bron: pixabay.com
“Zullen we?” vraagt ze, terwijl ze mij stralend aankijkt. Uitnodigend houdt ze de deur voor me open. Haar heerlijke glimlach wordt mogelijk nóg mooier. Ik loop met mijn buurvrouw mee naar binnen en probeer niet te denken waar ik in hemelsnaam aan begonnen ben.
Eenmaal binnen maakt ze in één soepele beweging met twee handen en een elastiek van haar lange haar een knot achterop haar hoofd. Ze staat voor me, met haar rug naar mij toe. Zo heb ik een goed uitzicht op haar slanke heupen. Wat is ze mooi… Dat roze T-shirt met die strakke paarse broek staan haar meer dan goed. Mijn blik glijdt over haar gespierde, licht gebruinde rug. Ze kijkt even schalks achterom en knipoogt.
bron: pixabay.com
“Ben je er echt wel klaar voor?”
“Ja hoor, ik wel!” antwoord ik dapper. Mijn buurvrouw heeft al veel ‘ervaring’, maar voor mij is het de eerste keer. Met haar. Dus een beetje nerveus ben ik wel.
“Je moet er niet bij nadenken. Laat je meeslepen in het ritme. Loslaten, over je heen laten komen en er gewoon voor gáán!”
Ja, inderdaad. Ik doe het met de buurvrouw. Minstens eens per week. Soms, als we écht zin en tijd hebben, doen we het zelfs vaker. Je leeft tenslotte maar één keer, toch? En hoe ouder ik word, hoe meer ik vind dat je van het leven en van de mensen om je heen moet genieten. Pakken wat je pakken kunt. Voor je het weet, kan het over zijn. Dus zeg ik geen ‘nee’ tegen de verrassende ervaringen die op mijn pad komen. Spijt kan ik altijd later nog hebben. Haal uit het leven wat erin zit. Hakuna Matata! Pluk de dag.
Desnoods met de buurvrouw.
bron: pixabay.com
Niet om te roddelen hoor, maar ik heb gehoord dat ‘zij van de overkant’ – ja, die met dat kortpittige kapsel en die nét iets te strakke truitjes – het ook doet. Met twee mannen maar liefst. Tegelijkertijd! Niet op dezelfde plek als wij hoor. Stel je voor. Je zou elkaar eens per ongeluk tegenkomen. En zij is echt niet de enige. Nu ik erover nadenk: mijn moeder heeft mij ooit verteld dat mijn oma het óók nog steeds doet. Ja, wel in haar eigen tempo, hoor. Met de juiste muziek erbij. Dan kun je ook op je oude dag nog véél plezier hebben, volgens mijn oma.
Overigens weet niemand van mij en de buurvrouw. Sommige dingen moet je gewoon voor je houden om er volop van te kunnen genieten. Daar hoeft niemand iets van te weten.
“Hey, lekker ding! Kóm je nog? Ik ben er helemaal klaar voor!”
De buurvrouw. Ik pak mijn handdoek en loop achter haar aan. We gaan ons eens even ritmisch in het zweet werken.
Zumba. Ik word er zó blij van.
