkelt en draait en Caroline voelt het in haar kruis. Ze moet er niet aan denken dat iemand dat bij haar doet, maar toch…
De man blijft onbewogen voor zich uitkijken, maar zoals hij zijn vrouw streelt, lijkt het zowaar bijna romantisch. Caroline kijkt haar ogen uit, maar vindt het stiekem niets voor haar: gekleed in een blinddoek, zo naakt te kijk te liggen – het idee alleen al!
“Wat zou dat toch zijn om zijn hand?” fluistert ze tegen Arend.
“Ik zal het straks wel even voor je vragen.”
“Nee doe maar niet, ik vind het toch wel een beetje eng.”
Arend grinnikt.
bron: pixabay.com
— wordt vervolgd —
N.B. Eventuele gelijkenis met bestaande personen berust op toeval
