Maandag
Ik merk dat ik echt meer rust heb over de hele situatie. Ik maak van de donderdag (de operatiedag) een weegdag, zodat ik nu per week kan bijhouden wat mijn gewicht doet. Het schommelt zo enorm. Ik kom soms 900 gram aan om vervolgens de dag erna drie kilo minder te wegen. Het geeft veel rust dat ik er niet meer zo gefocust op ben.
Alle kleding die ik voorheen droeg, is me te groot. Ik probeer de boel nog wat omhoog te houden met riemen en op te leuken met een sjaal die verbloemt hoe erg alles om me heen slobbert. Ik wil nog niet teveel kopen, maar tegelijkertijd voelt het ook niet fijn om te grote kleding te dragen. Ik wil mijn slankere lichaam ook gewoon laten zien. Dan maar vrijwel elke dag hetzelfde aan. Het is ongelofelijk hoe de operatie en de afgelopen maanden mijn lichaam hebben veranderd. Ik krijg een taille, mooiere benen en mijn gezicht is weer net zo slank als toen ik 15 was. Mijn buikje wordt echter maar langzaam minder, mijn armen waren al slap, maar zijn inmiddels een kiloknaller plofkip geworden en overal is zichtbaar dat de vulling er wat uit is. Ook bij mijn borsten. Ik weet dat het allemaal nog bijtrekt, maar toch is het spannend.
Mijn geest krimpt iets minder hard mee. Ik voel me nog steeds dik. Ik heb nog steeds moeite met mezelf laten zien, terwijl een collega me laatst zei dat ik nu gewoon slank ben. Ik ben veel dingen genoemd in mijn leven, maar slank hoorde daar niet bij. Ik zie mezelf ook helemaal nog niet zo. Het kost tijd om mezelf in de spiegel te gaan zien zoals ik ben.
***
Donderdag
Weegdag! Ik tik vandaag de -20 kilo aan. Twintig pakken suiker die ik niet meer mee hoef te sjouwen op mijn maatje 36 voetjes. Tien pakken bar-le-duc bronwater. Twintig kiloknallers kipfilet. Het is te bizar voor woorden en niet te bevatten. Ik wist dat het zou gebeuren. Dat deze operatie me zou gaan helpen om datgene te bereiken wat ik niet meer voor mogelijk hield. En toch is het ongelofelijk. En ik voel het. Ik voel het als ik de trap oploop, als ik op hakken loop of stukken moet wandelen. Ondanks dat mijn energie nog niet terug is, merk ik dat ik minder gewicht hoef mee te sjouwen. Ik slaap dieper en hoef er ’s nachts niet meer uit om te plassen. Eigenlijk begrijp ik dus ook niet dat ik zo allesomvattend moe ben.
Maar ondanks de vermoeidheid, ondanks de nachten die ik nog steeds zo nu en dan doorbreng op of voor het toilet, ondanks mijn niet-meer-zo-strakke-vel, ondanks de littekens, de hormonale schommelingen, de pijn en soms het verdriet, kan ik ein-de-lijk vanuit het diepst van mijn ziel zeggen: het is ’t allemaal waard geweest.
***
Vrijdag
Ik spreek telefonisch een vriendin en ik vertel haar dat ik zo gruwelijk moe ben. Ze refereert aan mijn zwangerschap en de bijbehorende hormonen die er toen ook voor zorgden dat ik op de meeste onverwachte en meest onwaarschijnlijke momenten in slaap viel. Ik zeg haar dat ik toen een heel nieuwe mens aan het maken was en dat vermoeidheid dan logisch is. Haar reactie: die nieuwe mens ben je nu ook aan het maken. En zo voelt het echt!
Wat hieraan vooraf ging: Mijn maat is vol (33) – Het hoort er allemaal bij
Ben heel benieuwd naar hoe je eruit ziet . Lees al heel lang je verhaal en door jou nu ook in het Traject. Begin 10 juli met sporten. En vind het mega spannend en twijfel wel enorm.
Lieve Gwen,
Wat fantastisch om te horen. Ik hou mijn identiteit met een reden wat geheim. Ik voel me dan vrijer om echt overal over te schrijven. Ook over de wat minder charmante details;-).
Wat fijn en spannend dat je aan het traject begonnen bent. Ieder verhaal is anders en er zijn veel mensen die er soepeler doorheen gaan dan ik. Desondanks had ik van mijn overgewicht meer last.
Heel veel sterkte en zet hem op!
Liefs, Petra
Hallo Petra
Oh my God. Wat geweldig voor je. Twintig kilo minder, wat een droom. Ik kan iedere dag opgeroepen voor de operatie. Heb al een traject van sporten, psycholoog, dietiste e.d. Bij Co-eur gedaan. Dus ben benieuwd wat ik nog moet voor de operatie. Blijf aub je verhalen delen. Ik kijk er iedere week naaruit.
Groetjes Nellie
Lieve Nellie,
Je staat aan de vooravond van een hele spannende en grote stap in je leven. Moedig!
Ik kon ook alleen maar dromen van de cijfers die de weegschaal nu aangeeft. En ik geloof het soms zelf niet. Toch gaat jou dit ook overkomen.
Het zal een beloning zijn voor een pittige periode die voor je ligt.
Heel veel sterkte gewenst met jouw avontuur.
Liefs, Petra