Mannen, vrouwen en eten

2 oktober 2018 door Lou Bartels

Nouvelle Cuisine. Het is aan mannen niet besteed. Althans, zo lijkt het. Geef een man een flinke portie bitterballen met mosterd, een XXL pizza diavolo en drie bier en voilà, hij is happy als een konijn in een klaverveld. Als het maar véél is.

Bron: Eigen foto (moeder van LB)

Geef een vrouw een diner van een consumé d’orange avec du marons glacé, drie gekonfijte pandaberenoortjes gegratineerd met een blaadje munt en een exquise pistache-praline als toetje, en ze zijn helemaal lyrisch.

Dat spreekwoord ‘de liefde van een man gaat door de maag’ klopt klaarblijkelijk nog steeds. Maar alleen als die maag ook goed gevuld wordt. En dan niet met liflafjes uit die verguisde nieuwetijdse kwiesiene.

“Ik hoef geen versierd bord. Doe mij maar een gehaktbal met jus en aardappelen.” Ik hoor het mijn vader zo zeggen. Dat per diner zeven (of acht) (of negen) van die versierde borden toch behoorlijk vullen, doet er niet toe. Een T-bone steak van 30 bij 30 centimeter (voor weinig geld) wordt overduidelijk meer gewaardeerd. Wat is dat toch? Zit de mammoetjacht nog zo zeer in het DNA van de man?

Bron: eigen foto (LB)

Moet het echt nog steeds een gebraden pterodactyluspoot zijn in plaats van een kwartelboutje? Of een flinke teil bloempap in plaats van een petite framboise-kiwibessen-bavarois? Gaat kwantiteit daadwerkelijk nog steeds boven kwaliteit? En bovenal: boven smaak?

Het schijnt zo te zijn. Maar ja, vrouwen zijn ook al tevreden met een abrupt geserveerde twee milliliter eiwitsmoothie (shaken, not stirred) ten tijde van het orgasme. Hap slik weg, klaar. En dat niet eens op een amuse-lepeltje geserveerd. Wie zei ook alweer dat vrouwen nooit tevreden zijn met weinig? Oh ja. Niemand.

+16

0