Maurits schreef namelijk over carrièrebitches, huisvrouwen en bloempap. Nu zou ik kunnen schrijven dat niet iedere werkende vrouw een carrièrebitch is, net zoals niet iedere man een egotrippende workaholic schijnt te zijn. Dat de meeste van die mannen en vrouwen gewoon zorgen voor ‘brood op de plank’. Dat ze op deze wijze de hypotheek, hun opleidingen en de hobby’s van hun bloedjes betalen.
Maar ik doe het niet.

bron: pixabay.com
Ik zou ook kunnen schrijven over het feit dat – in theorie – de meeste vrouwen hun kinderen en wederhelft gewoon gelukkig willen zien. Dat je daar geen bloempap-loving, broodsmerende en de hele dag poetsende en kokende huisvrouw voor hoeft te zijn. En dat, wanneer een huisvrouw daadwerkelijk een boterham smeert, dit niet per definitie betekent dat ze haar wederhelft lief heeft. Waarschijnlijk werkt ze hem op die manier gewoon een kwartier eerder het huis uit.
Maar ik doe het niet.
En ik zou óók kunnen schrijven dat de huisvrouw van nu over het algemeen niet meer voldoet aan het jaren ’50 ideaalbeeld dat Maurits voor ogen heeft. Maar ook dat doe ik niet. Wie ben ik om hem zijn illusies te ontnemen?
Wat schrijf ik dan wel? Nou, dat ik die beschreven bloempap verschrikkelijk ranzig vind klinken. Dat mijn maag zich bij iedere keer dat ik aan die blog denk, spontaan omdraait. Iets dat klinkt als een kruising tussen stopverf en braaksel, kan ook met stroop niks worden. En verder vraag ik me hardop af, wat ervoor heeft gezorgd dat een op het eerste gezicht vriendelijk lijkende man (huis)vrouwen zó is gaan haten, dat hij meent hen dit soort recepten te moeten voorschotelen.
Ik wil de rest van de redactie van HoeMannenDenken dan ook vragen om hun gewaardeerde collega Maurits ervan te overtuigen dat hij zich maar beter kan weer weerhouden van het delen van recepten.
Als HMD dan tóch per se een culinaire rubriek wil hebben, dan zie ik véél liever recepten van heerlijke Italiaanse gerechten, zoals collega HMD-er Gabriël voorbij doet komen. Inclusief die uiterlijk mislukte toetjes. En ik vermoed zelfs dat alle carrièrebitches en huisvrouwen in de wijde wereld het met me eens zijn. Worden ze vást een beetje liever van.
Ik ben het helemaal eens met je. LEKKERE recepten zijn altijd welkom. Overigens zei mijn (toch niet meer jonge) man dat “die rotzooi niet te (vr)eten is. Ik heb me er ook nooit aan gewaagd.
Sapperdepap je hebt helemaal gelijk. Pap, getver.
De recepten van Gabriël heb ik blijkbaar gemist, behalve die van de filmpjes waarin hij uitlegt hoe je een boterham met kaas maakt hahaha…die vond ik erg grappig. Wel apart eigenlijk dat wij geen receptenrubriekje hebben, ik heb een heel arsenaal. Maar misschien is dat ook wel gewoon té cliché.
Wat een nare haatcampagne tegen bloempap! Jakkes! Helemaal wat de boer niet kent dat vreet ie niet! Waar heeft dit superieure gerecht uit de Hollandse keuken dit aan verdiend? En wat klinkt er zo vies? Is dat de bloem of is het de karnemelk? Lust je ook geen brood soms (dat echt niet van spelt maar van tarwebloem wordt gebakken) Of lust je geen karnemelk? Of deins je er voor terug aandacht te besteden aan het gerecht dat je klaar maakt. Iets waar huisvrouwen vroeger gewoon zonder morren tijd voor maakten?
Ik lust brood, alle soorten. En bloem (bij voorkeur in taart) en karnemelk (in tegenstelling tot melk) lust ik ook. De combinatie klinkt echter ronduit goor!
Seks klinkt een stuk goorder 😉
In combinatie met bloempap wel ja.
Stel je maar eens seks met Sybrand Buma voor, of een andere nondescripte man, dan heb je geen bloempap nodig!
Wie zegt dat dar niet exact mijn type is?
Daar had ik niet direct rekening mee gehouden. Maar theoretisch zeker een mogelijkheid. Denk dan aan seks met een willekeurige man op wie je totaal niet valt. Ik mag aannemen dat je dan eieren (in dit geval bloempap) voor je geld kiest. In plaats van uitwisseling van lichaamsvloeistoffen. Oftewel bloempap of sperma van onbekende herkomst!
Dames, hemel Gabriel niet zo op. Hij eet bloempap na een bord erwtensoep. Als dat maar goed valt!
Zolang hij dat niet met de wereld deelt is dat geen enkel probleem.
Spreek hem toch maar eens aan op die bloempap. Hij deelt dat recept vast wel eens, nu bloempap niet meer in de winkel verkrijgbaar is. Dat moet je voor zijn.
Bloempap is nog verkrijgbaar bij Coop! Winkelt allen bij Coop!
Waarom kook jij die bloempap dan zelf? Niet koken maar Copen, dat is mijn motto.
Als er een Coop op redelijke reistijd was, zou ik nooit aan dat zelf koken zijn begonnen. Maar nu moet ik zeggen dat mijn eigen bloempap makkelijk kan wedijveren met die van Melkunie. Tegen een fractie van de prijs!
Maurits, de Zuinige Huisvrouw.
Ik beschouw dat als een geuzennaam!
Een mannenhand is snel gevuld.
Ik houd bloempap liever uit het mijnenveld van de m/v-kwesties. Voor je het weet ontdekt er iemand ook nog een raciaal tintje aan, dan heb je de poppen pas echt aan het dansen 😉
Ha ha, daar heb je die pap zelf middenin gelegd. En raciaal is het ook al. Witte pap met bruine stroop. Je roert die stroop er niet doorheen toch?
Ik wilde het zelf niet zeggen, van die witte (blanke) pap met bruine stroop. En natuurlijk roer ik die stroop er wel door. Ik ben voor een interculturele samenleving. Multiculti is apartheid!
Getverderrie! Een prutje.