Deze week geen column van mijn hand, ik geniet van een weekje Griekenland!
Prachtig gedicht :-). Tot volgende week!
Liefs, Petra
Van ons, voor jullie, mannen.
door Petra Kasteel
Deze week geen column van mijn hand, ik geniet van een weekje Griekenland!
Prachtig gedicht :-). Tot volgende week!
Liefs, Petra
Ja, die wil je! (wekelijks het beste in je mailbox)
Met Pasen vreet je je te barsten en na Pasen past niks meer. Je zou er bijna poëtisch van worden...
We zijn een paar dagen in Engeland. In een bijzonder plaatsje in het zuidwesten. Mijn tweede thuis; ik ben er nu al voor de elfde keer. En zoals het in dit plaatsje is, zó zou de hele wereld moeten zijn!
Als ik de deur op slot wil draaien, blijkt de sleutel niet te passen. Na lang morrelen kijk ik eens op de sleutelhanger. ‘Cedar Lodge 1’ staat er. Ja, dat is het huisje dat we geboekt hadden. Mijn lief zegt: “Oh, maar we zitten in Shepherd Hut 1. Tenminste, dat staat op de deur...”
Vier jaar geleden onderging ik een gastric bypass-operatie. Dit is de laatste column in deze reeks. Klaar met terugkijken, op naar de toekomst!
Het voelt alsof het tijdperk van het geschreven woord langzaam op 't einde loopt. Maar is dat echt zo? Ik weiger het te geloven. Daarom zoek ik nieuwe schrijfsters! Voel jij je geroepen? Kom maar op!
Hersenen om half 7 's ochtends aanzwengelen na twee weken vakantie, het lukt me niet. Maar het is weer een gewone maandag, dus het moet. Die Mamas & Papas snapten er destijds niks van. Die waren volgens mij helemaal geen ouders. Anders hadden ze wel "Monday, Monday, NO good to me" gezongen.