bron: Burst @ pexels.com
Goeiemorgen Nederland! Blijf vandaag maar lekker thuis. Dat is veiliger.
“Het stuur zit links, mevrouw …”
De meneer van het autoverhuurbedrijf kijkt mij verwonderd aan wanneer ik, na ontvangst van de sleutel, naar de rechterkant van de auto loop. Oeps, macht der gewoonte. Met een omtrekkende schijnbeweging wandel ik quasi-nonchalant langs de voorsteven van mijn huurbolide naar de kant waar het stuur wél zit. Met een rood hoofd en enigszins verhit probeer ik het sleuteltje in de auto te steken. Het past niet! Ach natuurlijk, ook dat zit aan de andere kant. Gelukkig start de motor in één keer.
Achteruitkijkspiegel
De autoverhuurder kijkt wat nerveus naar mij en zijn auto. Hij bestudeert het kopietje van mijn rijbewijs. Dat komt uit Australië. Daar heb ik tien jaar geleden leren autorijden. Ja inderdaad, aan de linkerkant van de weg. De man steekt zijn hand op; hij wil wat vragen. Maar voordat hij dat kan doen, geef ik gas. Ik zie hem in mijn achteruitkijkspiegel wild gebaren. Die spiegel is trouwens het enige in de auto, dat op de juiste plek zit. In het midden, zoals ik gewend ben. Met gierende banden race ik het terrein af en stort mij schaterlachend in het verkeer. Dit wordt leuk.
Ik doe ’t op links
‘Even naar rechts omschakelen’ tijdens mijn vakantie van drie weken in Nederland is makkelijker gezegd, dan gedaan. Want in Maleisië, waar mijn bedje alweer bijna vijf jaar staat, rijdt alles links.
“Gewoon rijden aan de kant van de weg waar je linker duim rechts zit,” typt mijn broer behulpzaam in de WhatsApp-groep, die de vrolijke titel draagt: ‘Help Merel de weg op’. Ik begrijp niet zo goed wat de broer met rechter-linker duim bedoelt en al helemaal niet in welke richting deze moet wijzen. Hij heeft makkelijk praten. Broer rijdt al jarenlang ‘gerechtelijk’ rond in Nederland. Schadevrij, als wij hem moeten geloven.
“Tuuuuuut!”
Niet alleen achter mij en opzij, maar ook vóór mij zitten auto’s te toeteren. Naar mij, lijkt wel. Ik besluit mij niet van de wijs te laten brengen en mompel, meer tegen mijzelf dan iemand in het bijzonder: “Ik rijd toch al netjes links?!”
Ah. Zou dat het zijn? Ineens realiseer ik mij dat het linker wegdeel hier in Nederland de snelle baan is. Met een abrupte ruk aan het stuur geef ik aan, dat ik mij naar de rechterkant van de snelweg ga begeven.
Dat had ik beter niet kunnen doen.
Gewoon doorrijden
Wéér getoeter, nu van rechts.
Piep. Een bericht van mijn moeder in de WhatsApp-groep. “Gaat het goed, schat? Gewoon blijven doorrijden.” Waarop een uitermate irritant emoji grijnslachje volgt van broer.
De weg van Barendrecht naar Den Haag heeft nog nooit zo lang geleken.
Maak je geen zorgen. Over twee weken is het weer veilig om in Nederland te rijden.
bron: antas singh @ pexels.com
