Deze week geen column van mijn hand, ik geniet van een weekje Griekenland!
Prachtig gedicht :-). Tot volgende week!
Liefs, Petra
Van ons, voor jullie, mannen.
door Petra Kasteel
Deze week geen column van mijn hand, ik geniet van een weekje Griekenland!
Prachtig gedicht :-). Tot volgende week!
Liefs, Petra
Ja, die wil je! (wekelijks het beste in je mailbox)
Na de vakantie had ik eindelijk weer energie. En dus rende ik joelende die berg van het dagelijkse leven weer op. Ik was beter aan het worden! Ik kon dit. Appeltje-eitje. Naar de top en daar voorbij! Euh... niet dus.
Ik ben een pulkert. Een friemelfreak. Een korstenmaniak. Een krabgeit. Ik peuter en pruts aan alles wat midden in het helingsproces zit. Ik krab aan iedere huidoneffenheid.
“Ik heb besloten om toch niet met jou op vakantie te gaan.” Vol ongeloof staar ik naar hem. We waren van plan om samen naar Zuid-Frankrijk te gaan. Een appartemen, met een schitterend uitzicht op de Roquebrune. Maandenlang had ik ernaar uitgekeken.
We zouden drie weken naar Schotland op vakantie gaan. Eindelijk. We hadden al drie keer eerder een poging gedaan. En nu is ook de 4e poging mislukt. Ik háát mislukte vakanties.
Ik voel me ongelooflijk kwetsbaar als ik mijn ziel op tafel leg en hem vertel over die lieve, fijne, intelligente, wijze maatjes van vroeger, en hoe ik hen mis.
Ja sorry. Ik heb besloten dat 2018 mijn jaar van de eerlijkheid gaat worden. En dan moet ik dit dus ook maar toegeven. Het is niet makkelijk, maar het liep de spuigaten uit. Ik deed het soms wel 40-50 keer per dag.